29 van de kerk werden enkele 16de-eeuwse muurschilderingen blootgelegd. De RDMZ werd hiervan op de hoogte gebracht en uit de correspondentie blijkt dat men daar niet op de hoogte was van de sloop van de kerk. Omdat de sloop niet meer tegen te houden was, richten de inspanningen zich op behoud van onderdelen uit de kerk, waaronder de muurschilderingen. Het rijk stelt een sub sidie ter beschikking voor overbrenging van de muurschilderingen naar het Fries Muse um, evenals voor het behoud van de veertig grafzerken uit de kerk. Enkele grafzerken zijn verhuisd naar de kerk te Minnertsga, één zerk bevindt zich achter het Ritske Boe- lensgasthuis. Ook waren er plannen om een aantal grafmonumenten op te nemen in de nieuwe kerk aan de Bleeklaan. Algemene Begraafplaats Behoud van grafmonumenten aan de ene kant, sloop aan de andere kant. Met een brief, gedateerd 22 augustus 1960, richt een schrijver uit Alkmaar zich tot de RDMZ om aandacht te vragen voor het gietijzeren monument voor jonkvrouw Vegelin van Claerbergen op de Algemene Begraafplaats aan de Spanjaardslaan. De RDMZ neemt daarop contact op met de gemeentesecre taris die belooft dat gepoogd zal worden het monument niet verloren te laten gaan. Een onderzoek toont dat het monument uit kunsthistorisch oogpunt van belang geacht wordt. De RDMZ verzoekt daarop de gemeente stappen te ondernemen om het monument te herstellen. De gemeente Leeuwarden laat het monument onder zoeken door de architect A. Baart jr. Die komt tot de conclusie dat grote delen van het monument vernieuwd dienen te wor den en is verder van mening dat de monu mentale waarde van het monument, het enige van dien aard in Friesland, de hoge kosten rechtvaardigt. Derhalve verzoekt de gemeente het rijk om een subsidie in de kosten van herstel. De RDMZ antwoordt in mei 1961 dat de kosten van een eventuele restauratie en onderhoud in eerste instan tie door de familie gedragen dienen te wor den. Pas vier jaar later antwoordt de ge meente dat het monument, gezien de vervallen toestand, ten spoedigste wordt afgebroken en verwijderd van de begraaf plaats. Kort hierop is het monument gro tendeels gesloopt. Alleen twee tekstplaten staan nog verloren op de hardstenen dek plaat. Zal het de hele begraafplaats ook zo vergaan...? Een reclamewand als monument Maar sloop en nieuwbouw hoeven niet alleen te leiden tot treurige constateringen De Algemene Begraafplaats aan de Spanjaardslaan De reclamewand aan de Tuinen en verdrietige terugblikken. Dat maakt het dossier van het perceel Turfmarkt 6, hoek Tuinen 22 duidelijk. Op 21 april 1932 doet de gemeente Leeuwarden mededeling van sloop van het pand. Hoewel het pand is opgenomen op de Voorlopige Lijst der Nederlandsche Monumenten van Geschie denis en Kunst dient het plaats te maken voor verbreding van de Tuinen. Het pand dat een eenvoudige 18de-eeuwse halsgevel met zandstenen afdekking in rococovor- men bezit is bedorven door de plaatsing van brede toegangsdeuren in de gevel. Nadat het pand samen met nog wat min der belangrijke panden aan de Tuinen was gesloopt, resteerde een terrein met zicht op enkele onverzorgde zijgevels. Stadsar chitect Justus Zuidema ontwierp voor dit wat vreemde terrein een bebouwingswand. Aan de zijde van de Voorstreek was het perceel 4,6 meter breed en aan de Turf marktzijde slechts 60 centimeter en dat over een lengte van 49 meter. Zuidema bedacht een verrassende oplossing met een kiosk, traforuimte, vitrinekasten, urinoir en andere voorzieningen. De gevel werd tevens drager van reclame-objecten, onder meer door middel van een lichttoren aan de Voorstreek. Vandaag de dag bestaat de gevel, met enige wijzigingen en toe voegingen nog steeds en is inmiddels zelf rijksmonument omdat de wand één van de vroegste voorbeelden is van een geplande reclamewand, het een bijzondere plaats in het oeuvre van de architect inneemt en omdat het een goede inpassing vormt in het bestaande historische weefsel. Er is heel wat veranderd in de tijd dat de RDMZ dossiers aanlegt van rijksmonu menten of panden die mogelijk ook waar devol zijn. Alle dossiers tezamen geven een goed overzicht van de wijze waarop de zorg voor monumenten gestalte kreeg in zowel de vooroorlogse, als de na-oorlogse periode. Het besef dat panden soms ouder zijn dan ze lijken is inmiddels wel voldoende door gesijpeld en heeft in Leeuwarden gezorgd voor een vitale binnenstad waar gewoond, gewinkeld en uitgegaan kan worden zon der de gegroeide situatie geweld aan te doen. Wie weet wat het project verder nog oplevert aan wetenswaardigheden! Duide lijk is in ieder geval dat al te grote fouten inmiddels gecorrigeerd worden, en dat kan natuurlijk geen kwaad! Leon Bok De Galileërkerk aan de Tweebaksmarkt

Historisch Centrum Leeuwarden

Leovardia, 2000-2018 | 2003 | | pagina 32