Werken op een gemeentehuis, uiteraard, is geen werken op een
krantenredactie. De verschillen zijn opvallend.
Had ik als journalist slechts een ballpen van een kwartje nodig,
om even aan te geven hoe de wereld in elkaar behoorde te zitten, hier
moest ik proberen wat ik met een kwartje bereiken kon.
Dat is niet zo eenvoudig. Vooral niet wanneer je voortdurend wordt
geconfronteerd met de wijd verbreide opvatting ook wel bij raadsleden
aantrefbaar dat de gemeente een koe is, die in de hemel wordt gevoed
en in Idaarderadeel wordt gemolken.
Niettemin, ik heb het reeds opgemerkt, het zijn voor de persoonlijke
beleving van mijn vrouw en mij, zeer overwegend goede jaren geweest,
waarin wij ons op ons gemak hebben gevoeld.
Ik meen, dat dit ook te danken is aan het gegeven, dat Idaarderadeel
veel - niet alles, maar wel veel- van het woelige politieke gebeuren in
de zestiger jaren bewust langs zich heen heeft laten gaan. Gelukkig maar,
want de democratiseringsritus heeft op menig terrein zo hard om zich heen
geslagen, dat de kwaliteit het veld heeft moeten ruimen voor de middelmaat.
Democratie en vrijheid zijn gevaarlijk speelgoed voor mensen, die wel op
hun recht staan, maar niet op hun plicht.
Ik ben en blijf een verklaard tegenstander van politisering en
polarisatie. In de ogen van de polariseerders is dat een hoofdzonde. Nou ja,
en wat dan nog! Ik voel mij zeer op mijn gemak met dit verwijt, want wie
nimmer zondigt, zal ook de heerlijkheid van de vergeving nooit deelachtig
worden.
Democratie, vele politici vergeten het of willen het niet weten,is
georganiseerd vertrouwen en geen georganiseerd wantrouwen.
Besturen heeft voor mij altijd betekent het realiseren van een ple
zierige samenwerking, op basis van vertrouwen en toewijding, ten einde
een bepaald doel te bereiken.
Polarisatie daarentegen leidt tot het noodlottige gevolg, dat de ge
meenschapszin, de gezamenlijke toewijding aan vele goede zaken, die vooral
bij het besturen van plattelandsgemeenten tot uitdrukking komen, uiteen
wordt gedreven.
Hoe meerman^ politiseert en polariseert,des te noodzakelijkerbLijfthet handhaven
van de benoemde burgemeester, die zich buiten de politieke partijstrijd
houdt en die geen boodschap behoeft, te hebben aan de min of de onmin van
een politieke partij
Een politieke partij is voor mij nooit een heilig gegeven geweest.
Ik heb haar nooit hoger kunnen taxeren dan een zeer noodzakelijk, maar
niettemin vrij gebrekkig stuk gereedschap voor het besturen van de maat
schappij
Hoewel ik sinds de dag van haar oprichting, lid ben van de P.v.a.A.
- de eerste 20 jaar zelfs een ijverig en toegewijd lid -, heeft dat de
kern van mijn politieke ziel niet kunnen wijzigen. In diepste wezen ben
ik altijd gebleven een politicus zonder partij.
U merkte het, ik spiekte even bij Menno ter Braak.
Menigeen heeft die houding kunnen waarderen, anderen daarentegen
- en hun aantal is gegroeid onder de invloed van de tumultueuse zestiger
jaren - noemen het een constructiefout. Het zij zo.
