Blad 72
Verslag van de raadsvergadering van 15 december 1997
haar strijd tegen het bestrijden van de werkloosheid veel
meer instrumenten geeft dan wij voordien hadden, waarbij
het heel goed is dat het accent heel erg verlegd is naar
scholing en dat daarmee ook de mogelijkheden van uitstroom
worden vergroot. Dus op zichzelf is de Wiw geen slechte
wet
Dan even de informatie van onze eigen onderhandelaars, die
is vanmiddag bij ons binnengekomen. De ultimatums zijn van
middag ook pas afgelopen, dus eerder kon het ook niet. Onze
delegatie schrijft dat bij het weer opstarten van het over
leg over een CAO Wiw de VNG voor ons de kosten van de door
de bonden opgestelde loonopbouw doorgerekend hebben. Door
de AbvaKabo en de CFO waren op onderdelen verschillende
voorstellen ingediend. Ik citeer even uit het stuk, want ik
kan het niet sneller vertellen. *De rekenexercitie heeft
ertoe geleid dat onzerzijds geconstateerd is dat de eisen
van de AbvaKabo de financiële spankracht van de gemeenten
zodanig overtrof dat onderhandelen met als uitgangspunt hun
voorstel niet tot resultaat zou kunnen leiden. Het verschil
tussen de kosten van het AbvaKabo-voorstel en de reële mo
gelijkheid van de gemeente bleek minimaal rond de f 80 mil
joen te liggen, alleen al over het jaar 1998.' Daar ziet u
dus de meningsverschillen.
Het verschil met het voorstel van het CFO was kleiner, maar
ook daarvan zouden de kosten direct en zeker op termijn
veel meer bedragen dan de reële mogelijkheden voor gemeen
ten. Bij de genoemde berekeningen van zowel AbvaKabo als
CFO waren nog niet de kosten van een pensioenvoorziening
meegenomen. Dat moet je er dus nog eens bij optellen.
Vervolgens heeft de onderhandelingsdelegatie - dat voor uw
informatie - in een uiterste poging om toch een resultaat
te bereiken, een voorstel gedaan dat feitelijk als eindbod
te karakteriseren was, dat zelf hoger was dan de voor 1998
begrote ruimte. In dat bod was een perspectief op 120% van
het minimumloon inbegrepen, differentiatie in doorgroei in
een te creëren loonschaal en een pensioenvoorziening. He
laas is ook dit bod uiteindelijk door de bonden afgewezen,
met als gevolg dat de onderhandelingen wederom door de bon
den zijn afgebroken. Door de bonden zijn inmiddels ultima
tums gesteld die aflopen op maandag 15 december, dat was
vanmiddag om 12.00 uur. Die ultimatums komen er kort gezegd
op neer dat er alsnog tegemoet gekomen moet worden aan de
eerdere voorstellen. U begrijpt dat van de kant van de ge
meenten daar niet op ingegaan is, omdat zij dat niet kon
den. Vervolgens wil ik u niet onthouden dat er met klem aan
ons, dat wil zeggen de gezamenlijke gemeenten, geadviseerd
wordt om de uiterste terughoudendheid te betrachten in het
zelfstandig voeren van onderhandelngen en in ieder geval
niet onderhandelingen te gaan voeren over onderwerpen die
in paragraaf 4 staan (ik zal u het stuk toesturen, dan kunt
u die onderwerpen lezen)Met andere woorden, wij worden
Blad 73
Verslag van de raadsvergadering van 15 december 1997
uitdrukkelijk gevraagd om niet als individuele gemeente de
gezamenlijkheid van de gemeenten in de onderhandelingen te
doorbreken. Ik zou de raad willen vragen om daarmee in te
stemmen. Ik denk dat de kansen om alsnog tot een CAO te ko
men uiterst miniem worden als gemeenten los van elkaar op
individuele basis met banenpool of nieuwe Wiw-organisaties
zouden gaan onderhandelen met de bonden. Bovendien als wij
dat zouden doen dan denk ik dat er verschillen zouden komen
in de beloning van banenpoolersDat betekent dat een Wiw-
er in Leeuwarden meer of minder zou gaan verdienen dan in
Heerenveen of waar dan ook. Ook dat zouden wij absoluut
niet willen. Bovendien zijn er natuurlijk ook nog wat fi
nanciële risico's voor de gemeenten aan verbonden als je
dat zelf gaat doen en maak je het ook het rijk gemakkelijk.
Als ik terug kijk naar de motie zoals die ingediend is, dan
zegt die heel nadrukkelijk dat wij al die dingen absoluut
niet willen. Wij willen dus niet als individuele gemeente
overleg voeren, wij willen ook niet de onderhandelingen
frustreren. In hoeverre deze motie dat in het verwachtings
patroon van banenpoolers zal doen, moeten wij maar afwach
ten. In ieder geval kan ik namens het college zeggen dat
wij op zichzelf geen moeite hebben om deze mening namens de
raad kenbaar te maken bij de leden van de Tweede Kamer,
maar u moet zich realiseren dat de wet is aangenomen en dat
de discussie dus niet open is. Het is op dit moment de ver
antwoordelijkheid van de gemeente, niet die van mij of die
van het college, maar de verantwoordelijkheid van u als het
voltallig gemeentebestuur.
Ik denk dat ik dat erover kan zeggen. In de motie bij het
vierde streepje wordt gesproken over de verantwoordelijk
heid van het rijk voor een banenpoolregeling, in feite heb
ben wij het over de Wiw-regelingMaar dat doet aan de in
tentie van de motie denk ik verder niets af.
De Voorzitter: Ik denk dat de essentie van de motie is de
kracht van de hoofdintentie en de wijze waarop het college
er op reageert. Het lijkt mij niet nodig om de tekst te
veranderen. Het college voert dit uit.
De motie van de fracties van PvdA, CDA, VVD, D66 en PAL/GL
wordt aangenomen met 32 tegen 3 stemmen. Tegen stemden de
leden van de fracties van NLP en GPV/RPF/SGP.
De Voorzitter: Ik sluit de vergadering en wens u een goede
j aarwisseling
De Voorzitter sluit om 23.45 uur de vergadering.
