Pagina 8
17 april in ieder geval van de raad beschouwingen verwachtte, want het kan natuurlijk niet zo zijn dat wij bij
hamerslag het laatste besluit nemen over de herindeling. Dit is inderdaad het laatste besluit om deze ge
meente op te heffen en te verdelen zoals vanavond aan de orde is geweest. Ik ben blij dat ik de oproep ge
daan heb en ik ben nog blijer dat de fractievoorzitters het hebben opgepakt. Misschien hadden ze dat ook
zonder mijn oproep wel gedaan, maar er is een paar keer aan gerefereerd en dat heeft uiteindelijk zelfs gere
sulteerd in een prachtig verhaal van mevrouw Rozema, waarbij ik even bang was dat zij aan het eind zou be
sluiten dat het college het kind heeft weggegooid, maar dat is ons bespaard gebleven. U was heel vriendelijk
mevrouw Rozema. Ik heb geen afsluitend betoog voorbereid en wel om de volgende reden. Ik vind, als een
gemeenteraad besluit om de gemeente te laten fuseren met andere gemeenten, dat dan het primaat bij deze
gemeenteraad is, bij de woordvoerders van deze gemeenteraad. Daar worden de besluiten genomen. Maar ik
wil wel graag, als u mij toestaat, een paar noties maken en met name naar aanleiding van de betogen die ik
vandaag heb gehoord. Het proces is inderdaad in 2009 begonnen. Boarnsterhim verkeerde toen in zwaar weer.
De financiële nood, maar ook de bestuurlijke nood was zeer nadrukkelijk aanwezig. Het ging niet alleen om
de centen, het ging ook om de rest. Dat is al meerdere malen naar voren gekomen in de afgelopen jaren. Ik ga
dat nu niet herhalen. Dat op enig moment door deze gemeenteraad is besloten om te gaan fuseren, om te
gaan herindelen, was absoluut een vooruitziende blik, want de heer Frensel kan wel zeggen dat je nog wel
een jaar of twee jaar of drie jaar langer had kunnen wachten, alles kan, maar ook Boarnsterhim was niet ont
komen aan een herindeling. Zoals u die hele beweging in Friesland ziet, was dat ook gebeurd. En ik waardeer
uw sympathie voor Leeuwarden, dat u zegt dat Leeuwarden straks nog een keer moet, maar dat zal mij een
zorg zijn. Onze verantwoordelijkheid is Boarnsterhim, onze verantwoordelijkheid zijn de inwoners van Boarn
sterhim. Ik heb dat tot nu toe niet zoveel gehoord, maar het gaat om de inwoners van Boarnsterhim en de
toekomst van de inwoners. Dat is de essentie van herindeling, daar hebben we goed naar gekeken. Daar heeft
u overigens ook goed naar gekeken. Het is een mooi proces geweest. Daar wordt natuurlijk hier en daar wat
genuanceerd over gedacht, maar eigenlijk is het een voorbeeldproces geweest. Ik wil dat vandaag nog wel
eens onderstrepen. Het is een voorbeeldproces geweest, zoals het is gegaan, met inspraak van bevolking. Uit
eindelijk heeft dat geresulteerd in het vierendelen. Dat is uniek en dat is nog nooit in dit land vertoond. Het
is nog nooit gebeurd dat een gemeente op eigen initiatief zegt: wij gaan herindelen en vervolgens gaan we
ons in vier delen uiteen laten vallen, waarbij met name de oriëntatie van de inwoners de belangrijkste rol
heeft gespeeld. We hebben gevraagd waarop men georiënteerd is, wat de voorkeur is. Dat vind ik zelf en ik
durf dat bij iedereen te verdedigen, een uniek en heel mooi proces geweest waar u ook heel trots op kunt
zijn. Dan is er een aantal keer door meerdere sprekers gezegd van: we hebben de financiën nu op orde en we
krijgen toch wel geld van artikel 12 en we hadden nog wel door kunnen gaan. Ik zeg het nu even met mijn ei
gen woorden, maar ik vertolk wat ik bij een paar sprekers heb beluisterd. Dan moet ik u zeggen dat u zich
ernstig vergist. Dat de begroting sluitend is, is helder. De begroting moet nog een aantal jaren sluitend blij
ven. Ik voorspel u dat er nog in deze raad zware besluiten vallen te nemen, want ook de bezuinigingen die het
Rijk gaat opleggen op alle gemeenten, zullen ook Boarnsterhim treffen. Dat betekent niet dat wij dan vervol
gens die bezuinigingen af kunnen wentelen op de uitwerking van artikel 12, of ten laste van onze algemene
reserve die al ergens rond min 10 a 12 miljoen staat. Zo simpel zit de wereld niet in elkaar. Ik geef u dat maar
even mee. Niet om vandaag te somberen, maar denkt u daar niet lichtvoetig over. Dus er komen ook in deze
raad nog hele zware besluiten te nemen. Zolang wij bestaan zullen wij u vanuit het college toch die besluiten
voorleggen. De heer Van der Woude zei: wat zou het mooi zijn als er een tweetalige herindelingswet kwam. Ik
heb mij één keer eerder door deze raad laten uitdagen om te zeggen dat ik en tweetalig herindelingsadvies
regel. Dat heb ik geregeld. Het kost een paar centen, maar dan heb je wat. De herindelingswet wordt een wat
lastiger verhaal en dat weet de heer Van der Woude ook, dus die suggestie neem ik mee, zoals dat heet. De
heer Van der Woude zegt ook dat wij de regie uit handen geven. Ja, daar heeft hij gelijk in. U zult zich moe
ten realiseren dat in de weg die wij hebben te gaan tot 1 januari 2014 u steeds minder te vertellen krijgt. Dat
betekent ook, en ik sluit aan bij wat de heer Zijlstra zegt, dat als je nog wat wilt regelen je het nu wel zult
moeten doen. Met alles wat je uitstelt en wat nu binnenkort niet wordt geregeld, moet je straks met de pet
in de hand naar de anderen toe. U mag zelf de keuze maken, maar ik sluit even aan bij wat de heer Zijlstra op
dat punt naar voren heeft gebracht. Mevrouw Veldstra, ik ken uw politieke gevoelens, dat moge voldoende
helder zijn. Ik weet ook, ik heb dat meegemaakt, van de emoties in het hele proces. Sommige optredens van
leden van uw fractie herinner ik mij nog wel. Ik lig daar niet wakker van, maar ze zijn er wel geweest. Op
enig moment is het besluit genomen en dan is dat een democratisch gegeven en dan moet je daarmee aan de
slag gaan. En dat heeft u ook met uw fractie gedaan en ik wil u daar ook mijn complimenten voor maken. U
heeft het ook over de beheerplannen gehad. Ik kan u verzekeren dat het niet zo simpel is om met het Rijk op
al dat soort zaken tot overeenstemming te komen. Zij zitten niet met een buidel met geld en zeggen niet: zeg
maar Boarnsterhim hoeveel geld je wilt hebben, dan maken we dat wel over. Zo ligt dat niet, want die discus
sie, die overigens deze week opnieuw met het Rijk wordt gevoerd, wordt op het scherpst van het zwaard ge
streden. Ze geven niets toe, en alles wat zij ons niet toegeven moeten we zelf oplossen. Ik begrijp dat het
een wat somber verhaal wordt, maar ik schets toch even de contouren waarin wij verkeren. Dus dat zal ook
de komende tijd in deze raad nog wel een rol spelen. Het is wat dat betreft nog niet helemaal voorbij. De
8/10
1 03 ferslach rie Boarnsterhim (part) 17042012.doc/8
