- 7 -
Fierders tinkt sprekker dat it Frysk en de Fryske kultuer net fergean
sille as de nammen net yn it Frysk steld binne
It is in goede saak dat de minsken seis oer dit punt heard wurde, dat
oan harren útlein wurdt wêrom't dy nammen yn it Frysk wêze moatte.
De sprekkers hawwe harren stânpunt fan út de ferskate ynfalshoeken be-
ljochte. It is him lykwols noch net alhiel dúdlik hoe't de V.V.D. hjir
oer tinkt. Fan de saaklike arguminten tsjin dit útstel is men net of
as men it útstel oannimt sa't de hear Van den Berg dat ferwurde hat.
It kolleezje hat him lykwols noch net beret op de fraach wat der mei
mooglike jildlike kleems fan bedriuwen dien wurde moat. Der sil om tocht
wurde moatte dat de skea foar de bedriuwen sa lyts mooglik bliuwt en
dat de nedige fleksibiliteit yn de ynfiering fan de nammen wêze moat.
Nimmen is ferplichte de nammen te brûken, mar by offisjele oangelegenheden
sil dan de Fryske namme dochs wol opnommen wurde.
Fierder fynt sprekker dat by de hear Van der Baan it nasjonalisme fan
syn ferhaal ôfstriele.
(De hear Van der Baan"Dan moatte jo wol efkes oanjaan wat dat wie").
Sûnder taal gjin folk.
Op de fraach wannear't men dan Frysk is, binne ferskate antwurden mooglik.
Sprekker tinkt dat dat êfhinget fan it oanfielen en dêrnjonken is it
wichtich dat der ek in eigen taal is. Hy wol de ried yn oerweging jaan
om it útstel dat de hear Van den Berg dien hat net te folgjen.
De hear Van den Berg seit dat it yndied net rûn is as syn útstel oan-
nommen wurdt. Oer de skea-oanfragen is hy fan betinken^ dat as - lykas al
troch de provinsje sein is-de P.T.T. de skea net fan de gemeente fergoede
hoecht te krijen, partikuliere bedriuwen dat ek net freegje kinne. Der
moat net in uneigenlike situaasje fan skea-oanfragen ûntstean, om't
der runom nammen feroare wurde, dêr't nimmen oer praat. Hooplik wurdt
hjirmei de beweging op gong brocht om mear plaknammen wer yn harren
oarspronklike taal te bruken. It giet der net om dat it no allinnich
mar Frysk wurde moat, mar dit gebiet is twatalich en dêrom moatte de
beide talen lykweardich behannele wurde.
Mefrou Watzema freget har of as beide talen lykweardich binne, oft it
dan ek better is om de plaknammen yn beide talen op te nimmen.
De hear Van der Baan fielt him der wat oer rekke dat de foarsitter him
ienige foarm fan nasjonalisme yn de skuon skowe wol. Yn it sintralistyske
systeem fan ús lân komt noch tefolle it ien lân, ien folk, ien taal-
prinsipe nei foaren, en benammen as der wat mear romte frege wurdt foar
de Fryske taal. Sprekker giet der fanút dat alle folken, talen, kultueren,
binnen hokker nasjonale grinzen ek, de romte krije. De krêft dêrfoar
leit yn it federalisme, om't dat de romte jout oan de talen en de
kultueren fan de folken.
It kolleezje wol troch in referindum de befolking beslisse litte oer
de nammen. Nei twa ieuwen fan ferstúthaspeljen fan de Fryske nammen
sille by de befolking allinnich mar foaroardielen hjiroer libje. De oerheid
is neffens him ferantwurdlik foar de taal en de kultuer. De oerheid
sil de wei wize moatte foar it beskermjen fan taal en kulteur. Neffens
sprekker moat dat it útgongspunt wêze.
Dêrnei moat dan noch wol oan de befolking dúdlik makke wurde wêrom't
it sa dien wurde moat. Hy hopet it fierder nochris te belibjen dat de
minsken it frjemd fine dat men yn it ferline Hollânsk-talige nammen
foar de plakken brûkte
