Blad 52
Verslag van de raadsvergadering van 29 oktober 2001
spreken, hetgeen bij ons thuis niet de gewoonte is, ging het
vingertje in de richting van de beeldbuis en zei ze: hé papa praat
Chinees. Toch gaat er hierdoor ook voor haar iets stuk want afgezien
van papa zijn voor haar wethouder Arno Brok en burgemeester Loeki
van Maaren de verpersoonlijking van de gemeenteraad. Wanneer ik
's avonds de fiets uit de schuur pak om naar hier te gaan, dan
vraagt ze gaat papa naar Arno en Loeki. Ja, zeg ik dan, papa gaat
naar Arno en Loeki. Nu is dat verandert en zegt pappa: "nee, Kim
papa gaat naar de politiek"
En dan nu de motie:
"De raad der Gemeente Leeuwarden,
in vergadering bijeen op 29 oktober 2001;
overwegende dat:
- de wethouders inzake het ontslag van mevrouw L.B.M. van
Maaren-van Balen onvoldoende openheid hebben betracht;
- de gemeenteraad in een te laat stadium van een aantal
problemen op de hoogte is gebracht;
- er fracties zijn die de verstrekte informatie onvoldoende
onvolledig vinden;
besluit
haar afkeuring over de handelswijze van de wethouders uit te
spreken; en gaat over tot de orde van de dag.
Deze motie is namens mijn fractie ondertekend door mijzelf, namens
de SP-fractie door de heer Boorsma en namens fractie Dolstra door
mevr. Dolstra.
De Voorzitter: De motie is genummerd, motie nummer 2.
Mevr. Dolstra (fractie Dolstra):
Voorzitter, toen wij als fractievoorzitters bijeen waren op het
allereerste seniorenconvent deelde mevr. De Haan ons mee dat
samenwerking met mevr. van Maaren niet langer mogelijk is en gaf ons
te kennen dat er voor mevr. Van Maaren een ontslagregeling opgestart
zou worden. Wij wisten toen niet van alle verhalen over mevr. Van
Maaren die we nu vanavond te horen hebben gekregen. Misschien dat
het besluit dan voor ons ook anders zou zijn gevallen of precies zo
dat weten we niet. In ieder geval de ontslagregeling was door beide
partijen in het minnelijke geregeld, dus vanzelf dat je dan akkoord
gaat, wat viel er nog te doen?
Dat mevr. Van Maaren niet aanwezig was op het seniorenconvent had
als reden dat zij emotioneel niet in staat zou zijn, volgens mevr.
de Haan. Wij hebben van mevr. Van Maaren gehoord dat zij niet eens
is gevraagd. In het seniorenconvent dat volgde hadden wij gehoopt
meer relevante informatie te krijgen, maar die bleef uit. Het ging
alleen over het verloop van de onderhandelingen. Mevr. De Haan is
van mening dat zij niet aan achterkamer politiek doet, maar dat doet
ze wel. Want zou er in de seniorenconventies volgens de regels
Blad 53
Verslag van de raadsvergadering van 29 oktober 2001
gehandeld zijn, dan had er een gemeente secretaris of een notulist
aanwezig moeten zijn om de besprekingen op papier te zetten.
Helemaal wanneer het een ontslag procedure van de burgemeester
betreft. Alle bijeenkomsten van fractievoorzitters zijn georgani
seerd zonder dat de secretaris hierbij aanwezig was tot aan de
bijzondere raadsvergadering van afgelopen 19 oktober j.l. Dat wordt
dus bij ons ervaren als achterkamertjespolitiek.
Om ongeveer kwart voor vier, nog geen uur voor dat de bijzondere
raadsvergadering begon, werden de fractievoorzitters door mevr. De
Haan bijeengeroepen om het een en ander te bespreken. Het was een
grote chaos. De Haan kwam met de ontslagovereenkomst en de
financiële afwikkeling, die wij voor het begin van de vergadering
moesten inzien en beoordelen. Onmogelijk als je weinig of geen
juridische kennis hebt. Na de vergadering wisten wij nog niet eens
hoe hoog die vertrekregeling precies was. De ene keer dachten we
f 1,7 miljoen, een andere f 2,3 miljoen. Daar bleek waarschijnlijk
ook nog iets van een paar centen bij in te zitten wat haar schade
zou verminderen, die ze dus wel opgelopen heeft. Binnen een
tijdsbestek van drie kwartier moesten de fractievoorzitters hierover
de toestemming geven. Dat betekende met één oog de overeenkomst
inzien en met een half oor luisteren naar wat de wethouder te zeggen
had. Zo zei ze bijvoorbeeld dat we tijdens de raadsvergadering geen
debat gingen voeren of vragen konden stellen aan de burgemeester en
dat wij vooral uit de handen van de pers moesten blijven. Wij weten
allemaal hoe het afscheid van de burgemeester verlopen is. De heer
Hendrik ten Hoeve hield een verhaal namens de raad, waar wij ons
overigens niet helemaal in konden vinden en dat de neuzen niet
dezelfde kant op stonden.
Vervolgens gingen wij met zijn allen naar achteren, gezellig voor
een kopje koffie. Nou, gezellig was het echt niet. Onze fractie was
verbijsterd en overrompeld over het gebeuren. Het had nooit mogen
plaatsvinden. De maandag erop heb ik telefonisch contact gezocht met
mevr. Van Maaren, wat ik eigenlijk al veel eerder had moeten doen.
In ieder geval heb ik haar versie gehoord die toch wel even anders
was dan wat de wethouder ons voor ogen hield. In de middag kregen
wij een kinderlijke mail toegestuurd door Hermien de Haan. In onze
fractie hebben wij overleg gehad en vonden het noodzakelijk in het
belang van de Leeuwarder bevolking om alles boven water te krijgen
en om eventueel een proefproces uit te lokken. Want wij vinden dat
het onmogelijk is om als volksvertegenwoordiger de mond gesnoerd te
worden door een opgelegde zwijgplicht. In het mailtje van Hermien de
Haan werd ons opnieuw verzocht ons vooral aan de zwijgafspraak te
houden en de pers geen verdere informatie te verstrekken omdat zij,
Hermien de Haan, van mening was dat de pers al voldoende was
geïnformeerd. Om reden dat onze fractie een andere mening heeft
hebben wij besloten het mailtje door te sturen naar de landelijke
pers
Ja, u hoort het goed wij hebben het beruchte mailtje doorgestuurd
naar de pers, omdat wij de afspraken en de uitspraken zo belachelijk
vonden dat we probeerden hiermee een proefproces uit te lokken. Wij
vonden dat onze plicht de Leeuwarder bevolking te laten weten hoe
stiekem en achterbaks dit bestuur is. Terwijl Hermien de Haan
