Ynsprekker de hear R. Hofstra.
brede scholen
iedere keer als ik vanaf heerenveen de afslag neem naar grou, word ik bevangen door een be
klemmend gevoel.
voor mij doemt een kale vlakte op, een soort zandwoestijn.
en dan herinner ik mij dat daar vroeger bomen stonden, grote volwassen bomen.
ik herinner mij een groen, onderhouden grasterrein.
en ik herinnner mij vooral een zwembad, wit gebouwtje, blauw water, en mensen die zwemmen.
het lijkt nu een soort luchtspiegeling.
weg. weggevaagd, moest zo nodig, kon niet langer blijven.
het heeft grof geld gekost om deze fraaie oase van groen en water te veranderen in de woestijn
van nu.
u, raad had het tegen kunnen houden, u deed het niet.
maar ondertussen had, met een beetje inzicht, deze ramp kunnen worden voorkomen,
want gebouwd wordt er niet voorlopig, en dat was zeer voorspelbaar,
dat zwembad, dat had minstens nog drie jaar kunnen blijven.
de gang van zaken rond het zwembad, de aanleg van de zandvlakte is symptomatisch voor
boarnsterhim.
de vernietiging van een publieke voorziening en de vernietiging van publiek geld in één gebaar,
(want reken maar dat die woestijn geld heeft gekost)
een paar maanden geleden, op deze plek, bleek een tekort op het brede-scholen projekt.
9 ton. tijdens de vergadering kwam daar de btw nog bij. 1,1 miljoen.
tegen iedere logica in zei b&w dat in volgende fasen dat tekort zou worden ingelopen.
nog een maand later bleek er op het projekt 5 miljoen te moeten worden afgeboekt.
5 miljoen! alsof je een emmer leeggooit. weggegooid geld inderdaad.
de burgers zien daar niets van terug; ondanks belastingverhoging.
integendeel:
de stand van zaken is deze:
- 5 miljoen is weg.
- belastingverhoging (5 ton) is ook weg.
- zwembad is weg.
tel uit je winst.
weet de raad eigenlijk nog wat 1 jaar geleden haar prioriteiten waren
een fietspad en een zwembad.
het een is afgebroken en het ander wordt niet aangelegd,
ondertussen beginnen we met de brede scholen vrolijk opnieuw.
want weer houdt b&w zich niet aan de afspraak en weer wordt dat door u, raad, geaksepteerd,
en weer klinkt het, 'ja maar ze hebben zo hun best gedaan allemaal
waar hebben we het over?
al 12 jaar krijgt hier een bestuurder steeds weer de gunst van de twijfel, en iedere keer loopt dat
verkeerd af.
en dan zegt uw raad in meerderheid: 'de schouders eronder en vooruit zien.'
zo langzamerhand klinkt dat als een bezwerings-formule.
Pagina 14
1 03 Ferslach riedsgearkomste 11 novimber 2008/odab/14
