Blad 12
Verslag van de raadsvergadering van 31 augustus 1998
in om dit tot een warm en hartelijk gebeuren te laten wor
den. Wij zullen vandaag nooit voldoende uit de kast kunnen
halen om dit te evenaren, laat staan te overtreffen.
Hayo is zeer klantgericht en houdt van informele kort-om-
de-bocht oplossingen en snelle toezeggingen en beslissin
gen. Ik vrees dat we enige tijd nodig zullen hebben om dat
allemaal waar te maken.
Behalve dit alles scoren ook voetbal en een plezierige
werksfeer bij Hayo hoog, dat hebben andere sprekers al zeer
duidelijk gemaakt. Het is al gememoreerd, hij haalde het
programma van de startzitting daarmee overhoop. Omdat Hayo
ook vond, denk ik en dat zei hij ook, dat het anders te
zwaarwichtig zou worden, maar vooral ook om hem niet de mo
gelijkheid te ontnemen om een beslissende wedstrijd om het
kampioenschap van Cambuur niet te zien en nog wel bij Veen-
dam in zijn oude gemeente. Nou hebben we achteraf meer ple
zier beleefd aan de triomfantelijke rondleiding van Hayo
door Veendam, dan aan de wedstrijd zelf, die door Cambuur
werd verloren en die met de bekende slogan werd begeleid.
Ik weet niet of de supporters van Veendam dat ook hebben
herhaald toen Cambuur toch promoveerde. Maar van onze kant
Hayo, namens de directieraad en alle medewerkers, bedankt,
we zullen je missen.
Punt 5
Minister Hayo Apotheker:
Dames en heren, geachte aanwezigen, leden van de raad,
Een installatievergadering en een afscheidsvergadering zijn
misschien wel de moeilijkste, in ieder geval de meest emo
tionele, vergaderingen, kansen op een redevoering, die een
burgemeester heeft. Want het zijn niet alleen het begin en
einde, markeringspunten, van een periode waarin je je ener
gie hebt geprobeerd te leveren aan de gemeente waarvoor je
was geroepen, maar het heeft ook die bijzondere kant van
het ongewisse. Bij de installatievergadering is het onge
wisse van de bestuurlijke verhoudingen van het spel en de
raad die je dan weer gaat voorzitten en bij een afscheids-
vergadering is het enerzijds nog - na overigens vier weken
onderdompeling - het ongewisse van de toekomst, maar ook
het raken van jezelf en daardoor het proberen te zoeken
naar de juiste toon om afscheid te nemen van het vertrouw
de. De vertrouwde raadzaal, waar ik altijd zo trots op ben
geweest om zelf te mogen voorzitten en anderen de zaal te
laten zien. De vertrouwdheid van onze omgang met elkaar,
het weten hoe je elkaar ziet staan. Kortom, dat zijn ook
emoties die nu en vooral dit weekend bij mij zijn opgeko
men
Blad 13
Verslag van de raadsvergadering van 31 augustus 1998
Ik verheel niet om nu te zeggen, dat de sterkste emotie die
er is geweest van dankbaarheid voor het krijgen van die
prachtige, eervolle erepenning van de stad Leeuwarden, van
de gemeente Leeuwarden. Daar ben ik de raad en het college
uitermate dankbaar voor.
Het is de derde keer dat ik zo'n penning heb gekregen, maar
het is - in alle ernst - iedere keer een echt bewijs van
waardering en ook gevoel dat het bij je oproept om afscheid
te nemen van een gemeente, waarvan je zelf wel het gevoel
hebt gehad veel energie erin te hebben gestoken. Als dat
dan op deze wijze tot waardering komt, dan is dat datgene
wat iemand het beste kan overkomen. Dit is mijn mooiste ca
deau wat ik ooit in Leeuwarden van wie dan ook heb gekre
gen.
Ik zei al dat het een beetje gek is, om niet afscheid te
nemen als zittende burgemeester, meestal is dat zo als je
van een kleine naar een middelgrote of van een middelgrote
naar een nog grotere gemeente gaat, dan ben je er nog en
dan mag je de ambtsketen overdragen aan de loco-burgemees-
ter. Dan ben je nog één van u, één van hen, maar bij mij is
dat anders gegaan.
Ik vloog op 28 juli jl. terug in die ene stoel die nog van
de toevallige extra charter van Neckermann over was om in
één keer van Samos naar Amsterdam te gaan om op tijd de dag
daarop bij de formateur te zijn. Ik had amper tijd - en ik
besefte dat dat ook eigenlijk niet kon en ook niet goed was
- om eerst het college, de groep waarin je werkt, rustig te
kunnen informeren over wat er allemaal gaande was en wat er
zou kunnen gaan gebeuren. Het enige wat je kon doen, en
meer kan ook niet in dat soort situaties, is dat je laat
doorschemeren, vlak voordat je op vakantie gaat, dat er ie
mand is die graag wil weten hoe je bereikbaarheid telefo
nisch is geregeld tijdens die periode.
Een enkeling onder u, en het is duidelijk wie dat is, was
daarvan meer dan vagelijk op de hoogte. Wij hebben toen op
die woensdagochtend als burgemeester en wethouders in feite
een soort overdrachtsgesprek al gehad. Ik heb de dag daarop
ook in alle haast het beheerscollegeik ben blij dat Pie-
ter van der Zaag als waarnemend korpsbeheerder en als ac
tief korpsbeheerder hier nu zit, de overdracht van het
korpsbeheerschap kunnen regelen. Die donderdag was verder
een gehele opruimdag, moet ik u zeggen. Die dag, velen van
u die mijn kamer kennen zal dat niet als vreemd voorkomen,
heeft lang geduurd. Er viel ontzettend veel op te ruimen op
die kamer, waar de stapels rapporten onder de en naast de
bureaus een omvang kregen waardoor nou niet bepaald direct
het idee van de king-desk-manager ontstond. Maar dat beeld
hoef ik ook niet te hebben. Waar het mij om ging is op een
ordentelijke wijze de overgang te regelen. Zoals gezegd,
dat was in een turbulente week. Op zondagavond 2 augustus,
de dag voor de beëdiging, kon ik met Peter den Oudsten als
loco-burgemeester, het echte overdrachtsgesprek voeren.
