- 12 -
kan worden genoemd. Dat vraagt toelichting maar die zal ik niet geven.
Misschien drukken hem de zorgen van deze grote gemeente wat zwaarder.
Maar ik hoop dat ik mij vergis. Dat het slechts de snor is die op mij
nu en dan een wat norse indruk maakt. In ieder geval zou ik hem voor
sombere ogenblikken de lectuur willen aanraden van 'De Muizenkoning'.
Een verhaalniet van een burgemeester maar van een koning met muize
nissen die tenslotte ten goede keerden. Dat zal hem zeker opvrolijken.
Ik wens je veel geluk en wijsheid, Bernard in de nieuwe raadsperiode,
en ik hoop dat onze goede contacten in de privésfeer in stand mogen
blijven.
De secretaris.
Van de heer Smitsde oude secretaris wan Idaarderadeel hem ik veel
geleerd. Karakteristiek was zijn uitspraak: 'Wat een land, wat een land,
waar dat allemaal kan, meneer De Wolf'Die gedenkwaardige woorden werden
dan gesproken bij de derde borrel met de raadsleden in de Bierhalle
na een al of niet spannende raadsvergadering. Een samenzijn overigens
dat we in de nieuwe gemeente node missen. Ik beveel u van harte aan
te pogen dit gebruik in ere te herstellen. Maar, wat hij mij leerde
was dat de secretaris verantwoordelijk is voor de prestaties en de kwali
teit van het werk van het ambtelijk apparaat. Voor de goede dingen en
voor de fouten, waarop ik hem trouwens nooit heb kunnen betrappen. De
secretaris bepaalt in belangrijke mate de sfeer in het ambtelijk apparaat
en de wijze van optreden van dat apparaat tegenover de burgers. De secreta
ris is de spil van het gemeentelijk gebeuren. Als raadsleden onderschatten
wij wel eens het belang van deze stille deelnemer aan onze vergaderingen,
die de burgemeester alleen fluisterend op het goede spoor mag zetten
als hij de draad is kwijt geraakt in het vuur van de discussie. Wat
zal het hem vaak inbranden dat hij niet luidop mag spreken als die idea
listische doordravers in de raad weer iets onmogelijks willen. Ook voor
jou Peter, mijn beste wensen voor de toekomst en dank voor je veelvuldige
hulp
De wethouders en het college.
Over de gekozen leden van het college zou een boek te schrijven zijn.
Het college is tegenover de raad verantwoordelijk voor de beleidsvoor
bereiding en voor alle uitvoerende werk van het gemeentebestuur, de
leden kunnen zich nimmer achter het werk van de ambtenaren verschuilen
want zij zijn daarvoor samen verantwoordelijk. Ze fungeren dan ook vaak
als publieke pispaal. Het is niet altijd even dankbaar werk.
Een probleem voor gemeenten als de onze is dat het wethouderschap als
een deeltijdbaan wordt beschouwd en navenant (slecht) betaald. Het is
dan ook moeilijk om kwaliteit voor het college te krijgen, want wie
wil er nu zijn goede baan opgeven voor zo'n wisselvallige loopbaan.
Het is dan ook begrijpelijk dat Durk van Gorkum, een prima wethouder,
toch voor het directeurschap van gemeentewerken koos, waar hij de gemeente
ongetwijfeld ook uitstekend zal dienen. Destemeer respect verdienen
degenen die deze wisselvallige uitloper van de bestuurlijke hobby van
het raadslidmaatschap toch willen beoefenen.
In een gemeente als de onze ligt de collegevorming moeilijk. Normaal
heeft een gemeente van deze omvang twee wethouders, maar hoewel de P.v.d.A.
1,5% meer dan de helft van de kiezers trekt, eist ze twee wethouders
voor zich op. Ook de voorzitter van het college is nadrukkelijk links
en de secretaris en directeur gemeentewerken, hoewel geen stemhebbend
lid van het college, zijn ook van onverdacht linkse signatuur. De derde
wethouderszetel die goedgunstig aan een andere partij wordt toegestaan,
mits die dan ook nog aan bepaalde voorwaarden wil voldoen, lijkt meer
op een schaamlapje voor de buitenwereld en een verzekeringspremie voor
het geval de absolute meerderheid eens voorbij zou gaan. Dan dreigt
namelijk levensgroot het gevaar dat je als grootste partij buiten spel
wordt gezet, zoals in Idaarderadeel eens gebeurde als reactie op jaren
eenzijdig linkse colleges. Ik vind dat jammer want het kweekt een coalitie-
