enigszins subjectief hier zeggen. Maar wat wel in het rapport
staat, de tweede betekenis van "De burgemeester ontketent", is
het opnieuw ontdekken van het onafhankelijk voorzitterschap als
een luxe die een Nederlandse gemeente zich zal moeten blijven
veroorloven. Daar geloof ik in en ik weet zeker dat Jannie
Vlietstra daar ook in gelooft. Het gaat om de manier waarop je
het doet en dan kan een burgemeester ontketend van de
formaliteiten, maar ook ontketend raken door met energie met de
raad en college die rol te spelen die in de verhoudingen van die
gemeente passen.
Ik ben ervan overtuigd dat je als burgemeester snel het spel,
de posities en de rollen in het Winschotense zult leren kennen.
Mocht er tijd over zijn om de diepere analyses van wat het vak
allemaal nog meer zou kunnen zijn dan het voorzitten van raad
of het voorzitten van het college, dan zou ik je toch willen
aanraden het hoofdstuk over de bijvoorbeeld initiërende rol, de
blijvende onafhankelijkheid van de burgemeester, nog eens te
lezen, omdat dat een facet is wat je wel hebt leren kennen, ook
door je loco-burgemeesterschap, maar wat toch iets is om aan het
begin van een burgemeestersloopbaan tot je te nemen, omdat ik
denk dat de Commissie Van Thijn er een aantal interessante
dingen over heeft geschreven. Dit is bedoeld als een van de
cadeaus om nu namens de raad aan jou te overhandigen, maar
natuurlijk hoort daar ook bij het cadeau dat wij aan ieder
afscheid nemend raadslid geven en dat wij uitsluitend in deze
zaal geven, dat is het mooiste bordje van Leeuwarden, zeg ik
altijd. Dit is de blijvende herinnering aan het huis waarvan jij
er in bent geslaagd om nooit als bestuurder daarin zelf een
plaats in te nemen. Wat dat betreft heeft de benoemende
instantie met je meegedacht. Denk in ieder geval nog eens aan
ons, want misschien dat wij daar binnenkort wel als groep in
gaan zitten.
Mag ik je namens de gemeenteraad van Leeuwarden dit officiële
cadeau overhandigen als dank en waardering voor de inzet betoond
als bestuurder voor de ontwikkeling van de gemeente Leeuwarden.
(De burgemeester overhandigt Jannie Vlietstra het bord van
Makkumer aardewerk.
De heer De Beer: Jannie toen mij gevraagd werd om hier namens
de raad het woord te voeren en nadat ik de agenda gezien had
waarop stond heel kil "Ontslag wethouder Jannie Vlietstra",
dacht ik: dat is ook wel het minste dat er op had kunnen staan.
Wij weten gelukkig beter.
Maar ik wilde eigenlijk voordat ik direct bij jou terecht kom,
eerst even terug naar een historische voetbalwedstrijd van een
elftal van "Friesland". In die wedstrijd kreeg het elftal van
"Friesland" een strafschop toegekend. Deze werd opgeëist door
34
een speler die in eerste instantie miste doordat de keeper de
bal stopte. Gelukkig (voor de speler van "Friesland" althans)
moest de strafschop worden overgenomen, want de keeper had zich
te vroeg bewogen. Zorgvuldig werd de bal door dezelfde speler
op de stip gelegd om overtuigd van zijn eigen kunnen dit
varkentje even te wassen. Maar ook nu werd de bal gestopt 1
Weer kwam de scheidsrechter te hulp. Weer moest de strafschop
worden overgenomenl Te vroeg bewogen door de keeper. Voor de
derde keer, maar zeker niet minder overtuigend, nam weer
dezelfde speler zijn aanloop om deze keer de bal verwoestend
hard naast te knallen.
Arme Hannes Vlietstra1
Toch bleek uit deze gebeurtenis het karakter (de juiste
instelling als sportman) van Hannes Vlietstra. Door de snelle
ontwikkeling van de erfelijkheidsleer is inmiddels vast komen
te staan dat dit soort erfelijkheidsfactoren via de genen wordt
doorgegeven van vader op (in dit geval) dochter. Ik had ook zoon
in kunnen vullen, want die heeft later zijn sporen ook duidelijk
verdiend in de voetballerij
Niet iedereen heeft dezelfde gevoelens als Jannie Vlietstra ter
sprake komt. De één noemt haar vasthoudend, anderen vertalen dat
met drammerig. Maar als jij ervan overtuigd was dat het door
jouw gestelde doel het juiste was, dan moest men wel van zeer
goede huize komen om jou ervan te overtuigen dat het wellicht
toch anders zou kunnen zijn.
Duidelijk is wèl dat niemand ook maar enige twijfel heeft aan
je bestuurlijke kwaliteiten. Je was altijd zeer goed geïnfor
meerd en je geheugen liet je nooit in de steek. Het was een
genoegen om met jou samen te mogen werken.
De rust zelve in commissievergaderingen, wat tot uitdrukking
kwam door de wijze waarop ze haar appeltje schilde (en nuttigde)
en de manier waarop ze haar notities maakte, waarbij ik me
steeds heb verbaasd over dat je ook op de manier waarop jij je
pen vasthoudt nog kunt schrijven.
Toch was aan enkele uiterlijke kenmerken ook te zien als jij
vond onheus te zijn bejegend of, wat veel erger was, als een
ambtenaar onheus werd bejegend.
Jannie,
Geboren en getogen in Leeuwarden ging eigenlijk alles wat met
de gemeente te maken had je zeer ter harte.
Toch wil ik er nog één punt uitlichten en dat is Cambuur.
Fanatiek meelevend (en dat geldt ook voor Sietse, enkele
raadsleden en de burgemeester), waren de thuiswedstrijden van
een ongekende gezelligheid en tijdens de wat minder boeiende
momenten (en die komen zelfs bij Cambuur voor) werd er informeel
van gedachten gewisseld over politieke zaken. Terwijl daarnaast
35
