Voorzitter, tot slot wil ik mijn grote waardering uitspreken
voor de inzet van eenieder, met name ook het ambtelijke
apparaat, waarvan wij te veel vergen, maar die toch vaak de
klus op uitstekende wijze klaart. Wij hebben het vaak over
bestuurlijke vernieuwing, over besturen op hoofdlijnen, nu
spreken wij vandaag spreektijden af en wij vertalen dat met het
zo snel mogelijk oplezen van onze toch veel te lange teksten.
Voorzitter ik dien nog enkele moties bij u in, en daarmee is
mijn eerste termijn voltooid.
"De raad van de gemeente Leeuwarden,
behandelende de Perspectiefnota 1997.
overwegende
dat de lastendruk als gevolg van de stijging van de
rioolretributie en de afvalstoffenheffing procentueel
meer toeneemt dan de verwachte inflatie;
dat een grotere stijging als ongewenst moet worden be
schouwd;
dat een reële verlaging van de OZB als compensatie
daarvoor kan dienen;
besluit
het college uit te nodigen bij de voorbereiding van de
begroting 1997 uit te gaan van bevriezing van de tarieven
OZB op het niveau van 1996."
(Motie nr. 10)
"De Raad van de gemeente Leeuwarden,
bijeen ter behandeling van de Perspectiefnota 1997;
overwegende
dat sportbeoefening gestimuleerd moet worden;
dat uit geluiden uit het veld valt op te maken dat de
tarieven een niveau bereiken die als belemmerend voor
deelname worden ervaren;
besluit
het college uit te nodigen bij de voorbereiding van de
begroting 1997 uit te gaan van een bevriezing van de
tarieven voor sportaccommodaties
(Motie nr. 11)
De heer Stoker: Er worden in de politiek nogal eens verwijten
gemaakt, je merkt het vaak, verwijten dat de ander een verkeerd
standpunt heeft, maar zelf om de hete brij heen draaien en maar
wijzen met je vingertje.
Internationaal hebben we dan ook als Nederlanders al menigmaal
kritiek te verduren gehad. Na twee jaar 'paars Randstad'- kabi
net, wordt steeds weer duidelijk dat dit kabinet wel veel praat
over grote problemen, maar ook veel zaken voor zich uit blijft
schuiven
Na oeverloos gepraat rond de IRT affaire worden geen passende
maatregelen genomen. De Hoge Snelheids Lijn komt te zijner
tijd, we betalen ook nog mee aan België en minister Jorritsma
zegt het een prettig idee te vinden, dat wanneer ze door het
polderland fietst ze een trein ziet rijden door de groene
34
greiden, maar een beslissing over de zogenaamde onrendabele
Friese spoorlijnen is weer uitgesteld.
D66 kamerlid Boris Dietrich vindt de gevangenissen in Marokko
schandalig en wil de 40 a 50 Nederlanders, gestraft in verband
met drugs, naar Nederland halen om hier comfortabel hun straf
te laten uitzitten.
Minister Sorgdrager vraagt zich alleen af, of Marokko dat wel
wil
Dezelfde dag staat in de krant dat de thuiszorg regio Rotterdam
geen geld meer heeft en daarom de ramen niet meer zal wassen
van hun thuiszorg-leden, die dat zelf niet meer kunnen.
De minst populaire Minister van Onderwijs, Jo Ritzen, stroopt
de scholen en universiteiten af om geld over te houden en de
meest onbekende minister, Margreet de Boer, wil de ene week de
benzineprijs verdubbelen en de volgende week weer niet.
Premier Kok is volgens de enquête het meest bekend, maar veel
echte socialisten her- of erkennen hem al lang niet meer als
hun leider.
Natuurlijk ook binnen onze GPV/RPF/SGP verloopt niet alles
gladjes. De grote vraag voor hen die onder ons politiek actief
zijn is, hoe onze doorgaans goed gemotiveerde en tot maatschap
pelijke participatie bereid zijnde achterban nog altijd actief
te houden, voor een maatschappij waarin zij zich als christenen
steeds minder herkennen.
Er is een duidelijke tendens onder ons om je maar terug te
trekken op kerkelijk terrein en daar actief te zijn. Immers de
maatschappij geeft er steeds meer blijk van niet van je visie,
inzet, en levensstijl gediend te zijn en loopt over je heen.
In de kerk gaat dat (als het goed is) anders.
Wij hebben hier in Leeuwarden met de besluiten rond de
zondagsopening van winkels, het besluit brugbediening en nu
weer de roep om de zondagsopenstelling van de bibliotheken
sterk het gevoel gekregen dat in die (voor ons) belangrijke
zaken onze mening niet meer telt, dat men smalend opmerkt dat
wij bezig zijn met achterhoede gevechten enz.
Juist nu de gemeentepolitiek te kennen geeft de relatie met de
burgers te willen verbeteren, schroomt ze niet een deel van de
bevolking van zich te vervreemden, ook de opstelling van het
college, en haar samenstelling geven daar blijk van.
Wij, raad en college hebben de laatste tijd een hoog ambitie
niveau ontwikkeld. En, voorzitter, dat is niet vreemd omdat we
gezamenlijk een gemeente besturen die veel ingrediënten heeft
om dat te realiseren. Bij dat hoge ambitieniveau horen grote
plannen, dat is goed voor het imago van Leeuwarden. Voor dat
ambitieniveau zijn echter veel middelen nodig.
Leeuwarden is bereid te investeren in haar plannen. Dat is
tenminste een geloofwaardig streven.
Wijraad en college menen voorop te moeten lopen in
vernieuwingsdrift. Elke partij heeft wensen, wel of niet
aangedragen door hun achterban. Wensen die men graag wil
realiseren. Dat wekt verwachtingen die niet altijd gerealiseerd
kunnen worden. Men leze het Collegeprogramma er maar op na.
Er zijn heel wat extra kosten gemaakt voor alles wat mis is
gegaan en voor zaken die niet zijn uitgevoerd. Dat geldt zelfs
voor het vernieuwingstraject Leeuwarden in Stelling. Iedere
Leeuwarder weet dat er in het recente verleden vele fouten
35
