Blad 28
Verslag van de raadsvergadering van 29 oktober 2001
allerlei afspraken te maken. In plaats daarvan stellen we voor in de
komende maanden (ook in de aanloop naar de verkiezingen) met elkaar
in gesprek te gaan over hoe het beter kan. De CDA-fractie is van
mening dat die discussie breder moet worden getrokken en dat daar
ook de uitwerking van de dualisering van het gemeentelijk stelsel
bij moet worden betrokken. Er zou dan ook voorwerk kunnen worden
gedaan ten behoeve van een bestuursprogramma dat de komende periode
moet worden gemaakt.
Voorzitter, wat de CDA-fractie betreft komen we op zeer korte
termijn bij elkaar om dit punt te bespreken. Wat er nu gebeurd is
stelt het vertrouwen behoorlijk op de proef. Als je dat constateert
moet je niet wachten tot er weer iets gebeurt, maar meteen
aanpakken. We kunnen dan meteen ook de al veel besproken
bestuurscultuur van de gemeente Leeuwarden op de agenda plaatsen.
Het moet ons als raad van de gemeente Leeuwarden er alles aan
gelegen zijn te bewijzen dat we in staat zijn op een heldere en
evenwichtige wijze de stad te besturen. Een bestuurscultuur zonder
achterkamertjesoverleg, maar helder en transparant.
De heer Van Mourik (VVD, 5 zetels)
In de brief aan onze raad schetst u een beeld waar de VVD-fractie
zich voor een groot gedeelte in kan herkennen. We hebben nu een
publiek debat over het afscheid van onze burgemeester, terwijl
aanvankelijk niet de bedoeling was. Uiteraard denk je dan terug aan
wat er de afgelopen twee tot drie jaar is gebeurd.
Ik denk dat het overgrote deel van ons als gemeenteraad nooit mee
heeft gedaan aan het afbladderen van onze burgemeester. Naar buiten
toe werd ze door ons niet afgevallen en dat is heel lang door heel
veel mensen volgehouden, terwijl de vragen en vraagtekens toch al
redelijk snel kwamen. Ik denk dat dit een belangrijke reden is
geweest voor de ontstane commotie toen het afscheid zo abrupt naar
buiten kwam en in een raadsvergadering van 8 minuten werd
afgehandeld
Wat ik er van geleerd heb is dat er blijkbaar eerst een semi
openbaar afbladderingproces nodig is, voordat er draagvlak ontstaat
voor een dergelijke pijnlijke beslissing. Want dat wij pijnlijk
terug zijn gefloten, terwijl we met 38 mensen het idee hadden aan
een volwassen oplossing te werken, is wel duidelijk. Een
geaccepteerde aanpak uit het bedrijfsleven werkt niet in het
openbaar bestuur bij een publieke functie. Op het moment dat zo
direct en absoluut het einde van onze loyaliteit naar buiten kwam,
zijn we keihard aangepakt en aangesproken.
Wat wel voorop staat is dat we onze verantwoordelijkheid hebben
genomen. Er is een probleem gesignaleerd en er is gewerkt aan een
oplossing
Probleem is een heel hard woord. Dat realiseer ik me volledig en
soms is het ook niet altijd terecht. Aanvankelijk is er sprake van
kleine misverstanden, nooit echt een probleem, altijd charmant en
Verslag van de raadsvergadering van 29 oktober 2001
soms zelfs sprankelend. Het lost zich altijd op, of mensen houden
zich stil. Er zijn door de vorige sprekers hele grote voorbeelden
genoemd, ik wil een paar kleine voorbeelden noemen.
Een toespraak voor het Kleurrijk Podium, die zich met toneel
bezighoudt. Tijdens de toespraak blijkt dat onze burgemeester denkt
dat het om een kleurwedstrijd voor kinderen gaat.
Een toespraak, tijdens een bijeenkomst over mensen die misschien wel
willen herintreden, terwijl de toespraak gaat over fase IV
uitkeringsgerechtigden, een hele andere groep op de arbeidsmarkt dan
waarvoor deze bijeenkomst was bedoeld.
Het na telefonisch overleg melden dat Cambuur gepromoveerd is naar
de Eredivisie, terwijl ze toch nog steeds in de Totodivisie
bivakkeren
Welkom in Weert zeggen tegen een grote groep Russen die op bezoek in
Leeuwarden komt.
Het zijn onschuldige voorbeelden van versprekingen en situaties die
iedereen kan overeenkomen, maar - en dat moet ik erbij zeggen - ze
kwamen steeds vaker voor en waren soms ronduit pijnlijk.
Maar het wordt erger wanneer er grote financiële en zakelijke
belangen van Leeuwarden in het geding zijn. Ik denk dan bijvoorbeeld
aan de gang van zaken rond NUON-water. Een burgemeester van deze
raad die verklaart dat zij daarin zit voor het bedrijfsbelang, heeft
het niet begrepen. Op het moment dat in 2000 de huisvestingsperike
len van NUON-water als agendapunt op de fusieagenda verschijnen,
moet je vechten voor je stad en van zo'n gevecht - ik heb het
dossier bestudeerd - is mij niets gebleken. Wij zijn nooit
geïnformeerd en moesten uit de krant vernemen dat NUON-water zou
vertrekken. NUON-water r.cerr. ik dan als exemplarisch voorbeeld voor
heel wat andere zaken die in haar portefeuille hebben gespeeld.
Ik denk dat iedereen zo zijn voorbeelden heeft en we schieten er
weinig mee op om ze vanavond in extenso op te sommen, maar een paar
voorbeelden heb ik, heel bewust vanavond wel willen noemen, moet ik
eigenlijk wel noemen na de afgelopen week, hoe moeilijk ik dat ook
vind
Ik wil even terug naar vrijdagmiddag 19 oktober jl., er is al het
nodige over gezegd.
Op die bewuste vrijdag zijn we bij elkaar gekomen om 16.00 uur,
terwijl om 17.00 uur de bijzondere raadsvergadering zou beginnen. Er
was tijd om de tekst te beoordelen, maar alleen om te zien of
afspraken waren opgenomen. Er was geen tijd voor een uitgebreid
palaver over de exacte formuleringen van sommige bepalingen.
De regeling die we toen kregen voorgelegd was in grote haast en
onder zware druk vervaardigd. Ik doel dan met name op het bewuste
artikel 6, het niet beschadigingsbeding en de daaraan verbonden
boete. Voor het overige waren alle eerder gemaakte afspraken correct
verwerkt. Dat waren afspraken die wij als complete raad hadden
gemaakt
De regeling roept vragen op. Voor bestuurskundigen, juristen en
beleidsambtenaren is de vraag in hoeverre een private overeenkomst
