-5-
Het werkterrein van het recreatieschap is slechts beperkt;
Ten eerste is er de gemeenschappelijke regeling Recreatieschap i;D3 ïlarrekrite"
die praktisch dezelfde doelstelling en reglementen heeft, maar het grote voor
deel, dat se heel het Friese merengebied bestrijkt. Ten tweede is er de
Landschapsverordening Friesland 1975, die de mogelijkheden voor DLM om zelf
iets te regelen, praktisch tot nul reduceert. Ten derde is gebleken, dat de
eerste doelstelling van het schap, het maken van een "Basis recreatie .plan1'"
niet uitvoerbaar is, omdat de voorbereidingscommissie de grenzen van het schap
verkeerd legde. De leden van het algemeen bestuur mogen nu slechts nakaarten
over wat dienaangaande in de Ilarrekrite al besproken is, en zich verder aan de
openbaarheid onttrekt.
Tot nu toe is er nauwelijk een eigen beleid geformuleerd. Veel tijd is
besteed aan pogingen, om fouten van de voorbereidingscommissie, die ten on
rechte reeds beleid was gaan voeren, weer recht te breien.
Er is niets gedaan aan praktische maatregelen tot instandhouding van ons mooie
recreatiegebied.
Door de getalsovermacht van de vertegenwoordigers van de twee Taldgemeenten
kwamen de veel deskundiger vertegenwoordigers van Idaarderadeel nog ai eens
in het verdomhoekje.
Er zijn bij mij nog steeds grote twijfels over de zin van dit schap, temeer
nu ik uit de Marrekrite-stukken, die bij de raadsstukken liggen, verneem, dat
voorzitter Jonkman van het recreatieschap, en wethouder van Smallingerlanö,
het college van Gedeputeerde Staten van Friesland via de Marrekrite-vergadering
van 14 iuni j.l. liet weten, dat hij vindt, dat het botenbestand in Friesland
op slot moet worden gezet.
En dat de Heren Vrijling,onze voorzitter, en wethouder Terpstra van
Tietjerksteradeel, D.B. lid van het schap, zich met deze ziens*wijze kunnen
verenicen. En dat te bereiken door middel van de Landschapsverordening, die
hier zeker niet voor was bedoeld.
Ik vraag me af waar ze toch heen willen. Dit sou namelijk betekenen, dat
vooral da waterrecreatiemogelijkheden van de eigen, Friese, bevolking worden
beperkt, fodat de bezoekers van buiten met hun grote kruisers en evenredig
grote hekgolven, naar verhouding meer ruimte op onze wateren zouden krijgen.
F,n hec lijkt er op, dat ze nog hun zin krijgen ook: Gedeputeerde Staten zijn
tenminste voor hun aandrang bezweken, en hebben per 1 september juist die
wateren verboden als vaste ligplaats voor kleinere boten, die onze raad vrij
wilde laten.
Ook delegeerden ze de ontheffingsbevoegdheid aan de drie gemeenten, terwijl
er nog steeds geen opsporingsapparaat is. En de x«;ens van onze raad om de rechts
zekerheid in het ontheffingsbeleid te verbeteren, door het D.B. van Da Lege
Hidden werd afgewezen, omdat het vrijheid van handelen wilde behouden.
De praktische maatregelen voor ons natuur.en recreatiegebied, die onze raad
graag zou zien bevorderd, bleven steeds buiten de besprekingen.
Gelukkig kregen wij bij een recente vaartocht door ons mooie gebied, de
indruk dat deze sterk heeft bijgedragen in een verandering ten goede in de
benadering.
-6-
