- 11 -
Kortom, en ik bevind mij in het goede gezelschap van de oud hooglera
ren Brasz en Kleijn een gemeentelijke herindeling is een irrationeel
gebeuren waarvan de doelstelling vaag is en het resultaat onzeker.
Vaak hoor ik dat men zich nog maar moeilijk met de gemeente
Boarnsterhim kan identificeren en dat men zich primair inwoner van
een dorp acht. Ik meen dat het een taak van uw raad en ook van het
college is het gemeenschappelijk belang van de inwoners van
Boarnsterhim uit te dragen. De gemeente moet een meerwaarde hebben,
moet meer zijn dan een verzameling dorpen. Ook de burgemeester kan
daarbij een rol spelen.
Dat brengt mij op een ander punt. Sinds enige tijd discussiëren wij
in Nederland over kerntaken van de overheid. Een begrip dat ontleend
is aan het amerikaanse bedrijfsleven. De kerntaak van de overheid is
regelgeving maar dat bedoelt men natuurlijk niet. De vraag heeft be
trekking op hoever de regelgeving van de overheid moet gaan en in sa
menhang daarmee wat de financiële prioriteitstelling is. Ook in onze
gemeente voeren wij een discussie over de taken die Boarnsterhim zich
in de toekomst moet stellen. In dat opzicht is een spoedige vaststel
ling van het bestuursplan van grote betekenis. Het geeft richting aan
het toekomstig bestuurlijk handelen en het geeft duidelijkheid aan de
inwoners wat zij van het gemeentebestuur mogen verwachten en uiter
aard wat de prijs daarvan is.
Op sturing van dit beleidsplan zal de organisatie moeten worden afge
stemd zowel wat structuur betreft als ook wat cultuur betreft. Wij
zijn met dit soort vragen al geruime tijd bezig maar het blijkt een
weerbarstige materie te zijn. Het is niet eenvoudig om jezelf, zoals
baron Von Münchhausen aan het staartje van je eigen pruik uit het moe
ras te trekken maar het is nodig om als gemeente weer het aanzien en
het vertrouwen te krijgen die nodig zijn om om de noodzakelijke rol
te spelen binnen de gemeenschap Boarnsterhim. Daarbij mogen we met
een schuin oog naar het bedrijfsleven kijken maar wij moeten ons daar
bij wel realiseren dat de rechtszekerheid, de rechtsgelijkheid en
rechtmatigheid die van de overheid worden verwacht niet altijd samen
gaan met de efficiëncy, effectiviteit en eenvoud, de leidende uit
gangspunten van het bedrijfsleven; dat geldt wel voorzover de gemeen
te een concreet produkt levert, een paspoort, onderhoud van het groen
of de reiniging maar in hoofdzaak is de gemeente meer proces dan pro-
duktgericht.
Dames en heren, ik denk dat wat ik hier beschrijf een vraagstuk is
wat de laatste 10 jaar het denken binnen de overheid heeft beheerst.
Bij de begroting voor het departement van Binnenlandse Zaken voor
1979 schreef de toenmalige minister, de huidige Commissaris der Konin
gin Wiegel al dat de overheid er voor de burger is en niet andersom.
Daaruit mag men niet afleiden dat de burger dus net als de klant ko
ning is. Klantvriendelijk natuurlijk, klantgericht evenzeer maar de
wensen van de burger zullen steeds afgewogen moeten worden tegen het
algemeen belang en aan dat belang kan het persoonlijke belang wel
eens ondergeschikt zijn.
Overigens is inmiddels de ervaring dat veel burgers zich weinig gele
gen laten liggen aan de overheid. Allen wanneer er voordeel is te ha
len of een persoonlijk belang in geding is wordt de gemeente opge
zocht. En ik heb het wel eens eerder gezegd, het gemeentebeleid is
tot mislukken gedoemd wanneer daarvoor in onze samenleving geen draag
vlak is.
NOT28AUG.AF/H/11
