Blad 48
Verslag van de raadsvergadering van 29 oktober 2001
Ook hebben wij naar voren gebracht dat wat ons betreft de
constatering van de wethouders, dat zij deze situatie als
onherstelbaar beschouwden, wat door ons niet direct gedeeld werd. En
dat wij van mening waren dat er nog een of meerdere pogingen tot
bemiddeling of tot lijmen zouden moeten worden gedaan. De wethouders
wezen dat bij monde van mevr. De Haan van de hand met als
tegenargument dat er in die zin al voldoende met elkaar gepraat was
en dat het hun inziens echt niet meer te lijmen was. Wij hebben dat
niet als een vaststaand feit geaccepteerd en vinden dat het feit dat
er begin volgend jaar verkiezingen zijn, waarbij er waarschijnlijk
een nieuwe ploeg wethouders en een nieuwe raad zal zijn, een gegeven
is om rekening mee te houden, namelijk in zoverre dat dat voor alle
betrokkenen toch een nieuwe kans op een betere start is en dat de
tijd daar tussen toch te overbruggen moet zijn, indien men zich dat
ernstig voorneemt. Voor de Christenunie is bij dit alles heel
duidelijk dat de zin op blad 3 van de aanbiedingsbrief van groot
belang is. Waarschijnlijk van groter belang dan menigeen denkt. Ik
lees op blad 3 de uitspraak: het verschil van inzicht betekent dat
de gekozen bestuurders daarom ook partij zijn, en niet zo weinig
ook, zou ik hier aan toe willen voegen. Over de redenen van de
verschillen van mening is in de eerste verklaring al gezegd dat het
gaat om een onoverbrugbaar verschil van inzicht met als onderwerp
het dagelijks bestuur van Leeuwarden, de gemeentelijke organisatie
en de bestuurscultuur. U weet nu van ons dat wij kritische
kantekeningen zetten bij dat 'onoverbrugbaar'Maar de informatie
die ons ter ore kwam was verder wel behoorlijk adequaat omschreven
met deze terminologie. Het zal ons steeds duidelijker worden dat het
meeste daar wel op terug te voeren is. Die dinsdagavond ging ik
teleurgesteld naar huis. Vooral teleurgesteld in onze wethouders
over het feit dat ze veel te laat met deze informatie naar ons zijn
toegekomen en over de onwil om nog verdere pogingen te doen er met
elkaar uit te komen. Ben ik teveel bruggenbouwer, ik denk het niet.
Men heeft de bijbelse woorden: houdt voor zover het van u afhangt
vrede met alle mensen, niet goed begrepen en men streeft dat
blijkbaar ook niet na. Men vindt een paar gesprekken blijkbaar wel
voldoende. Ik zeg dus niet dat men er niets aan gedaan heeft, maar
het was absoluut onvoldoende en ik ontmoette daarin een houding van
onverzettelijkheid. Ook het feit dat men de Commissaris van de
Koningin al had ingeschakeld terwijl men de raad nog onwetend hield,
vind ik heel zwaar wegen.
De dag daarna schreef ik mevrouw Van Maaren een bemoedigende brief
want ik kon mij zo voorstellen dat het voor haar en haar man toch
wel een hele moeilijke tijd moest zijn. Ik wenste hen daarin ook
kracht toe en de wijsheid van God.
Na ontvangst van de brief was mevr. Van Maaren zo attent mij op te
bellen en wij hadden een goed gesprek. Verder heb ik ongeveer een
half uur lang op het bestuurscentrum de kwestie besproken met mevr.
De Haan en ook is mevr. Van Maaren nog bij mij thuis op bezoek
geweest. Zo kreeg ik mijns inziens echt wel een goed beeld van wat
er speelde. Er zijn echter ook fracties in de raad die oordelen dat
het in hun geval anders is. Dat zij maar spaarzame informatie los
konden krijgen en dat is natuurlijk ook geen goede zaak.
Blad 49
Verslag van de raadsvergadering van 29 oktober 2001
Uit de gesprekken werd mij duidelijk dat de 3 aangegeven
geschilpunten wel degelijk de zaken zijn waar het om draait.
Heel veel gewicht heeft het punt: gemeentelijke organisatie. We
weten dat er op dat punt heel veel mis is. Niet voor niets heeft
mijn fractie zich genoodzaakt gezien om in de afgelopen tijd met
name rond de onroerende zaakbelasting tot twee keer toe in een motie
haar afkeuring uit te spreken over de gang van zaken. Er werd een
risico-onderzoek aangekondigd. Eén wethouder was van mening dat het
onderzoek geheel intern moest worden uitgevoerd en de overige
wethouders wilden het eerste deel intern en het tweede deel extern.
De burgemeester zag zich op een gegeven moment tijdens de vakantie
voor nieuwe feiten geplaatst en dat bracht haar er toe het onderzoek
geheel extern te willen doen uitvoeren.
Zij wilde alles goed boven tafel hebben en dat is ook in het belang
van de raad en in het belang van de gemeente, zo denk ik. Alles wat
mis is boven tafel krijgen om het vervolgens goed te kunnen
aanpakken. Hierin was zij mijns inziens, met hele goede intenties,
daadkrachtig
Een burgemeester kan zich er ook niet bij neerleggen dat het niet
goed zit in de gemeentelijke organisatie om vervolgens maar genoegen
te nemen met half werk. De wethouders doen er ook verstandig aan de
indruk weg te nemen als zouden sommige van hen het wel plezierig
vinden dat in elk geval niet voor de verkiezingen het deksel van de
beerput open gaat. En ik wil ze dan ook vragen ons dus zo spoedig
mogelijk inzicht te verschaffen in de tekst van die eerste fase, die
medio oktober moest zijn afgerond. Mijn bevindingen uit genoemde
gesprekken brachten mij ertoe om tijdens de vorige normale
raadsvergadering vragen hierover te willen stellen tijdens het
vragen half uurtje voor raadsleden. De burgemeester zou dan immers
in de gelegenheid zijn om zelf in het openbaar daarop te reageren.
Ik meldde twee vragen aan. Eén over de postregistratie, immers
tijdens de OZB discussie werd duidelijk dat het hier groot manco
gaat, met het oog op die gemeentelijk organisatie en één over het
risico-onderzoek. De vraag over het risico-onderzoek werd direct
afgeserveerd. Nee, dat kon eigenlijk niet want dat onderwerp was al
geagendeerd voor de Commissie Bestuur en Middelen de woensdag
daarna. En dan zouden er nadere mededelingen over gedaan worden en
zo hield ik maar een vraag over. Echter wie schetste mijn verbazing
toen het bij de commissievergadering niet was geagendeerd en er
helemaal geen mededelingen over het risico-onderzoek volgden en dat
men pas na een concrete vraag van de heer Boorsma naar voren kwam
met de toezegging dat dit in december in de commissie zou komen.
Voor ons als fractie is er heel veel aan gelegen die eerste fase nu
al vast onverkort en ongecensureerd te kunnen inzien.
Er waren irritaties bij de wethouders over de omgang van mevr. Van
Maaren met ambtenaren. En mevr. Van Maaren vond dat zij niet
voldoende ondersteuning kreeg bij het uitoefenen van haar functie.
Zo kreeg zij eens een drie jaar oude rede van haar voorganger mee
toen zij bij een bepaalde gelegenheid het woord moest voeren. Maar
bij dit soort irritaties geldt dat je als niet collegelid doorgaans
moeilijk kunt inschatten hoe dit allemaal nu is verlopen, omdat je
