Blad 56
Verslag van de raadsvergadering van 15 en 16 oktober 2001
Niet qua hoogte, want die kunnen in Leeuwarden niet te hoog zijn
vanwege de eigen positie, maar je moet wel misschien in aantal je
ambities bijstellen.
Ik heb heel veel genoegen beleefd aan het onderdeel BOR. Dat heb
ik al die zes jaar gehad. Dat gaat heel direct voor de burgers en
het is nooit klaar. Veel klachten, terecht, want het is de leef
baarheid en het gaat om zaken die mensen in directe zin aangaan.
Derde punt, wat mij een beetje zeer doet dat ik daar niet verder
mee kan, is het Stadhuis. Dat is eigenlijk ook iets wat mij heel
erg bezighoudt vanuit historisch oogpunt gezien, want het is een
magnifiek Stadhuis. Ik zou de Raad willen vragen om in de verdere
beraadslagingen daaromtrent, want die zullen nog wel komen, om
altijd van het uitgangspunt uit te gaan dat hier een historisch
gebouw staat, met zo'n belangrijke functie dat we dat natuurlijk
in lengte van eeuwen moeten bewaren.
Het vierde punt wat mij heel erg heeft beziggehouden, Hendrik ten
Hoeve zegt het al, de burgemeester heeft het al gezegd, is de Ste
delijke Vernieuwing. Dat vind ik uiteindelijk toch, u gelooft het
misschien niet, het mooiste onderdeel uit mijn portefeuille. Want
het is zo direct betrokken in wijken en het is zo nodig, omdat we
als we helemaal, ik zeg het zo vaak, ik zeg het ook nu maar weer,
niks zouden doen, dan komen echt zaken onmiddellijk op achterstand
te staan, wat de bestaande wijken betreft. We moeten niet, ik ben
dat volstrekt eens met staatssecretaris Remkes, ons alleen maar
oriënteren op nieuwbouwwijken, het is onmiddellijk één op één: ook
in de bestaande stad moet heel veel gebeuren.
De DSW is ook iets wat mij zeer heeft beziggehouden. Alles heeft
me natuurlijk beziggehouden, maar ik haal er nu wat highlights
uit. De DSW, juist omdat de Dienst Sociale Werkvoorziening de af
gelopen jaren een omslag heeft gemaakt die zijn weerga niet kent,
die stond op plaats 98 of 97 van de top 100, en is opgeklommen
naar plaats 50, ja zelfs naar plaats 25 dacht ik zo onderhand.
Ik heb zeer veel mensen ontmoet in de afgelopen jaren, in gemeen
telijk verband, in de organisatie, mensen in verschillende instel
lingen, want ik heb bijna alle portefeuilles gehad. Cultuur en
Onderwijs niet, maar die krijg ik nu in Kollumerland c.a.
De burgemeester sprak over de uitstroom en die is in Leeuwarden
groot, dat verontrust mij ook. Ik heb dat even gecheckt in een
gemeente als daar waar ik nu kom, daar is bij de 15 raadsleden 1
wisseling geweest. Maar ook daar klagen ze steen en been over de
werkdruk. De toekomstige positie van de burgemeester is, zo stel
ik vast, in het verhaal rondom 'Elzinga' zoals dat populair wordt
uitgedrukt, het meest ongewis. Het is al gememoreerd, maar ik merk
ook dat in gemeenten, met name in de regio waar wij mogen komen,
daar toch de positie van de burgemeester als zodanig, hoe hij dan
staatsrechterlijk ook is ingekleurd, maatschappelijk toch als iets
Blad 57
Verslag van de raadsvergadering van 15 en 16 oktober 2001
wordt gezien, als de eerste persoon, de representant van de ge
meente. En hoe je die positie dan ook staatsrechterlijk in zal
kleuren, dat zal volgens mij bovenaan moeten staan. Toen ik van
morgen hier beëdigd bent, kreeg ik pas zwart op wit van Hare Ma
jesteit de benoeming en kon ik met eigen ogen constateren dat de
handtekening klopte.
Ik heb heel veel, ja eigenlijk wijsheid, mogen ontvangen - en dat
zeg ik met enige schroom, maar ik meen het wel - van Hendrik ten
Hoeve. Dat merk ik bij meer raadsleden: als Hendrik spreekt is ie
wel eens wat drammerig, maar goed, dat geeft niet, hij heeft ook
zo zijn achtergrond, maar wel is het zo dat wij met zijn allen en
ik zeker, heel veel van hem geleerd hebben over Leeuwarden en de
liefde voor Leeuwarden. Dan denk ik wel eens dat ik ook liefde
voor Leeuwarden heb, maar dat haalt het niet bij de kennis en
wijsheid en het inzicht van Hendrik. Ik hoop wat dat betreft ook
nog heel lang van Hendrik zijn bijdragen te mogen genieten. Ik
vond het zelf ook van belang om artikelen te schrijven, ook in
boeken te schrijven (die overigens nog te koop zijn...) als het gaat
over een stuk Friese geschiedenis.
Dan tot slot. Dank en die dank is zo gigantisch groot aan hele
rijen mensen, dat is gewoon niet op te noemen, want ik heb heel
veel vertrouwen ondervonden. Natuurlijk ook crises, dat weten we.
Ook met Stedelijke Vernieuwing vond ik dat ik gelijk had op sommi
ge punten, zeker als het over bepaalde blokjes gaat in Achter de
Hoven. Dat vind ik nog. Maar met andere woorden, toch het vertrou
wen, toch het met elkaar er uit kunnen komen. Heel veel vertrouwen
ondervonden van de Raad, van het college van b. en w. (de colle
ga's moesten mij maar accepteren zoals ik was), de directieraad
(ik vind het ook heel fijn dat sommige oud-leden van de directie
raad toch hier zijn)de vele vele ambtenaren (hier ben ik donder
dag op ingegaan), mijn CDA-fractie (zonder steun van fractie en
goed overleg met de fractievoorzitter gaat het niet, die heb je
echt nodig), en tenslotte, mijn echtgenote Magda
Ze staat niet op de loonlijst van de Gemeente Leeuwarden, maar ze
is dan ook natuurlijk onbetaalbaar als het gaat om, voor mij, ad
viezen en heel veel ondersteuning en vooral het met elkaar kunnen
praten over zaken. Leafste Magda, dankewol
Dames en heren, het gaat u allemaal goed. Ik heb hier met heel
veel plezier altijd gewerkt. Kollumerland cum annexis, oftewel,
Kollumerland en Nieuw Kruisland, ik hoef het niet meer te zeggen.
Want ik wou eigenlijk zeggen wat Hendrik verteld heeft, want zo is
het maar net. Het is een stuk Walden, het is een stuk Klei, waar
ik zelf vandaan kom van een Kleigebied, en dat spreekt me zeer aan
de Weidse vlakten en de Zeedijk. Het is bos, het zijn adellijke
huizen en het zijn hele oude arbeidershuizen, wat ik ook fantas
tisch vindt, en hele arme streken, Zwagerbosch bijvoorbeeld. We
hebben daar van alles. Het is Friesland in het klein, wat kunnen
wij ons nu nog meer wensen. Het ga u goed, dank u wel.