Op 24 febrwaris 1994 hat de strafrjochter ütspraak dien. De rjochter
hat sein dat der bewezen is dat der opset yn it spul west hat en dat
der sprake is fan feitlik lieding jaan oan it baggerjen fan de Groun-
daem. De rjochter leit oan de 3 minsken ferskillende straffen op. It
OM en de 2 amtners hawwe heger berop oantekene.
It giet de gemeente foaral om de amtenaren-rjochtelike sitewaasje
dêr't de gemeente wol partij is as wurkjouwer. It kolleezje sprekt op
4 juny 1993 it foarnimmen út de beide amtners te skorsen. De beide
amtners hawwe oan de bestjoersrjochter (de eardere amtenarenrjochter)
op 31 july 1993 frege om dat beslút te skorsen. Yn formele termen
betsjut dat dat der om foarsjenning frege wurdt. De bestjoersrjochter
oardielet op 13 augustus 1993 dat der gjin termen oanwêzich binne om
de skorsing op te heffen. Dan bliuwt it in tiid stil omt de strafsaak
spilet. It kolleezje praat wol mei fertsjintwurdigers fan de ried en
yn it kolleezje is ek praten oer de fraach wannear't de wurkjouwer
syn eigen ferantwurdlikheid ynfolle moat. De strafsaken de amtenaren-
rjochtelike sitewaasje binne twa ferskillende saken. Op 26 april 1994
komt der in beslút fan it kolleezje ta it earfol dienjaan fan de bei
de amtners. De amtners fregen wer foarsjenning oan, skorsing fan it
ûntslachbeslút. Op 20 juny 1994 wurdt dat ûntslachbeslút troch de
Ljouwerter bestjoersrjochter skorst. Op 8 septimber 1994 docht de
Ljouwerter bestjoersrjochter útspraak yn de haadsaak. Hy seit dan dat
de beroppen fan de beide amtners grûne binne. De bestjoersrjochter
komt ta it oardiel dat der gjin opset yn it spul is, wol "nalatig
heid". In disciplinêre straf is op syn plak, seit de rjochter mar de
amtners mei net dienjün wurde. Op 13 septimber 1994 beslút it kol
leezje oerlis te iepenjen oer in minnelike regeling. Dus moatte par
tijen it oer de regeling iens wêze. Der komme ek sinjalen út de ried
wei dat der mei de amtners praten wurde kin. Op 28 septimber 1994
fynt der in oerlis plak tusken partijen en it kolleezje fertsjintwur-
dige troch de wethâlders De Boer en Van den Berg. De amtners wiene
dêrby útnoege mar bleaunen fuort. Dochs ûntstiet der oerlis op it
nivo fan de raadslieden en der komt in briefwikseling op gong. It
kolleezje docht dêrop op 12 oktober 1994 in fiergeand bod op papier.
Foar amtner A is praten oer it earder úttreden, beheining fan salaris-
reduksje ta 15 en de fraach dat de beroppen ynlutsen wurde moatte
soene. By amtner B is oer wachtjild, in koopsompolis, pensioenskea en
it net ferheljen fan skea praten. De partijen seine dêr net direkt ja
tsjin. Dan komme der koart achterelkoar brieven (20, 24 en 25 okto
ber) Op dy léste datum brekt it of. It kolleezje hat geandewei de
proseduere ek om foarsjenning frege. It kolleezje is doe nei de Cen
trale Raad van Beroep gien. De foarsjenning is op 24 novimber 1994
ôfwezen. Op 7 novimber is dêr in telefoanyske meidieling oer west. Op
11 novimber is ôfpraat dat wannear't it berop by de Centrale Raad van
Beroep ôfwezen wurde soe der dan stoppe wurde soe mei de boaiemprose-
duere. Fan dat momint ôf ûntstiet der eins in twa-spoarentrajekt mei
in ynformeel trajekt sûnder raadslieden en in wat mear formeel
trajekt. Der is op 2 desimber oan de amtners meidield dat de boaiem-
proseduere stopt is. It giet der no om yn goed oerlis in oplossing ta
stân te bringen en dat fait net ta omt der partijen meielkoar prate
moatte dy't it net meielkoar fine kinne. Op 2 desimber skriuwt it
kolleezje in brief oan ien amtner dêr't in funksje yn oanbean wurdt
en dêr't it skeaferhaal yn stiet. Ek wurdt it skikkingsútstel fan
oktober yn it tinken werombrocht. It kolleezje hat yn dat brief
skreaun oer al dizze stikken prate te wollen. Sa is de sitewaasje fan
dit momint.
NOT12JAN950HWESTERHR2
