-8-
Wij hebben het altijd zeer gewaardeerd, dat u een open oog had
voor de rechtspositie en de belangen van het personeel, waar een
verbetering van die positie mogelijk en gerechtvaardigd was, hebt u
daaraan altijd con amore meegewerkt.
U hebt begrip getoond voor de niet altijd gemakkelijke omstandig
heden, waaronder de diensten moesten werken, u stond open voor indivi
duele verlangens en de afstand tussen u en het personeel was maar klein.
Wij hebben dat altijd als zeer positief ervaren en wij zeggen u daar
voor heel hartelijk dank. Ik heb daar de vorige vrijdag bij het afscheid
van het personeel onder aanbieding van een dieptemeter voor uw boot reeds
het nodige van gezegd en ik hoef dus niet in herhaling te treden.
Tot slot, burgemeester, nog een enkele opmerking.
U weet, dat ikzelf over enige maanden mijn ambt van gemeentesekretaris
zal gaan neerleggen, omdat dan ook voor mij het pensioen wenkt.
Het was mij liever geweest, wanneer wij samen nog enige tijd hadden
kunnen doorgaan. Dat is helaas met het oog op het leeftijdsverschil niet
mogelijk.
Ik zal het nog een tijdje met een nieuwe burgemeester moeten doen.
Maar hoe ook, ik hoop en vertrouw, met hem dezelfe goede verstandhouding
te kunnen opbouwen, die onze samenwerking altijd heeft gekenmerkt.
Burgemeester, de haven is in zicht en ik dacht, dat wij een goede
tocht hadden gehad. Nogmaals mede namens het personeel hartelijk dank voor
alle medewerking, die wij mochten ondervinden. Met uw gezin wensen wij u
graag een gelukkige levensavond toe.
In zijn antwoord zegt de burgemeester het volgende
Dames en heren,
Terugkijkend op een burgemeestersfunctiedie ruim 17 jaar heeft ge
duurd, valt er weinig te vertellen. Dat klinkt niet interessant, maar het
is wel het belangrijkste - althans de essentie - van wat ik over deze
periode heb te zeggen. Ik ervaar deze conclusie niet als een teleurstelling
voor mijzelf. Immers, van hoe geringe betekenis en invloed is de kennis, het
inzicht en de ervaring van één man, temidden van de kennis, het inzicht en
de ervaring van duizenden andere mensen, tussen wie hij leeft en werkt.
In augustus heeft het gemeentebestuur van Frankfurt am Main de Goethe-
prijs uitgereikt aan Raymond Aron, de Franse socioloog, politicoloog en
schrijver.
De rede, waarmee Aron de prijs aanvaardde, besloot hij aldus; "Ik hoop
aat ij., in het halfduister van de politiek, het zoeken naar de waarheid niet
te dikwijls ben vergeten".
Wanneer een man van internationale faam, op zijn 74-e jaar, na meer dan
een halve eeuw studeren en publiceren, van zoveel twijfel blijk geeft ten
aanzien van zijn kennis, ervaring en inzicht, wat zal dan een burgemeester
van de grietenij Idaarderadeel te vertellen hebbend Het gaat al heel ver,
wanneer hij enige wijsheid van Aron leent en hem. nazegt: "Ook ik hoop, dat
ik in het halfduister van de politiek, het zoeken naar de waarheid niet te
dikwijls heb vergeten".
