La» it
11
Het Hofplein in 1790 met rechts het Stadhouderlijk Hof
(Gravure naar een tekening van J. Bulthuis)
diende veel aandacht. De moeder hield
zich als medevoogd indringend bezig met
de vorming van vooral haar zoon. Gods
dienstonderricht voerde de boventoon.
Van beide kinderen werd gezegd dat ze
uitstekende leerlingen waren, vlug van
begrip en zij hadden talenkennis. Ame
lia zou zelfs het Fries machtig zijn. Een
belangrijke gebeurtenis was het eerste
optreden van Amelia's broertje. Op 1 april
1715 legde hij de eerste steen van het
nieuwe stadhuis, dat kwam te staan op de
fundamenten van de oude Auckamastins,
pal tegenover het Stadhouderlijk Hof. Het
was een groot feest, waarbij Amelia en
haar moeder natuurlijk aanwezig waren,
alsook alle Leeuwarder notabelen.
Maria Louise voerde een uitgebreide
correspondentie met haar familie, die over
heel Europa verspreid was. Haar broer
Friedrich bijvoorbeeld, was koning van
Zweden. Met de Engelse koning George II
voerde Maria Louise eveneens een inten
sieve correspondentie, die paste in haar
bewuste strategie om geschikte huwelijks
kandidaten voor haar kinderen te zoeken.
Daar begon ze al vroeg mee; voor Ame
lia al in 1725, toen die amper 15 was. De
kandidaat moest het liefst een protes
tantse prins van enig aanzien zijn. Het
was in die tijd gebruikelijk, dat er in de
familiekring geïnformeerd werd naar een
geschikte prins of prinses. Zo'n kandidaat
mocht natuurlijk niet van lage adel zijn,
want het Oranjehuis stond zelf behoorlijk
in aanzien. Hij moest vermogend zijn en
een goede positie bekleden. Katholieken
vielen in die tijd bij voorbaat af. Zo bleven
er niet veel huwelijkskandidaten over. De
uitverkoren prins voor Amelia werd erf
prins Friedrich von Baden-Durlach. Hij
was klein en tenger, zeer geliefd en zeer
begaafd, althans dat werd gezegd, maar
dat werd van zoveel prinsen en prinses
sen gezegd in de achttiende eeuw.
In de brieven van Maria Louise ging
het meestal over haar zoon, een vrolijk
kind, die goed studeerde in Franeker.
Zorgen over haar dochter bleven wat op
de achtergrond, maar die zorgen waren er
wel. Amelia was een in zichzelf gekeerd
kind, zelfs melancholisch van aard. Maria
Louise hoopte dat een huwelijk haar
uit haar eigen wereldje zou halen. In de
onderhandelingen over het huwelijk was
één van de belangrijkste bepalingen dat
zoons Luthers zouden worden opgevoed
en dochters uit het huwelijk in de gere
formeerde religie. Het Ryksargyf te Leeu
warden bezit een brief uit 1729, waarin
Maria Louise nog eens wijst op deze bepa
ling, omdat het Badense hof aan Maria
Louise had gevraagd of dochters niet
Luthers konden worden gedoopt. Maria
Louise refereert dan aan de afspraken en
wil er niet van afwijken.
Het huwelijk vond plaats op 8 septem
ber 1727 in Leeuwarden. Amelia was
dus nog net geen zeventien jaar. Uit het
Resolutieboek van de Staten van Fries
land vernemen wij dat er een goedkeu
ring van het huwelijk is afgegeven en
dat er dispensatie werd gegeven van het
gebruik om het voorgenomen huwelijk in
de kerk af te kondigen: 'Het engagement
van Huwelijk gecontracteerd tusschen de
Heere Erfprins Van Baden Durlach en
de Princesse Anna Charlotta Amelia van
Orange en Nassau..sonder voorafgaande
proclamatien over de kerken mogen wor
den geconsommeert.' Getekend 31 mei
1727.
Karlsruhe
Het paar werd met grote vreugde in
Baden-Durlach binnengehaald. Een ware
bloemenzee viel het bruidspaar ten deel
bij de feestelijke intocht in 'Carols-Ruh.'
Amelia kwam in een erudiete familie
terecht, de regerende markgraaf Carl
Wilhelm was een kunstlievend man, hij
had in Utrecht gestudeerd. Hij voerde een
rijk hofleven, waarbij het hof van Versail
les werd geëvenaard. Amelia's man, Frie
drich was begaafd en bij velen geliefd.
Amelia kreeg al gauw heimwee. Uit de
brieven van Friedrich aan zijn schoon
moeder Maria Louise in Leeuwarden ver
nemen we dat het niet zo best ging met
Amelia. Haar labiele geestelijke toestand
bracht bij de wederzijdse families grote
ongerustheid teweeg. Op 22 november
1728 werd het eerste kind geboren: Carl
Friedrich. Het was het eerste kleinkind
van Maria Louise die toen 40 jaar was.
Vreugde alom. De Staten van Friesland
kregen officieel bericht van de vader van
de geboorte van zijn zoon. Hij vroeg de
Friese Staten of zij de kleine prins als
petekind wilden aanvaarden. Toch moest
vastgesteld worden, dat het de verkeerde
kant op ging met Anna Charlotte Amelia.
Maria Louise schrijft aan haar dochter in
die dagen: 'Over alles en nog wat ontsteek
