- 18 -
Wy gongen de ferkiezings yn mei datselde tema: sykje om wat bynt. Dat
wie gjin tafal. Ik realisearre my mar al te goed dat der yn'e ôfrûne
jierren in soad saken bard wiene dy't bestjoer en ynwenners, partij
en, amtlike organisaasje, doarpen en minsken út elkoar dreaun hiene.
Ynwenners begrepen it gemeentebestjoer net en it gemeentebestjoer
miende de ynwenners wol te begripen. Lykwols de ynwenners tochten dêr
wer oarns oer en sa hâldt men elkoar dwaande sûnder in soad te berik-
ken. Boarnsterhim wie dêr fansels net unyk yn, mar it karakter fan
dizze gemeente - ik fyn it in gemeente fan utersten - makket dat it
hjir heftiger belibbe wurdt.
Ynwenners fan Boarnsterhim hawwe in apart soarte fan haat-leafde
ferhâlding mei it gemeentebestjoerSoks fariearret fan it útsprekken
fan grutte argewaasje en ergernis - dit fynt benammen plak oan'e
bittertafel -, it spytgnyskjen om de léste gemeentlike dwaling - soks
by foarkar yn'e buorren met in soad publyk -, it fantasearjen oer in
mooglike machtsgreep - dit fansels yn besletten romten -, oant it
útroppen dat Boarnsterhim de parel fan Fryslân is. Dit léste bard as
der net-Boarnsterhimmers yn byld binne; dan slute wy de rigen en
roppe yn koar dat it de moaiste, aktyfste, freonlikste en meast
bysûndere gemeente fan Fryslân is en dat wy hjir noait wer wei wolle.
As de bûtensteanders wer fuort binne, dan begjint it geëamel wer.
As it giet om saken dy't it gemeentebest j oer betinkt, dan binne
Boarnsterhimmers tsjin oant it tsjindiel bewiisd is. It. fertrouwen yn
it gemeentebestj oer is net grut, sa earlik wol ik wol wêze. Wy fer-
lieze terrein.
Dan is it net ienfâldich om te bestjoeren. It freget oersicht, iepen-
heid en betrouwberheid. It freget bestjoerders dy't hiel goed troch-
tocht ha wat h j a berikke wolle, hokker stappen hja sette sille,
wannear en op hokker wize ynwenners dêrby belutsen wurde én dy't dat
hiel goed útlizze kinne oan elkenien. Dat is net maklik, dat is in
apart fak.
Want, lis mar ris út dat der oan'e iene kant grutte plannen betocht
wurde foar miljoenenynfestearringswylst der op de oare kant in pear
tûzend gûne besunige wurde moat op ferienings en organisaasjesSeis
betûft âld-riedsleden hawwe it dêr dreech mei.
Bestjoere is in fak; it sil de kommende jierren noch dreger wurde.
Want de ynfloed fan merkpartijen nimt ta - de oerheid is mar ien
skeakel yn in grut gehiel. It is wol in hiele wichtige skeakel; it is
de ienigste skeakel dêr't wy allegear wat oer te sizzen hawwe. Dêrom
moatte wy op ús slach passé. As ús demokratysk bestel net allinnich
geveltsjepolityk is - in moaie bûtenkant, wylst de echte ynfloed
earne oars sit - as wy yn'e gemeente mear wêze wolle as de or-
ganisaasje dy't om olve oere jüns de strjitlampen ûtdocht, dan
moatte wy wat oan de kwaliteit fan it iepenbier bestjoer dwaan. Want
op dizze wize binne wy aanst gjin partij mear, as it op wêzentlike
saken oankomt. Fan wêzentlik belang binne foar my saken dy't in flier
yn'e mienskip lizze en foar bining soargje.
It wurdt er net fleuriger op, myn ferhaal.
Mar ik sjoch perspektyf. Kwaliteit, dêr komt it op oan. Yn dizze ried
binne wy hiel goed en ienriedich ûtein set mei it ferbetterjen fan de
wurkwize; der leit in helder en breeddroegen riedsprogram, de finâns-
jele ynstruminten wurde ynsichtliker, der sille planningen en rappor-
taazjes ferskine en de organisaasje wurdt klearmakke foar de takomst.
Soks is foar ynwenners noch net daliks in reden om 'joechhei' te
roppen, mar foar it bestjoeren wol in betingst. De eigen hûshâlding
moat earst op oarder.
NOT0407/0/H/BR0UWERJ/18