Blad 14
Verslag van de raadsvergadering van 27 juni 2 00 6
gehele gemeente Leeuwarden, de raad, want zonder jullie
wordt het helemaal niks
En dan de drie mensen die vrijwel elke dag in mijn directe
omgeving waren. Die ontzettend veel voor mij hebben gedaan.
Die het hardst hebben geleden onder mijn maandagochtendhu
meur en mijn ongeduld. Die al die jaren dapper stand hebben
gehouden, nooit hebben geklaagd en altijd klaar stonden.
Drie mensen waarmee ik een fantastische verstandhouding
heb opgebouwd, veel lief en leed heb gedeeld, heel veel heb
gelachen en waar ik bij zonder op gesteld ben geraaktZon
der hen was het niks geworden:
Eén staat er al: Riemer Monsma, mijn chauffeur, met wie ik
een dikke 150.000 kilometer heb door stad en land heb afge
legd, zonder dat ik me ook meer één keer onveilig heb ge
voeld; we hebben soms hele lange dagen gedraaid, van
s ochtend vroeg tot s avonds laatIk heb Riemer niet één
keer uit zijn rol zien vallen, uit zijn plooi zien raken.
Hij was altijd zoals hij is, dat was buitengewoon plezie
rig Ik wou j e daarvoor bedanken
Marianne Hiemstra, mijn secretaresse sinds 2005. Jong, maar
inmiddels gelouterd door twee jaar werken in een veeleisen
de omgeving wat zij prima heeft gedaan.
Tjeerd Rijpma, vanaf de eerste dag mijn fantastische per
soonlijk medewerker, wiens loyaliteit zo ver gaat dat hij
net als ik volgende week zijn afscheidsborrel heeft.
Overmand door verdriet verlaat hij het stadhuis, om zijn
leven voort te zetten als secretaris van de Raad van Be
stuur van Ziekenhuis de Tjongerschans in Heerenveen.
Heel veel dank gaat uit naar mijn collega's in het College
van B&W en de gemeentescretarisdie op huwelijksreis is,
een huwelijk dat door mijzelf gesloten is. Ik heb tegen hem
gezegd: Alle huwelijke die ik gesloten heb, staan nog
steeds als een huis. Ik heb goede hoop dat de gemeentese
cretaris zich daar ook door heen weet te slepen.
Zonder te overdrijven of de waarheid geweld aan te doen kan
ik zeggen dat we in het college een meer dan uitstekende
samenwerking hebben gehad, met veel ruimte voor ieders in
zichten en met ieders inzet om altijd tot een gezamenlijk
standpunt te komen. Dat is uitstekend gelukt. Wij hebben
maar één crisis beleefd, dat was toe enkele wethouders de
idiote gedachte hadden ontwikkeld om Us Mem in het kunst
gras te zetten. Daar is het college bijna op gestrand, wij
stonden klaar om naar de raad te gaan dat wij er niet meer
uitkwamen. Maar onder mijn bekwame leiding hebben wij ons
ook door dat dieptepunt heen weten te slepen en wij zijn er
weer bovenop. U ziet ze gelukkiger dan ooit, behalve wet
houder Waanders, die zo onverstandig is geweest om te gaan
fietsen, de gevolgen zijn er naar.
Er viel in het College ook nog heel wat te lachen. Wij heb
ben ook ongelooflijk veel plezier gehad, maar naar ons idee
ook wel aardig werk afgeleverd. Ik wens jullie veel succes
met alles wat er in Leeuwarden nog te doen is en dat is
niet weinig. Ik zal het straks vanuit andere gebieden vol
belangstelling blijven volgen.
In het bijzonder wens ik loco-burgemeester Krol succes en
sterkte nu hij voor de extra opgave staat gedurende de ko
mende periode het burgemeesterschap waar te nemen.
Blad 15
Verslag van de raadsvergadering van 2 7 juni 2 006
Ik dank de Gemeenteraad voor de steun die ik voor mijn werk
heb gekregen. Het is niet waar dat ik de vergaderingen van
de Raad als een onplezierig onderdeel van mijn werk heb er
varen. Ik ben volbloed democraat en heb groot respect voor
de verantwoordelijkheden van dit volksvertegenwoordigend
orgaan. Inderdaad, ik houd niet van lange vergaderingen -
wie wel? en waarom eigenlijk?- maar die waren altijd wel
een goede gelegenheid om wat achterstallige post en sms-
verkeer weg te werken! Raad doe er wat aan. Wij hebben een
visitatiecommissie. Ik complimenteer u dat u het lef heeft
gehad om die commissie in het leven te roepen, dat is nog
niet vertoond in Nederland. Ik vind dat de raad van Leeu
warden zich laat zien als de dapperste gemeenteraad van het
land. Dat zij zich laten onderwerpen aan zo'n gremium, met
alle risico's van dien. Ik hoop en verwacht ook dat de vi
sitatiecommissie met interessante aanbevelingen komen en
dat u die overneemt. Ik ben van harte bereid om nog wat na
zorg te verlenen als dat nodig is.
Ik meen te kunnen zeggen dat we, hoezeer we ook wel eens
stevige gedachtewisselingen hadden, uiteindelijk altijd in
goede harmonie en uitstekende verstandhouding met elkaar
zijn omgegaan. Dat een aantal uwer, filosoferend over de
opvolging, riepen "eigenlijk willen we er weer een zoals
jij" heb ik ervaren als een groot compliment en het ultieme
bewijs dat het in onze verhoudingen wel goed zit.
Tot slot dank ik de bevolking van Leeuwarden voor de vele
hartelijke en hartverwarmende ontmoetingen die ik heb mee
mogen maken. Wie alleen afgaat op wat over mij in zure
krantenberichten, zeurderige ingezonden briefjes en mallo
tige weblog-commentaren werd geschreven zou wel eens kunnen
denken dat ik het heel naar had in Leeuwarden. Het tegen
deel is waar. Nooit, helemaal nooit heb ik, tijdens mijn
vele, vele ontmoetingen op straat, in de buurten, wijken en
dorpen van Leeuwarden iets gemerkt van het negativisme dat
opsteeg uit die gedrukte teksten. Integendeel! Ik heb mij
altijd zeer welkom en buitengewoon gesteund gevoeld door de
bevolking van Leeuwarden. Er gaapt een grote kloof tussen
de waarneming van allerlei verzuurde pennenlikkers en wat
er werkelijk onder de mensen leeft. Echt iets om eens over
na te denken
Nu is het voorbijIk heb het besluit tot vertrek zelf ge
nomen, maar toch valt het mij niet makkelijk om afscheid
van u te nemen en Leeuwarden te verlaten. Uit de vele reac
ties die ik de afgelopen weken op mijn aangekondigde ver
trek heb gekregen -reacties die mij heel erg goed deden en
echt hebben geraakt- leid ik af dat ik kennelijk iets in
beweging heb gezet en losgemaakt. Ik citeer één brief
schrijfster, een inwoonster van Leeuwarden van 86 jaar, die
ik volgende week donderdag, op mijn laatste werkdag, nog
even persoonlijk ga bedanken:
"Geachte BurgemeesterWat is dit ontzettend jammer dat u
uit onze stad gaat vertrekken. Doodzonde. Zo'n leider die
in een paar jaren Leeuwarden nieuw leven heeft ingeblazen
gaf ons een warme mantel". Het is dit soort reacties dat
mij de laatste weken een schuldgevoel en tegelijkertijd
grote voldoening gafIk ben mevrouw Van de Velde en al die
