- 4 -
Zij vertegenwoordigde immers samen met de V.V.D. de macht van het
getal, zowel in het college als in de raad. Loyaal, constructief en
oplossingsgezind zijn we met elkaar op stap gegaan tegenover dit pro
bleem, een drama voor een ieder van ons, met alleen verliezers!
De Pv.d.A.- fractie begon regelmatig te roepen dat het allemaal an
ders moest. "Hoe dan?", werd als wedervraag gesteld. De "wijze man
nen" kwamen regelmatig ter tafel. De aan de P.v.d.A. gestelde vraag:
"wat geef je die dan mee aan ruimte, onderhandelingsruimte?", dan gaf
men niet thuis. Door hun eigen onbekwaamheid schaarden ze zich menig
maal achter het college en tevens gaven zij te kennen dat terugkeer
van beide ambtenaren in de organisatie niet in de mogelijkheden be
hoefde te liggen. Dus geen enkele inhoudelijke bijdrage aan een oplos
sing van het probleem. Toen niet en nu ook niet! Goed klinkende verha
len, maar tot spijt van ons allen inhoudloos.
De pogingen en de stappen door het college ondernomen hebt u als voor
zitter reeds naar voren gebracht. Misschien kom ik daar gedurende de
zitting nog op terug. Over één moment in de periode dat ligt voor het
ogenblik dat het college besluit te stoppen met de verdere gerechte
lijke procedure en te werken aan de uitspraak van de bestuursrechter,
wil ik wat uitvoeriger zijn. Uit de achterban krijgt wethouder De
Boer op een gegeven moment signalen dat wanneer het college bereid is
om van man tot man of vrouw tot man tot gesprek er een snellere oplos
sing mogelijk kan zijn. Het college neemt dit verhaal serieus en na
lang en indringend overleg in het college zullen Tolke de Boer en ik
dit gesprek voeren. De opdracht is: zie tot een bevredigende oplos
sing te komen. De afspraak wordt gemaakt voor 28 september. Wat
schetst onze verbazing, en dat is zacht uitgedrukt: beide mannen ver
schijnen niet. Wel twee raadslieden. Toch maar proberen constructief
aan een oplossing met hen te werken. Dat moet en dat was ook onze
intentie. De oorzaak: onhandigheden, mis-communicatie?Termen die nu
door de P.v.d.A. als verwijt aan het college worden neergelegd. Heeft
diezelfde partij daarna ooit weer één vinger uitgestoken om die mis
communicatie te voorkomen? Ja, pas afgelopen zondag, wakker geschud
door de andere collegepartijen.
In het gesprek van donderdag jongstleden is men zelf tot de conclusie
gekomen dat dit een echt verwijtbaar feit is, want zij hadden toch de
contacten en zodoende mis-communicatie kunnen voorkomen. Misschien
waren we dan sneller tot een oplossing gekomen. Het pas nu gepleegde
telefoontje paste uitstekend in het scenario van de afgelopen dagen
en was te gebruiken richting de achterban voor 11 januari. Een achter
ban die gewend is de politieke macht te bezitten en iedereen te kun
nen sturen, daar waar zij dat wenselijk achten, maar waar sinds de
laatste verkiezingen een eind aan is gekomen!
In november start het college de formele procedure om uitvoering te
geven aan de uitspraak van de bestuursrechter en vraagt de voorzitter
aan het college of hij een informeel traject kan starten om zo snel
mogelijk tot een oplossing te komen. Het college stemt daar unaniem
gaarne mee in en geeft de voorzitter het volste vertrouwen in de te
ontplooien activiteiten. De procedure bij de Centrale Raad van Beroep
werd stopgezet. In het formele traject werden een aantal stappen on
dernomen. Aan de heer Kuipers worden een aantal voornemens van het
college voorgelegd, onder andere het voornemen tot een schadeclaim.
Immers, er was al eerder gesproken over wederzijdse schadeclaims.
Juist die claim werd uit vertrouwelijke stukken in de publiciteit ge
bracht. Wie had daar belang bij? Wie en waarom had iemand er belang
bij om via dit bericht alle betrokkenen nog meer te beschadigen? On
dertussen zit er beweging in het alternatieve traject.
NOT12JAN950HWESTERHR4