Blad 8
Verslag van de raadsvergadering van 12 februari 2001
het ook voor de andere groep mensen voor het eerste kwar
taal geen gevolgen heeft.
Punt 3
De verslagen van de vergaderingen van de raad van 13
november en 20 november worden ongewijzigd vastgesteld.
Punt 4
Mededelingen
Sub A.
Deze brief wordt voor kennisgeving aangenomen.
Sub B.
Adressant wordt bericht volgens de ter inzage gelegde
concept-brief
Sub C.
Deze brief wordt betrokken bij agendapunt 6 van de raad.
Sub D, E en F.
Deze brief, dit besluit en deze mededeling worden voor
kennisgeving aangenomen.
Punt 5 (bijlage nr. 20).
De Voorzitter: Aan de orde is het Coffeeshopbeleid
De heer Jacobse: Normen en waarden die aan meerderheden
hangen zijn tijdgebonden en mogelijk ook natiegebonden. Al
bij diverse gelegenheden is door kamerleden met voldoening
vastgesteld dat de wet uniek was in Europa of zelfs de hele
wereld. Het is natuurlijk mogelijk dat Nederland moreel
hoger staat dan andere landen en daarom zulke wetten kan
maken. Anderzijds lijkt het in strijd met het gehuldigde
meerderheidsprincipe dat Nederland als minderheid steeds
gelijk zou hebben. Voor gedrag dat aangenaam is, wordt een
rechtvaardiging gezocht ook in de wetgeving. Tot zover
enige citaten van prof. Arie van Deursen, oud hoogleraar
aan de Vrije Universiteit.
Terecht constateert u dat het vrijlaten van softdrugs in
strijd is met diverse internationale verdragen waaraan
Blad 9
Verslag van de raadsvergadering van 12 februari 2001
Nederland gehouden is. U rechtvaardigt het gedoogbeleid
door te wijzen op vier zaken.
1Het gebruik van softdrugs is in ruime kring geaccepteerd.
2. Het gebruik en voorhanden zijn is te omvangrijk om nog te
handhaven
3. Softdrugs zijn even gevaarlijk als alcohol en roken.
4. Het scheiden van markten tussen soft- en harddrugs.
Ten aanzien van de eerste twee zou ik zeggen te hard rijden
alsmede belastingontwijking, om maar eens twee willekeurige
zaken te noemen, zijn ook in ruime kring geaccepteerd.
Toch heeft u voor de eerste onlangs een extra inzet ge
pleegd om dat tegen te gaan. Het zijn geen sterke argumen
ten. Alcoholgebruik is slecht. Vandaar dat de overheid al
jaren probeert het alcoholgebruik te ontmoedigen, bijvoor
beeld met de slogan 'drank maakt meer kapot dan je lief
is'. Roken schaadt de gezondheid, het kan hart- en long
klachten veroorzaken. In openbare gelegenheden is het zelf
verboden, ook al stoort menig raadslid zich daar niet aan.
Die draait het bordje met sticker om en steekt er gewoon
één op.
Het feit dat alcohol en roken slecht zijn is geen recht
vaardiging. Het is geen rechtvaardiging om te stellen, er
zijn al zoveel mogelijkheden om je leven schade toe te
brengen, één er bij maakt dus niet uit.
Het laatste argument is die van de scheiding der markten.
Het onderzoeksbureau Ernst Young heeft onlangs in op
dracht van Justitie onderzocht wat de gevolgen zijn van het
vergroten van de mogelijkheden om legaal te gokken op het
illegaal gokcircuit. De conclusie van het onderzoek is dat
het illegaal gokken hier nauwelijks onder lijdt. Het zijn
gescheiden markten. Ik maak mij sterk dat dit voor het
softdrugsbeleid voor een groot gedeelte ook opgaat.
Het zal duidelijk zijn, ik ben er geen voorstander van dat
jongeren een stickie roken. Ik hoop ook dat mijn kinderen
geen cannabis zaken zullen gaan bezoeken. Want ik heb gezien
wat zeker het geregeld roken van wiet kan betekenen.
Fractiegenoot Van der Brug heeft melding gemaakt van enige
medische artikelen waarin aangegeven werd dat door geregeld
roken van hogere doseringen cannabisproducten het zich
ontwikkelende zenuwstelsel onherstelbaar beschadigd zou
kunnen worden. Vorig jaar waren er onderzoekers die daarom
nederwiet onder de harddrugs wilden laten vallen. Dat is
zeker verontrustend.
Het is naar mijn waarneming ook zo dat geregeld verblijf in
een zogenaamde coffeeshop over het algemeen geen bijdrage
levert aan verbetering van de maatschappelijke kansen.
Gedogen van het gebruik is eigenlijk twijfelen aan of
bagatelliseren van de schadelijke werking. Laat niemand
zeggen dat het hem niet aangaat dat iemand zijn leven
verpesten wil. Een politieagent bekeurde eens een man die
bij een gesloten overweg nog net voor de trein overstak. De
