consequenties zijn verbonden, die niet te overzien zijn. Spreker gelooft,
dat het college met deze benadering op de verkeerde weg is.
De heer van Belle zegt, dat, wanneer men het stuk kritischer leest,
men tot de conclusie komt, dat er op een enkele uitzondering na geen mo
gelijkheid is om te kamperen. Daarom kan men beter zeggen, dat kamperen bij
de boer niet mogelijk isSpreker vindt het wat een vreemde manier van doen
om buiten de natuurgebieden, de beperkte recreatievorm op andere terreinen
te verbieden. Indertijd is hier gepraat om de ligplaatsen van bootjes te be
perken. Spreker wijst er op, dat de oevers juist vanaf de kant van het
water worden vernield. De kampeerder is er niet op uit om de rust aan het
water te verstoren. Daarom is spreker er voor deze groep de kans te geven
bij een boer te recreëren. Tot verstoring in het landschap zal dit niet
leiden. In Nederland is nu eenmaal een schreeuwende behoefte aan recreatie
mogelijkheden. Spreker vindt de strook van 200 meter onzin. Wil men hier
het kamperen niet toestaan, dan kan men beter het gehele kamperen verbieden.
De heer Knossen ziet het kamperen bij de boer niet zitten. Ook niet
dat de landbouworganisaties deze bijverdiensten voor de boer zouden toe-
juichen."Ik scoe net eltsenien om de teannen ha wolle". Spreker is het
met de heer van 3elle eens, dat dan maar beter alles kan worden verboden.
Ook de heer Schermer is het opgevallen, dat burgemeester en wethouders
het advies van de raadsadviescommissie niet hebben genoemd. De commissie
heeft 5 punten naar voren gebracht. Uiteindelijk gaat het in de zogenaamde
groene 2óne maar om 3 tot 5 boederijen. Spreker dacht, dat hier wel kampe
ren kon worden toegestaan. Omdat de oever dan wat kwetsbaarder wordt, zou
men beperkingen kunnen opleggen. Wat de bestaande kampeerplaatsen met ver
gunning betreft, meent spreker, dat deze kunnen worden gehandhaafd
Spreker zegt zich aan te sluiten bij de tv/ij fels, die de heer van Belle
heeft. Dan is het beter alles maar te verbieden.
De voorzitter antwoordt, dat burgemeester en wethouders wel aan het
advies van de raadscommissie hebben gedacht. Dit advies had echter op een
andere gebiedsaanwijzing, met een strook van 400 meter, betrekking. Daarom
hebben burgemeester en wethouders hiernaar niet verwezen. Spreker begrijpt
de uitlating niet, dat met deze verordening het kamperen bij de boer prak
tisch onmogelijk wordt. De 3-5 boerderijen in de 200 meter zóne vormen een
druppel op de gloeiende plaat. Het grote aantal, waar misschien gekampeerd
zou mogen worden ligt in dee3.plan II n.l. de landschappelijk waardevolle
gebieden. Spreker is hat er mee eens, dat dit een overdreven groot aantal
is. aangezien het landbouwschap indertijd tegen de vaststelling van deel-
plan II een bezwaarschrift haeft ingediend bij de kroon.is dit plan nog
niet goedgekeurd. De uitslag hiervan is nog niet bekend, maar wanneer in
dit deelplan boederijen zullen worden geschrapt, betekent dit zonder meer
ruimte voor de kampeerder. Bij alle buiten de groene strook en deelplan II
vallende boeren mag zonder meer worden gekampeerd. Spreker zegt, dat de
groene strook geen juridisch gegeven is. Het gaat om de daarin gelegen
boerderijen. Maar die maximaal 20 mensen, zouden dan uitzwermen naar de
oevers, die blijven niet op het erf. Vaak komt men dan voor de noodzaak
te staan, om vergunningen voor aanlegplaatsen of steigers te verlenen.
Burgemeester en wethouders zijn met gedeputeerde staten van mening, dat
nauwkeurig op de oevers moet worden toegezien en dat deze zoveel mogelijk
worden beschermd.
Spreker zegt, dat de raad het recht heeft bepaalde gebieden in het be
sluit te schrappen. Maar gedeputeerde staten zullen dan ongetwijfeld aan
het besluit hun goedkeuring onthouden. Wat de andere kampeerplaatsen be
treft, is het recreatie-oord het enige gebied, dat bij bestemmingsplan als
zodanig is aangewezen. Pean en Trye Hüs zullen in de komende jaren in het
inte-graal bestemmingsplan buitengebied worden opgenomen. %e kunnen nu
rustig blijven doordraaien.
