- 5 -
Op vrijdag 23 december jongstleden meldt de voorzitter dat in verband
daarmee hij ons (college) graag wil spreken op maandag 2 januari. Op
vrijdag 30 december komen de fractievoorzitters bij elkaar om te spre
ken over de ontstane situatie rondom de publiciteit van de voorgeno
men claim. Wanneer wij als college over deze bijeenkomst spreken op
2 januari blijkt wethouder De Boer van niets te weten. Zij is niet
ingelicht door haar fractievoorzitter. Bedenkelijk. De voorzitter
meldt dat de fractievoorzitters met hem van gedachten willen wisselen
over de ontstane situatie. Het lijkt het college wijs om als geheel
met hen te spreken. Want ons allen staat het water aan de lippen.
Niet in het minst Tolke de Boer met de aanstaande ledenvergadering in
haar hoofd! Door mis-communicatie vindt een gesprek niet plaats. Wel
een ontmoeting. Een ieder is bezorgd over de situatie. Dat het ge
sprek niet plaatsvindt is, denk ik, te wijten aan de opstelling van
Jannewietske de Vries. Nota bene de fractievoorzitter van de grootste
collegepartij, wiens verantwoordelijkheidsgevoel iets beneden de maat
is. Maar misschien heb ik het helemaal mis! Dinsdag 3 januari spreken
wij in het college over dit niet doorgegane gesprek. Tolke de Boer
spreekt haar grote ongerustheid uit over de aanstaande ledenvergade
ring van de P.v.d.A. op 11 januari, zeker na de spanningen in de
laatstgehouden ledenvergadering van de P.v.d.A. Het lijkt ons als
college nuttig om nog diezelfde dag met de collegefracties te praten
om eens te zien waarin we nog een bijdrage kunnen leveren om de
P.v.d.A. feitelijk materiaal in handen te geven zodat zij verantwoor
ding af kunnen leggen van het collegebeleid. De afspraak wordt ge
maakt voor na de nieuwjaarsreceptie. Tussen 7 en 8 uur 'avonds verga
dert de fractie van de P.v.d.A. en het resultaat is dat men niet wil
praten met de andere fracties. Woensdag nodigt mevrouw J.A. de Vries
de andere fracties uit voor een gesprek op donderdagavond.
Tolke de Boer vraagt een collegevergadering aan op diezelfde donder
dagmiddag, 's middags half drie. Zij meldt ons dat zij afstand neemt
van de werkwijze en het collegestandpunt inzake de oplossingsrichting
in de kwestie van de beide ambtenaren! Dit onder druk van haar frac
tie en de komende ledenvergadering! Haar fractie heeft tot nu toe
haar lijn, ingezet reeds in het vorige college gerespecteerd en wenst
dat nu niet meer. Maar als wij als college kunnen verklaren, schrifte
lijk, dat de door de voorzitter ingezette alternatieve route binnen
een paar dagen succesvol wordt afgerond, heeft zij naar haar fractie
en ledenvergadering toe genoeg bewijsmateriaal dat het college zich
tot het uiterste inspant. Dan zijn haar problemen opgelost. Dat is in
deze situatie onmogelijk. Als het nu eens niet precies uitkomt: weer
krantekoppen! De Boer weet als geen ander dat twee partijen nodig
zijn, hun tijd nodig hebben, om tot een oplossing te komen. Zij is
bij deze zaak "als verantwoordelijke" vanaf het begin betrokken ge
weest. We spreken af dat we die avond als voltallig college met de
collegefracties zullen praten! Ondanks het feit dat Jannewietske de
Vries alleen de collegepartijen had gevraagd! Tijdens die bijeenkomst
legt de P.v.d.A. de andere fracties een dictaat voor met daarin ge
schreven wat er nu volgens hen moet gebeuren om de zaak snel op te
lossen. Wij vragen wat de reden hiervan is en de toegevoegde waarde
in het oplossen van het probleem. Geen antwoord! Mooi en vaag gepraat
over de mis-communicatie komt dan weer boven en de angst over de aan
staande ledenvergadering. Als zij kunnen aantonen dat zij van plan
zijn opnieuw in het openbaar het collegebeleid niet te steunen en
Tolke hen steunt: "dan stjoere se üs net fuort en oars wol" (citaat
J.A. de Vries)
N0T12JAN.95/0/H/UESTERHR/5
