Blad 6
Verslag van de raadsvergadering van 18 december 2000
fractievoorzitter ook bij de Perspectiefnota citeerde, als
het nodig is zijn wij bereid om eventueel extra middelen
hiervoor uit te trekken.
De Voorzitter: Aan de orde is de stemming.
Zonder hoofdelijke stemming wordt besloten overeenkomstig
het voorstel van b. en w.
Punt 8 (bijlage nr. 173).
De Voorzitter: Aan de orde is Beleidsplan Sociale Zaken
Werkgelegenheid 2001.
Mevrouw Dolstra: Tijdens de Commissie Welzijn van 23
november j.l. was fractie Dolstra de enige die zich tegen
dit nieuwe plan keerde. In het vernieuwingsproces Lokaal
Sociaal Beleid kenmerkten zich twee hoofdlijnen: het
onderhouden en versterken van kwalitatief hoogwaardige
basisvoorzieningen en het voorkomen dat mensen in een
achterstandsituatie raken. Bij beide punten heeft onze
fractie toch wel zo zijn twijfels. Meermalen wordt hierin
een hoofdaannemer een hulpvrager genoemd, waarbij de
hulpvrager hulppakketten wordt aangeboden. Dit zijn vast
geen kerstpakketten.
Het rijksbeleid, hierin wordt gemeld dat het Rijk de
gemeente een financiële prikkel geeft om zoveel mogelijk
mensen uit een uitkering te helpen en te houden. Deze
prikkel houdt in, dat men het overgebleven uitkeringsgeld
uit het inkomensdeel in het volgende jaar vrij mag beste
den, mits het in het verlengde ligt van de wet. In de oude
regeling was het hoe minder mensen een beroep deden op de
bijstand hoe minder ontvangsten de gemeente van het Rijk
kreeg. De vraag of het nu gaat om mensen te helpen, die in
de bijstand zitten, wordt toch wel wat twijfelachtiger.
De structuur Uitvoering werk en inkomen. Het landelijke
stelsel Herziening Sociale Zekerheid wordt mede vormgegeven
door de Sufi-ontwikkelingen, met als doel de invoering van
de marktwerking en de sociale zekerheid. In dit hele
onderdeel, wat over de Sufi gaat, staat niets over de
rechten van de mensen met een uitkering. Navraag door
fractie Dolstra bij de Registratiekamer heeft doen blijken
dat wat betreft de bescherming van de privacygegevens van
de cliënt er helemaal niets is geregeld. In het concept
wetsvoorstel Sufi, gedateerd 22 september jl., vraagt de
Registratiekamer aandacht voor de risico's van de met de
samenwerking tussen publiek gepaard gaande gegevensstromen
en de kwetsbare positie waarin de te reïntegreren betrokke
Blad 7
Verslag van de raadsvergadering van 18 december 2000
ne verkeert. Ze wijst op het risico dat persoonsgegevens
voor andere doeleinden kunnen worden gebruikt, dan waarvoor
ze verkregen zijn. Dit is even een citaat in het concept.
In het onderdeel: Uitgangspunten activeringen arbeidsmarkt
toeleiding wordt als uitgangspunt genoemd 'enabling' wat
wil zeggen dat iedereen zelf in zijn of haar levensonder
houd moet voorzien. Leuke gedachte, maar ver van de reali
teit. Op bladzijde 6 staat een grafiekje waarin het vooral
gaat om mensen in de fase 4. Op dit moment is dat 67%. Deze
mensen hebben vaak dermate problemen op medisch en psy
chisch gebied, dat men mag aannemen dat enabling voor veel
van hen niet haalbaar is. Derhalve wordt iedereen gemoni-
toord en doorgelicht, omdat de wethouders er vanuit gaan
dat iedereen wel iets kan en men zich er niet bij wil
neerleggen dat iemand helemaal niets kan. Op zich niets mis
mee. Maar mijn vraag is, wordt men verplicht iets te gaan
doen of is er sprake van enige vrijblijvendheid? Er komen
klachten binnen bij de WAO, dat er nogal eens druk uitgeoe
fend wordt op mensen in de fase 4 wat betreft het op
traject zetten. Deze vraag betreft mensen die volledig
arbeidsongeschiktheid zijn en ontheven zijn van sollicita
tieplicht. Ik heb tot nu toe nog nooit een duidelijk
antwoord hierop gekregen. Het schijnt dat er inmiddels 700
trajectbureaus in het leven zijn geroepen die met z'n allen
uit zijn op de miljoenen die minister Vermeend te verdelen
heeft. Voorzitter Kraaienveld van de werkgevers in de
metaalbranche noemt het heel cynisch 'een slachtofferindu
strie' Nu wordt het helpen van mensen met een uitkering al
helemaal twijfelachtig.
Bij punt 3, Inkomen zie ik het stukje over de inkomensvoor
zieningen staan. Het stellen van de taakstellende normen
aan de rechtmatigheid van verstrekkingen. Ik dacht, dit is
vreemd, ineens spreken wij van recht. Bij handhaving zie ik
de woorden 'misbruik' en 'ten onrechte ontvanger' staan, in
het kort fraude. Fraude zou afbreuk doen aan het maatschap
pelijk draagvlak. Dit is wel grappig. SBS heeft eens een
enquête gehouden naar aanleiding van de beschuldiging van
de heer Kamp van de VVD, dat er gefraudeerd werd met
bijstandsgeld. Op de vraag of mensen hier begrip voor op
konden brengen bleek heel verrassend dat 75% van de geën
quêteerden begrip had voor de mensen in de bijstand, die
zwart bijverdienen. Hier zie je dat ondanks verwoede
pogingen van de overheid om mensen in de bijstand te
criminaliseren, burgers goed in de gaten hebben dat je van
een bijstandsuitkering niet rond kunt komen. Ook het willen
voorkomen dat uitkeringsgerechtigden gestigmatiseerd
worden, is zo'n typische zinsnede, waarvan ik denk, hoe
verzinnen ze het. Het is immers vooral de overheid zelf die
de mensen met een uitkering stigmatiseert. Bijvoorbeeld de
vermelding van een oproep waarin staat te zorgen voor een
