- 4 - Maar dit alles even terzijde. U zult zich ongetwijfeld de rekenlessen uit uw schooltijd herinneren, waarin u geconfronteerd werd met opgaven, waar ook de treinen reden van A naar B of zoals in dit geval van I naar B, om dan vervolgens uit te rekenen hoe hard ze dan wel niet reden en ook nog hoe laat ze aankwamen. Van mijn trein is de vertrektijd bekend namelijk 7 september 1982, om half acht en de aankomst in B zal zeer binnenkort geschieden. Eigenlijk kun je aan de hand van deze gegevens geen juiste snelheid be rekenen, maar ik kan u verzekeren, dat het in sneltreinvaart ging. En om dan maar in deze sferen te blijven, wil ik u schetsen, hoe het onderweg toeging: Ik zocht en vond een plaats in een coupé, waarin toevalligerwijs meer dere reizigers aanwezig waren. Eén van de personen stelde zich al gauw voor als voorzitter van de club. Met de anderen maakte ik daarna ook maar snel kennis. Eén daarvan bleek ook aankomend gemeentebestuurder, net als ik. De andere twee deden zich in eerste instantie ook zo voor, maar ik kwam er al gauw achter, dat zij er waren ter aanvulling en advisering. (Overigens ook een erg belangrijke taak) Om de tijd in de coupé door te komen, was echt geen ramp; het bleek een uitstekende vergaderruimte Al snel werd ik opgenomen in het gezelschap. De stukken vlogen me om de oren. In het begin van de rit werd er wel eens geroepen "Vitesse, vi- tesse"; maar toen bleek, dat de trein daar toch niet harder van ging rijden, gaf men wat dat betreft de moed maar op. De sfeer bleek prettig en links en rechts van mij zag ik dat de ene pijp na de andere sigaret werd opgestoken. Maar ja, we zaten dan ook niet voor niets in een rookcoupé. En ondanks alles, werden er intussen ook nog besluiten genomen. Als dan één van de aanwezigen verzuchtte: "Het is ook nooit goed", dan kreeg die al gauw antwoord in de trant van: "Je leert het al aardig". En werd er eens een goed besluit genomen, dan was het vooral de voorzit ter, die uiterst zorgvuldig een bijpassend gezegde of spreekwoord zocht. Meestal in het latijl Voor de niet-kenners werd dat vertaald (soms in het Fries) en vervolgens verheven tot spreuk van de week. Om toch ook de buitenwereld kennis te laten maken met de besluiten die onderweg werden genomen, besloot men om af en toe te stoppen. De Raad der wijzen werd dan spoorslags opgetrommeld, om dan in record-tempo de besluiten goed te keuren. Het was niet zomaar een Raad, maar een echte wijze en lieve Raad, die dan ook op haar eigen wijze, soms als het nodig was, het gezelschap wees op enkele schoonheidsfoutjes. Daar bleef het meestal bij. Terug in de coupé kwam men vaak tot de conclusie dat het toch maar tref fen was met zo'n Raad.

Historisch Centrum Leeuwarden

Boarnsterhim vergaderstukken gemeenteraad | 1984 | | pagina 26