Blad 68
Verslag van de raadsvergadering van 29 juni en 6 juli 1998
afgelegd, vinden wij een goede zaak. Op die wijze kan het
probleem van achter de werkelijkheid aanlopen worden onder
vangen en ook voor de toekomst, met name de uitvoering van
de herstructureringsplannen, zal het noodzakelijk zijn om
deze constructie van een beleidsbrief te kiezen.
Wij hebben nog wel wat moeite met het proces van hoe je nu
precies de kernvoorraad bepaalt, maar wij zeggen daar nu
niets meer over, dat hebben wij in de commissie al gedaan.
De motie van de PvdA-fractieOnze fractie staat sympathiek
tegenover de verkoop van huurwoningen in het algemeen. Het
spreekwoord doet nog steeds opgeld 'Eigen haard is goud
waard'Als je je oor te luister legt bij de huurders dan
wil men graag kopen, huurders in het algemeen. Je woont im
mers in je eigen spaarpot en zeker vandaag de dag. De voor
beelden in de stad hebben wij gezien, waar huurwoningen
worden verkocht, knappen de wijken op, tuinen worden op
nieuw aangelegd, kortom de leefomgeving is duidelijk verbe
terd. De voorbeelden zijn Westeinde, Camminghaburen, eigen
lijk te veel om op te noemen.
De beoogde doelstelling, neergelegd in de motie, om ook de
minst draagkrachtigen, de primaire doelgroep, in de gele
genheid te stellen een woning te kopen, vinden wij op zich
sympathiek, maar er zitten nogal wat haken en ogen aan.
Daarom de volgende kanttekeningen bij de motie van onze
kant
Een eerste randvoorwaarde is voor onze fractie het aanwezig
zijn van een adequaat inkomensinstrument. Bij de Tweede Ka
mer ligt momenteel een initiatiefvoorstel van de heren
Biesheuvel en Duivenstijn om te werken met een koopsubsi
die, een systeem analoog aan het systeem van de individuele
huursubsidie. Zoals wij vorige week in de krant konden le
zen vindt het Centraal Planbureau dat er nog wel op het
wetsontwerp iets is af te dingen. Met name spitst de kri
tiek zich toe op twee zaken, de kwetsbaarheid van de doel
groep en het optimisme over het aantal woningen dat eventu
eel zou kunnen worden verkocht
De fractie vindt in elk geval dat inzicht ontstaat in de
ontwikkeling van de landelijke wetgeving op dit punt alvo
rens wij hier in de raad een definitief standpunt kunnen
innemen. Uiteindelijk gaat het hier qua inkomenspositie om
een kwetsbare doelgroep.
Een tweede randvoorwaarde is dat de te verkopen woningen
uiteraard in een goede staat van onderhoud worden overge
dragen. Maar hoe zit het met het groot-onderhoud op lange
termijn?
Een derde randvoorwaarde, die ook aan de tweede randvoor
waarde is gekoppeld, gaat over de kwaliteit van de wonin
gen. De vraag is of de woningen de komende twintig a vijf-
enentwintig jaar nog aan de te stellen wooneisen voldoen.
Juist door de welvaart worden de wooneisen steeds verder
Blad 69
Verslag van de raadsvergadering van 29 juni en 6 juli 1998
opgeschroefd. De vraag of ze wel zullen voldoen aan de toe
komstige kwaliteitseisen moet juist beantwoord worden in
het kader van de herstructureringsplannen. Overdracht ver
koop van woningen in een goede staat van onderhoud is nog
geen garantie dat de woningen op de langere termijn aan de
kwaliteitseisen van het wonen zullen voldoen. Er kan zelfs
een gevaarlijke kant aan zitten, corporaties uitnodigen om
woningen te verkopen waarvan men weet dat ze over pakweg
tien jaar niet aan de eisen voldoen. Dan hebben wij echt
een probleem in deze gemeente. Zaken doen met individuele
particulieren, huiseigenaren, is lastiger, tijdrovender en
uiteindelijk duurder dan zaken doen met corporaties.
Kortom, mijn fractie vindt de strekking van de motie sympa
thiek, maar vindt de motie op dit moment te prematuur. Als
CDA-fractie steunen wij die niet, met de argumenten die ik
zojuist heb genoemd. Het zou beter zijn deze aspecten in de
discussie mee te nemen in de herstructureringsvoorstellen
die wij dit najaar onder ogen krijgen. Wellicht is er dan
ook iets meer bekend over een landelijke wetgeving over de
zogenaamde koopsubsidies.
Kortom, wij stemmen in met de drie deelconvenanten en wij
stemmen eveneens in met het beschikbaar stellen van de ge
meentelijke bijdrage voor het loket Woonloketproblemen,
alsmede met de bijdrage van maximaal f 125.000,- voor de
dekking van het exploitatietekort van de centrale registra
tie woningzoekenden.
Mevrouw Inberg: Wij hebben in de commissie ook al onze com
plimenten uitgesproken over de convenanten die er nu lig
gen. Wij beschouwen ze als startconvenanten die de moge
lijkheid bieden om tussen gemeente en corporaties tot een
goede besluitvorming te komen. De gang van zaken, zoals die
is geweest, was natuurlijk heel slecht. Zonder dat de raad
er in gekend was waren er al besluiten genomen tot het
neerhalen van twee flats. Nu liggen deze startconvenanten
er, maar een zwak punt in het geheel is dat wij wederzijds
geen sanctiemogelijkheden hebben. Het is daarom ook erg be
langrijk dat wij als raad goede contacten hebben met de
corporaties en dat het niet weer zo kan zijn dat er twee
wethouders samen met de corporaties een subsidie-aanvraag
weg doen zonder de raad daarin te kennen. De wethouder deed
in de commissie daarop een voorstel om een halfjaarlijks
overleg tussen raad en corporaties in te stellen. Wij be
danken hem daarvoor en wij hopen dat dat ook inderdaad tot
een goede verstandhouding en een goede besluitvorming zal
leiden
Het verhaal over de kernvoorraad. Wij waren wat terughou
dend met de marge die aangehouden werd voor de goedkopere
woning. De heer Bilker heeft nogmaals uitgelegd dat die
