Blad 10
Verslag van de raadsvergadering van 10 juli 2000
regeling moet komen om eventuele klachten op te vangen. Ik
sluit me wat dat betreft aan bij het betoog van de heer Van
Olffen en wacht de reactie van de wethouder af.
De heer Roekiman: In de commissievergadering Welzijn hebben
wij aangegeven op hoofdlijnen akkoord te gaan met het voor
liggende voorstel. Op zich een prima voorstel. Eén punt dat
we ter discussie hebben gesteld was dat het Stipejild, de
vergoeding dus, wordt gekoppeld aan een trajectplan. Wij
hebben aangegeven dat wij dit bijzonder jammer vinden, om
dat ook mensen die behoren tot de langdurige werkzoekenden,
in tijden van nu, ook zonder een trajectplan, werk kunnen
krijgen of vinden, terwijl deze groep mensen een vergoeding
nodig heeft om een start te maken naar een nieuwe baan. Er
was in de Commissie Welzijn geen steun voor ons verzoek om
ook voor deze groep een Stipejild toe te kennen. Dit brengt
mij nu tot de volgende vraag. Ik zou het college willen
vragen of voor deze groep bijzondere bijstand mogelijk kan
zijn. Ik hoor het graag van het college.
Mevrouw Hafkamp: In de commissie is lang en breed gepraat
over het Stipejild, als onderdeel van de aanpassing van het
subsidiebeleid, wat overigens iedereen zijn instemming had.
Ik begrijp ook uit de reactie opnieuw van onder andere de
PvdA-fractie dat het een prima voorstel is. De discussie
spitste zich toen ook op de bezwaar- en beroepsprocedure Ik
wil nu nogmaals benadrukken waar het hier om gaat. Het Sti
pejild, het persoonsgebonden budget, maakt onderdeel uit
van de kosten van het traject. Met behulp van Sociale Zaken
wordt afgesproken welke cliënt in aanmerking komt voor een
traject. Dat is de formele lijn. De trajecten worden uitge
voerd door reïntegratiebedrijven. We hebben, als ik het me
goed weet te herinneren, met een zestal reïntegratiebedrij
ven contracten afgesloten. Maatwerk, zoals u weet hebben
zij veel mensen begeleid naar vrijwilligerswerk of een an
dere vorm van sociale activering of naar regulier betaald
werk, heeft aangegeven dat mensen juist dan tegen kosten
aanlopen waar zij niet een vergoeding voor kunnen krijgen.
Voorts duurt het allemaal veel te lang als je dat via de
bijzondere bijstand zou moeten aanvragen. Dat is de reden
geweest om dit Stipejild in te voeren, om mensen direct de
kosten die zij maken te kunnen vergoeden. Het is uiteraard
vanuit een positieve insteek gedaan. Namelijk om ervoor te
zorgen dat de belemmeringen, die mensen ervaren wanneer ze
weer aan de slag willen gaan, zo snel mogelijk uit de weg
geholpen kunnen worden. Het kan gaan om het aanschaffen van
een fiets of een computer om thuis verder te kunnen oefenen
voor een computercursus, kappers- of kledingkosten enz. Het
zijn kosten die direct gemaakt worden en waarvan het het
prettigst is als er direct een mogelijkheid voorhanden is
om deze te vergoeden.
Blad 11
Verslag van de raadsvergadering van 10 juli 2000
Wij hebben er bewust voor gekozen om reïntegratiebedrijven
zo vrij mogelijk te laten in het vergoeden van die kosten.
Wij hebben er dus voor gekozen geen criteria vast te leggen
welke kosten nu wel en welke kosten nu niet voor vergoeding
in aanmerking komen. Juist om zo vrij mogelijk daarin te
kunnen handelen, zodat het reïntegratiebedrijfde consu
lent die degene begeleidt in een traject, in overleg met de
cliënt kan kijken welke kosten er zijn en waar die vergoe
ding dus voor nodig is.
Het Stipejild wordt heel duidelijk ingezet voor een hele
specifieke doelgroep, mensen die een grote afstand hebben
tot de arbeidsmarkt. Voor mensen die in fase 4 zitten is er
een bedrag van f 1.000,- uitgetrokken wat over minimaal
twee jaar verspreid uitgegeven kan worden. Voor mensen die
een kortere afstand hebben is het bedrag f 500,-.
De gemeente Leeuwarden heeft besloten de trajecten uit te
besteden aan reïntegratiebedrijven en dat Stipejild maakt
daar gewoon deel van uit. Ik wil toch nogmaals benadrukken
dat een traject altijd afgesproken wordt samen met de cli
ënt. Dus als er een traject wordt bedacht dat voor een cli
ënt niet passend is, dan zal dat ook op die manier nooit
uitgevoerd worden. Dit geldt natuurlijk ook voor de kosten
die er gemaakt worden. Er zal altijd in overleg met de cli
ënt naar gekeken worden. De cliënt geeft ook aan wat de mo
gelijkheden zijn en dat die middelen ervoor zijn, dat moge
duidelijk zijn. Ik heb in de commissie voorgesteld, en dat
voorstel wil ik hier dan ook nog een keer aan de orde stel
len, dat als wij hier vanavond tot besluitvorming over kun
nen gaan, dit per 1 september a.s. in zal gaan. Ik heb in
de commissie voorgesteld om eind dit jaar te rapporteren
over de stand van zaken. Dan hebben we er 3 a 4 maanden mee
kunnen werken. Dan kunnen we ervaren hoe het gaat met het
Stipejild. Er zijn heel duidelijk afspraken gemaakt met de
reïntegratiebedrijven, zodat zij ook opdracht van ons krij
gen dat bij afwijzing van dit Stipejild, zij ook de reden
hiervan aan ons moeten rapporteren, zodat er zonodig inge
grepen kan worden. Maar ik zou toch nu eerst ook eerst de
ervaringen willen geven aan de reïntegratiebedrijven om
hier nu mee te gaan werken. Juist omdat het vanuit de prak
tijk is ontstaan en ga nu ook eens verder in deze praktijk
te gaan met de grote groep waar we het hier over hebben.
Dit was naar aanleiding van de vraag van de PvdA- en de SP-
fractie
De heer Roekiman maakte nog een opmerking die hij ook in de
commissie gemaakt heeft. Het Stipejild is inderdaad gekop
peld aan het trajectplan en dat is ook de groep mensen waar
wij contact mee hebben; de mensen die via Sociale Zaken op
het traject gezet worden. Het is niet doenlijk om voor men
sen die in fase 4 zitten, die uit zichzelf weer aan het
werk komen, ook een onkostenvergoeding te gaan betalen. Dat
is in feite ook niet te achterhalen. Bovendien krijg je dan
