De hear Seldenrust (FNP): 1 novimber is in hurde datum dy't it kolleezje seis doedestnds nei foa-
ren brocht hat en dêr't it kolleezje ek konsekwinsjes oan ferbûn hat. Hy ferwachtet dan ek in
konkreet foarstel.
3. MIENINGSFOARMJEND
3.1 Gelegenheid foar boargers om yn te sprekken oer de wurklistpunten 3.2 oant 3.b
De hear Aupers sprekt yn op punt 3.2. Sjoch bylage.
De hear Hooghiemster sprekt yn op 3.2. Sjoch bylage.
3.2 Foarstel oangeande kamping Tusken de Marren yn Akkrum
Mefrou Dekker (PvdA): Zij vindt dat Akkrum behoorlijk in de lift zit. Zij wijst daarbij o.a. op e
nieuwe spoorbrug, de nieuwe Himdykbrêge, de vele nieuwe winkeltjes, tuinen die opnieuw aan
gepakt worden en de verbreding bij de Meinesleat. Het plan van Rotteveel ziet er mooi uit maar
men heeft destijds randvoorwaarden gesteld waarbij garant gestaan moest worden voor de be
langen van de huidige standplaatshouders. Destijds zijn bij Yn 'e Lijte goede afspraken gemaakt
en toch is het misgegaan. Daarom moet een en ander juridisch goed dichtgetimmerd gorden m
de onderhandelingen met Rotteveel. Men mag nog 5 jaar blijven staan en meri kan 5.000 euro
korting op de chalets (van zo'n 35/40 duizend euro) krijgen. Wat gebeurt er na 5 jaar? Het is een
qoede zaak dat de voorwaarden van de Recron nageleefd worden. De grootste zorg betreft dus
de positie van de standplaatshouders. De PvdA wil de antwoorden van het college afwachten en
men zou graag de informatieavond van Rotteveel willen bijwonen. Kan de raad daarbij uitgeno
digd worden?
De hear Hemminga (GB): De discussie over de privatisering van Tusken de Marren is gestart in
1993. Hij is de enige die de gang van zaken vanaf het begin heeft meegemaakt. Hij wijst erop
dat er geen toekomst is zonder verleden. Als metafoor gebruikt hij het werk Max Havelaar van
Multatuli. Het werk was een aanklacht tegen de overheid die erop uit was om zo veel mogelijk
aan de kolonie te verdienen. Het boek heeft dus een morele, ethische lading met als thema de
rechtvaardigheid, of het tekortschieten daarin, van de overheid.
Vorige week heeft zijn fractiegenoot een stuk geschreven over de betrouwbaarheid van het be
stuur van Boarnsterhim. Daarin heeft hij met voorbeelden aangetoond dat bepaalde beloften niet
nagekomen zijn. De heer Hemminga wijst ook nog op de financiële crisis die door de hebzuc
van topfunctionarissen is ontstaan. Zo'n rol spelen projectontwikkelaars in zijn ogen vaak ook. In
1996 werd door de burgemeester geopperd dat de stichting de ondergrond voor een symbolische
prijs kon kopen, maar dit aanbod werd ijlings ingetrokken. In 1998 is er een akkoord over
865.000 qulden. Dat was een reële prijs voor het beschikbaar stellen van agrarische grond waar
op onbezoldigde vrijwilligers uit de Akkrumer instelling een jachthaven en camping hebben opge
zet en qeëxploiteerd. Met name de Akkrumer middenstand heeft een financiële bijdrage daaraan
geleverd. De meerwaarde is dan ook geen verdienste van de gemeente die deze waarde wel wil
incasseren. In 1999 wordt het complex getaxeerd op 2,7 miljoen gulden door een door haar in-
qehuurde taxateur. Dan wordt er al gesproken over chalets. Het geld zou Akkrum ten goede ko
men maar later schijnt de wethouder niets meer van die belofte te weten. Het bestuur van de
stichtinq Tusken de Marren wordt het werken aan een renovatieplan onmogelijk gemaakt. De
vrijwilligers worden afgedankt en in 2002 komt er een interim-bestuur. De leden van het bestuur
qeven er de brui aan omdat het gemeentebestuur hun advies niet opvolgt. Zoals Multatuli
waarschuwde 'Het is een eentoonig verhaal.'De jachthaven wordt voor meer dan een miljoen eu
ro aan De Drijfveer verkocht. Dan is de gemeente plotseling exploitant van de camping geworden
en dat is niet in overeenstemming met het bestuursplan.
Pagina 3
1 03 Ferslach riedsgearkomste 14 oktober 2008/odab/3
