-16-
Bijzonder is ook te betreuren, dat hij voor al datgene, dat hij heeft gedaan,
geen erkenning die hij zo ruimschoots had verdiend, heeft gekregen.
punt a. De heer Zwart zegt blij te zijn met dit punt. Spreker vraagt of er nog be
lemmeringen zijn om de eerste paal in de grond te slaan.
De voorzitter antwoordt, dat het plan eerst bestekklaar moet worden gemaakt.
De heer Draisma merkt op, dat het bestek deze week bij de bouwcommissie wordt
verwacht. Zodra de commissie het plan heeft bekeken zal aan het college advies
worden uitgebracht.
Het ingekomen stuk wordt hierna voor kennisgeving aangenomen.
6 t/m 17. Deze punten worden op verzoek van de raad verschoven naar de volgende ver
gadering, die op 12 september a.s. om half negen zal worden gehouden.
18Voorstel tot verkoop van bouwterrein aan de Stichting Nederlandse Centrale voor
Huisvesting van Bejaarden te Amsterdam.
De heer Schermer hoopt, dat hiermee de laatste hinderpaal is opgeruimd.
Spreker verwacht dat de eerste paal dit jaar nog de grond in kan. De besteksfase
is reeds een heel eind gevorderd.
Zonder hoofdelijke stemming wordt conform het voorstel besloten.
19Beroepschrift van J. de Wit te Grouw tegen het verlenen van een voorwaardelijke
bouwvergunning
De heer van Gorkum zegt wel met het voorstel mee te kunnen gaan. Spreker
vraagt of in het kader van de uitvoering van het komplan de mogelijkheid bestaat
voor het aanzicht van een woning een tegemoetkoming toe te kennen.
De voorzitter antwoordt, dat volgens de normen van het rehabilitatieplan
deze mogelijkheid er wel is. Kaar dat geldt niet voor de woning van de Wit. Hier
is geen potje voor.
De heer de Wolf betreurt het antwoord van de voorzitter. De situatie, die
nu ontstaat is, dat het pand gelijk blijft. De gemeenschap wil graag een ver
fraaiing van dit pand. De heer de Wit wil zelf graag een betere bewoning.
Verfraaiing brengt nu extra kosten mee, die men anders niet behoefde te maken.
Als de gemeenschap iets extra's wil, moet men daarvoor ook een bijdrage geven.
Spreker acht het niet juist deze extra kosten ter wille van de gemeenschap af te
wentelen op de bewonersDit is een consequentie van handelen die hem niet aan
spreekt. Spreker meent dan ook, dat ernstig moet worden onderzocht om met de
bewoner tot overeenstemming te komen op een wijze die beide partijen bevredigt.
Anders behoort de gemeente voor de kosten te staan. Zijn er geen mogelijkheden
voor een oplossing met de heer de Wit, dan dient aan laatstgenoemde alsnog ver-
gunning te worden verleend.
De voorzitter merkt op, dat het veel vaker gebeurt, dat burgemeester en
wethouders aan een bouwvergunning bepaalde voorwaarden verbinden, die voor be
trokkene hogere lasten betekenen, de zogenaamde welstandseiser.In die context
moet men de zaak de Wit zien. Zou men deze woningen gaan subsidiëren uit het
toekomstige rehabilitatieootje dan zou dat betekenen, dat men geld zou ont
houden aan woningen, die wel aan de norm voor rehabilitatie voldoen. Anders
zou het zijn wanneer de gemeente een bijdrage uit eigen middelen zou verlenen.
Dat zou een weg van risico's zijn, waarvan het einde niet in zicht is. Spreker
wil die wijze van bijdrage verlenen sterk ontraden. De raad begeeft zich dan op
een baan die met groene zeep is ingesmeerd. In principe is spreker het viel met
de heer de Wolf eens, maar de zaak ligt nu eenmaal niet anders.
De heer de Kolf erkent, dat de situatie moeilijk is, maar hier is een bij
zondere bestemming op het dorpsgebied gelegd. Daarom meent spreker dat hot ver
standig zou zijn om eens te onderzoeken wat voor mogelijkheden hier nog liggen.
Anders blijft de gevel zo.
-17-
