Op het Zaailand, N° h van af het Gerechtshof.
©aeais ari*a& «aam,
Theatre van Gedresseerde Honden en Apen,
LEEUWARDEN.
i) n d r f biiECTii a b
öp «n daartoe ir.gurichl tooneel in verbinding met licl
Dagelijks Groote Voorstelling des Avonds teti 8 uro precies,
i iWlliHfc -%e# ÉiÉ'ï J
i'rojr.l 111 m n <1 c o O p it r> n ui n l c ticrcitltn.
Evenals Calp werkte ook het paardenspel van
Paul Dtifnie soms samen met een Italiaans
konden- en apentheater, dol in dit geval ander
directie stond van Leonards Verdi. Door
middel van deze fraaie strooibiljetten werd in
1X69 de aandacht van het publiek getrokken
was er inmiddels weinig meer dat hem aan
zijn geboorteplaats bond en in het voorjaar
van 1845 verkoos hij weer snel de vrijheid
van het artiesten bestaan.
Een eigen gezelschap
ln de herfst van 1852 vormde Jacob Calp.
inmiddels getrouwd met de uit Hannover
afkomstige muzikantc Catharina Ress-
mann en sedert twee jaar vader van een
zoon, een eigen klein acrobatisch gezel
schap. Daarmee toerde hij langs een groot
aantal plaatsen in Noord-Holland en de bei
de noordelijke provincies, In Leeuwarden
traden ze op in de herberg Lands Welvaren
en in J-laHingen in het Koffijhuis Rusland.
De verschillende gymnastische voorstellin
gen, waaronder de grote pyramide en een
ingewikkelde oefening uitgevoerd op twaalf
flessen, werden steeds afgewisseld door mu
ziek en zang, Hij was dan wel directeur van
een eigen gezelschap, maar beschikte niet
over een eigen theater en daardoor was hij
afhankelijk van de welwillende medewer
king van plaatselijke herbergiers, Iïet suc
ces was in het begin niet overweldigend en
het jaar daarop zocht Calp samenwerking
met het kattentheater van de familie
Vetnock. Het programma was nu afwisse
lender en aantrekkelijker; naast de gedres
seerde katten werden ook nog mechanische
kunstverrichtingen en staaltjes van goo
chelkunst getoond. Ondanks de affiches en
strooibiljetten met wervende teksten waar
in de buitengewoon vermaarde acrobatische
kunstverrichtingen van de heer J.Calp van
Leeuwarden werden aangeprezen, bleef de
belangstelling, zelfs in zijn 'eigen stad, be
neden verwachting. Opnieuw vertrok Jacob
Calp, die met zün gezin al enige jaren iu de
Land van Bel often steeg in de Amsterdamse
binnenstad woonde, in de herfst van 1853
met vrouw en zoon naar het buitenland.
Da ar verbond hij zich als artiest enige t.ijd
aan een theatergezelschap en werkte on
dermeer bij het bekende paardenspel van
Ernst Wollsch lager.
In 1858 reisde weer een 'Gezelschap van
Friese Kunstenaars' langs de noordelijke
kermissen; de directie werd gevormd door
de heren Calp en Weens. Met hun fraai in
gerichte tent en veertien werkzame leden
boden ze het publiek een interessant pro
gramma, dat telkens werd afgesloten met
enkele balletpantomimes en Chinese dan
sen, Een buitengewone attractie vormden
de 'mechanieke paarden', een eigen vinding
van Calp waarmee hij de toeschouwers op
enkele uiterst komische scenes verraste.
Jaren van samenwerking
In de jaren die volgden zocht Calp eerst nog
regelmatig de samenwerking met anderen.
Zo bleef de acrobaat Weens nog enkele sei
zoenen zijn zakelijke en artistieke partner.
Hun programma trok inmiddels steeds een
enthousiast publiek en ook de beoordelin
gen in de krant waren steeds positief. De
Harlinger Cuurant schreef in de zomer van
1859: 'De oefeningen van de heer Calp, meest
LfOVUr^tdt,
