Blad 10
Installatievergadering 16 februari 1999
Vijf jaar, nadat de grootste reorganisatie ooit in Neder
land bestaan, namelijk die van de Rijks- en Gemeentepoli
tie, heeft plaatsgevonden is het niet meer relevant ons
over haken en ogen van deze Politiewet te buigen. U heeft
gekeken hoe u binnen de nu vastgelegde structuur artikel 36
van de Politiewet optimaal kan gaan benutten. Door decen
tralisatie en mandatering met als doelstelling om tot een
zo effectieve en efficiënte organisatie te komen die past
binnen de huidige democratische ontwikkelingen. Voorwaarde
daarbij is natuurlijk wel dat de arbeidsvreugde van de po-
litie-agent toe gaat nemen. Ik heb grote waardering voor de
samenstellers van de nota die er ligt. De politiezorg kan
maar op één doel gericht zijn 'de veiligheid van de bur
ger' En dat begint op straat. De enige juiste manier om de
politie-organisatie vorm te geven is vanuit de basis - en
dus ook op het laagste bestuurlijk niveau. Dat maakt een
organisatie sterk. Dat is een voorwaarde voor echte mede
verantwoordelijkheid. Maar om deze slag te kunnen maken,
moet die politie-agent zich zelf ook veilig voelen. Veilig
binnen een organisatie betekent, je vertrouwd voelen, weten
wie je baas is, weten voor wie en wat je werkt, beloond
worden voor je resultaat.
Wij bestuurders hebben 'gestaag doorontwikkeld' en zijn
wellicht vergeten dat de mannen (en nog steeds te weinig
vrouwen) ook mee moesten doorontwikkelen. Daarin zullen wij
moeten investeren. Politie-agent zijn is immers een prach
tig vak!
Friesland, Groningen en Drenthe behoren tot de dunst be
volkte gebieden van Nederland. Dat is fijn, daar kan nog
het een en ander. De kunst zal zijn het goede van het, in
ons geval, Friese karakter te behouden en de ruimte, de
kansen, te benutten en daarmee problemen op te lossen. Pro
blemen van elders, maar ook problemen van hier. Een boeien
de, maar ook een uiterst verantwoordelijke taak. Deze ver
antwoordelijkheid hebben het gemeentebestuur van Leeuwarden
en de drie provinciale besturen op zich genomen. Het rap
port van de commissie Langman is een voorbeeld van goede
bestuurlijke verhoudingen en samenwerking, die zijn uit
straling ongetwijfeld naar andere bestuurslagen ook zal
hebben. Daardoor is er bestuurlijk consensus ontstaan over
de samenhang en de koers van onze provincies. Dit zal onge
twijfeld zijn vruchten afwerpen. Het betekent ook je be
stuurlijke nek uitsteken en daar kan niet iedere bestuurder
op bogen. Dit gebied is het waard, de aansluiting met de
randstad, de infrastructuur, de ontsluiting, het is de mo
tor voor de ontwikkeling van dit gebied.
De loco-burgemeester zei het al, er staat in Leeuwarden
heel veel op stapel, letterlijk, heb ik gelezen, en figuur
lijk. Een zeer hoog ambitieniveau staat borg voor de ont
wikkeling, creativiteit, uitstraling van het gebied. Leeu
Blad 11
Installatievergadering 16 februari 1999
warden wordt daarmee stevig op de kaart gezet! Maar hoge
ambitie betekent ook keuzes maken, prioriteiten stellen,
meerjarenplanning en dienaangaande sluitende meerjarenbe
grotingen. En dat valt niet mee in een tijd waarin het rijk
veel van haar taken decentraliseert naar gemeenten en dan
altijd met korting. Hoe ambitieuzer het bestuur, hoe groter
het gevaar dat het bestuur niet begrepen wordt door zijn
burgers. Hetzij door de afstand, hetzij door het abstrac
tieniveau. Het college van Leeuwarden heeft dat ook inge
zien en is dan ook vrij spoedig begonnen met het zelf in de
wijk toelichten van het bestuursprogrammaHet is niet een
voudig de burgers het belang in te laten zien van al die
plannen. Vertaling ervan via informatie en communicatie is
geen gemakkelijke taak. Pas als wij er in slagen de burger
te laten weten, maar vooral te laten ervaren, dat het juist
hun belang is waar wij ons zo druk over maken, dan zal het
noodzakelijke draagvlak beetje bij beetje ontstaan. Alles
is uit te leggen, maar het moet wel op tijd en vanuit vol
strekte gelijkwaardigheid gebeuren. En dat is een vak, een
grote kunst, die wij óók tot onze ambitie rekenen.
Dames en heren,
'Leeuwarden, open stad' heet de prachtige brochure die ver
wijst naar de structuurschets die een beeld geeft over de
gewenste ruimtelijke ontwikkeling van de stad.
Ik schets een aantal functies daarin vermeld:
Leeuwarden als economisch centrum van Friesland met 3000
bedrijven, die dagelijks zo'n 46.000 mensen werk verschaf
fen. Ik noem de dienstensector, commercieel zowel als non
profit, de voedingsmiddelenindustrie, de bank- en verzeke
ringsinstellingen, de industrie met als concentratiegebied
de Westergozóne, gevormd door het economisch centrum Leeu
warden samen met de gemeenten Menaldumadeel, Franekeradeel
en Harlingen. Verder is Leeuwarden, de heer Den Oudsten zei
het al, de belangrijkste HBO-stad van Noord-Nederland.
Toch moeten wij vaststellen dat de economische groei stabi
liseert, dat de marktvraag verandert en dat de vestigings-
wensen sterk uiteen lopen. Leeuwarden speelt daarop in met
verscheidene projecten, ik noem daarbij: de FEC-city, de
revitalisering van bestaande industrieterreinen èn het tij
dig beschikbaar hebben van nieuwe, de infrastructuur en
bereikbaarheid zoals de Haak om Leeuwarden.
Leeuwarden open stad - iedereen is welkom. Een bruisende
stad, veel werk, alles te koop. Rijst de vraag: open stad?
Voor iedereen? Welkom? Open, is er ook beschutting? Be
schutting voor diegenen die de pech hebben niet te kunnen
delen in de welvaart om de eenvoudige reden dat ze niet
deel kunnen nemen aan betaalde arbeid. Voelen zij zich op
hun gemak, prettig thuis? Voelen zij zich veilig in onze
stad? De stad is toch van iedereen. Het gekozen bestuur en
de benoemde burgemeester behartigen immers de belangen van
