Daarom vindt spreker de regel in het voorstel dat partikulieren
thans alleen grond tegen taxatie-waarde willen afstaan niet juist. Moet
men hieruit lezen dat de gemeente voortaan bereid is prijzen tegen
taxatie-waarde te betalen. Wat moet men rekenen voor de extra m2 die
sommige inwoners bij hun grond hebben. Grondprijzen zijn zeer flexibel.
Wat is de reële taxatie-waarde. Deze kan van hoek tot hoek verschil
len. Spreker wil graag wat duidelijker motivering hoe men aan 25komt.
Voor een verkoopbedrag van 10,voelt spreker niet zoveel.
De heer Knossen vraagt zich af, de sprekers gehoord hebbende, of het
niet zaak is, dit voorstel aan te houden en bij de begroting 1981 te be
handelen. Spreker is er op tegen dat er van uitgegaan wordt, dat het
symbolisch bedrag voortaan is vervallen. Hiermee is de gemeente niet op
de goede weg. Vroeger is er altijd gezegd, dat de gemeente de groenstroken
in de toekomst nogeens nodig zou kunnen hebben, zodat ze niet verkocht
mochten worden. Maar wat is de prijs, wanneer de gemeente te zijner tijd
een stukje voor bijvoorbeeld verbreding van trottoirs of weg nodig mocht
hebben. Kan men bij de verkoop de voorwaarde stellen, dat bij eventuele
terugkoop dezelfde prijs zal gelden.
De voorzitter antwoordt, dat over het voorstel van b. en w. op
merkingen zijn gemaakt, die enerzijds teruggrijpen op het verleden en
anderzijds vraagtekens plaatsen over de wijze van prijsvorming. Er is een
vraag gesteld of deze groenstroken in de toekomst kunnen worden voorkomen
door ze bij de kavels onder te brengen. Spreker zegt, dat dit op zich niet
altijd te voorkomen is. Er kunnen zich onverwachte elementen voordoen. Vaak
ook veranderen de inzichten. Stukken die men aanvankelijk nodig dacht te
hebben, blijken later niet meer nodig te zijn.
Wanneer men aan de andere kant zou besluiten dit soort stukjes niet
meer vast te houden en de kavels groter te maken dan kan dat leiden tot
een hoger bedrag dan 25,Iedereen die in de gedegenheid is een
stukje bouwgrond voor f 25,per m2 te kopen zit voor een dubbeltje op
de eerste rij. Spreker meent, dat men het verleden, waarin stukjes grond
voor f 3,75 per m2 werden verkocht, moet laten rusten. De gemeente kocht
toen ook strookjes voor een symbolische koopsom terug.
Later is voor stroken 50,Per betaald. Dit is de ervaring,
die op zich niet onwerkelijk is. Het is een bedrag, dat door taxateurs is
vastgesteld. Spreker meent dat de motivering in het voorstel billijk is.
Partikulieren willen hier de grond bij hun huis vergroten. Een woning
met 500 of 600 m2 grond maakt in prijs wel verschil. Daarom achten b. en w.
het niet redelijk om voor een lage prijs te verkopen en achten zij 25,
aanvaardbaar. Het partikuliere eigendom stijgt hierdoor in waarde.
Spreker zegt, dat een bedrag van 10,willekeurig is. Bij de
bungalowterreinen kost een m2 100,Geeft men sommige bewoners voor
10,een stuk grond er bij dan is dat willekeurig. B. en W. beseffen
dat de gemeente bij verkoop ook wat voordeel geniet en daarom hebben ze
gezegd: de helft van f 50, Ook dat is arbitrair, aldus geei.t spreker
toe. Spreker zegt in beginsel geen enkele moeite te hebben met de vraag
van de heer Van Gorkum om de grond te .laten taxeren. Spreker verwacht, dat
de taxatiewaarde van de grond zeker niet lager zal zijn dan 25, gezien
het feit dat de grond in Grouw f 100,per m2 kost.
