18 santé groep die uit zeven volwassenen en vier kinderen bestond. In het volgende voorjaar werd in de toneelzaal een bescheiden rolschaatsbaan aangebracht, waarvan iedereen tegen een geringe entreeprijs gebruik kon maken. In Amerika waren dergelijke skating rinks erg populair, maar in Leeuwarden bleek het succes gering, zelfs toen beslo ten werd tijdens enkele zondagen het rolschaatsen af te wisselen met dansen. De doorlopende benedenzalen, die als gelagkamer, biljartzaal en restauratie dienst deden, waren inmiddels zo rijke lijk met groene en bloeiende planten ver sierd, dat de eigenaar in advertenties zijn zaak met enige trots als 'Leeuwardens Krasnapolsky' aanprees. In de zomer van 1910 werd zelfs de grote bovenzaal op originele wijze tijdelijk omgetoverd tot een Japanse bloementuin, waar rustig van een geurende kop thee en heerlijk banket kon worden genoten. Bovendien werd er tijdens de kermisperiode nog een bescheiden dansplein ingericht. Volgens een verslaggever 'een eldorado voor jongelui die eens een rustig zitje verlangen na een tijdlang op de kermis geroezemoed te hebben'. Ongeruste stadsgenoten In februari 1908 zorgde een advertentie met de tekst 'Inkwartiering kan worden uitbesteed voor tachtig cent per persoon plus het biljet, in Hotel Centraal' voor enige consternatie. Verontruste lezers belden naar de krant, bang dat er ernstige ontwikkelingen dreigden. Het bleek echter om een wervende aktie van hoteleigenaar De Jong te gaan. In maart moesten de nieuwe landver- dedigers zich melden in de Beurs om te horen bij welk wapen ze waren ingedeeld. Degenen die in vergelegen plaatsen in Friesland woonden en zich moeilijk op tijd konden melden, kwamen al een dag tevoren. Op het stadhuis kregen ze een biljet met het adres van de burger die hen die nacht logies zou moeten bieden. Volgens rooster en naar financiële draag kracht waren de ingezetenen namelijk verplicht een of meer van deze jongelui voor een nacht te herbergen tegen een ver goeding van tachtig cent. Wie geen zin of gelegenheid had de toegewezen personen onderdak te geven mocht dit ook op ande- tiQTBTh „OTCNTRAAL". ^jicrpli.i llrlt-V uót.5lrlllilj)*i| - 3 H-,f: ï-trfuujr, tfttèL taa u jurr. iiinzti. w Matiriêe's m VnjüEj 19, Zrtsrtajj 24 wn Haiziau 22 Juli. EnfrJh* S'fi «*«II PfiflS-COÜHAilT. BOVENZAAL - HOTEL CENTRAAL Jfcfi lürtïlnfc wr iardspiwlwi |fcHmi1*n™*J| f ft_7ft Yj - - -I>-— CLxHI Vi-rbmul'': i - - «l^n - ft40 HphpIji-- mrt flccaU*™ - n.2* VlKsefa Hhw - n.ï* r tiatiüw - H14 Rtan'.Unb IUP| lil Ml idl^TI - 0 l.> Km U.ri> 7.UIMTlieu 0 J* Kfeitnrteu 4.3K l-S^r Kift- |n:r jbIbk.0.10 IV fl Tl II K&T I 1 'j'.lb DrfiimJiMMT i i 3.13 ijrüiijp.J'.- p«r tiqiJilispri ftiiU Jcacr® - J. L'J h^iüïpitTTn u. LU C^iiu1' - t'-L6 VQa V3 - UW Iliiuqri -- 4. Njifc-ra pjsï - ü.ïft U» jMlie n*° Ukr.u«* - giu Van HmiiMl'S OhOU [MC lïwii - w* - n.p», VmJ''.v Ij 3". DÉ-lriS on J. Hit.»*» nMiirjji Prijslijst voor etenswaren en drank van Hotel Centraal, 1895 re wijze regelen, maar moest de meerdere kosten zelf betalen. Dit kon dus bij Hotel Centraal tegen bijbetaling van tachtig cent, zodat de uitbater van dit hotel, na inlevering van het biljet, toch nog een gul den zestig per logies had verdiend. Nette bediening en prima consumptie In maart 1911 werd het hotel overgeno men door Wiert Verdries en verdween de oorspronkelijke naam. Als Hotel Verdries werd het bedijf echter op dezelfde voet voortgezet en bleven tal van vereniging en daar hun bijeenkomsten houden. Ook danslessen -op de zondagmiddag voor vijftien cent per les- en balavonden, nu zelfs ook op donderdagavond, vormden in het winterseizoen een belangrijk onder deel van het gebruik van de bovenzaal. Deze eigenaar hield het echter niet lang vol en vertrok in juni 1913 naar Noord- Amerika, nadat de zaak was overgedaan aan Cornelis Nienhuis, afkomstig uit het Groninger Winsum. Met de leuze 'Het oude ging heen. Het nieuwe vangt aan' liet deze in een advertentie weten dat hij op 21 mei 1913 zijn Hotel-Cafe-Res- taurant Metropole opende en voor nette bediening en prima consumptie zorg zou dragen. De nieuwe uitbater had echter ook andere plannen voor het gebruik van de bovenzaal. De grote belangstelling die de rondtrekkende bioscoopvoorstellingen van Alfred Freres en Alex Benner steeds wisten te wekken, bracht Nienhuis op het idee een bioscooptheater te beginnen. Na een aanvankelijke weigering kreeg hij na negen weken alsnog de gevraagde vergunning en in allerijl werd in de inmiddels vernieuwde toneelzaal een projectiedoek gespannen. Nog voor de kermisperiode konden in de eenvoudig ingerichte zaal met zitplaats voor ruim tweehonderdvijftig bezoekers, op 11 juli 1913 de eerste films worden vertoond. Via een brede trap bereikte het publiek de filmzaal, waarvan zowel de verlichting als de electrische ventilatie aan alle eisen voldeed. Geen prikkelfilms, maar gratis consumptie 'Geen sensatie! Geen prikkelfilms! Onovertrefbaar stilstaande beelden. Groot projectiedoek' lieten advertenties weten en zo kon het publiek van donder dag tot zondagavond genieten van films als De geheimzinnige man en Irma of de gevaarlijke vlucht, meestal gevolgd door een komische film of natuurbeelden. Soms was de toeloop kennelijk minder groot en ontving elke bezoeker, bij een entreekaart van minstens vijfentwintig cent, een gratis glas bier of een andere consumptie ter waarde van tien cent. Vanaf 5 november probeerde exploitant Nienhuis het eens met een heel bijzon dere film over de grote Frans-Duitse oor log die in 1870/1871 heel West-Europa in spanning had gehouden. De filmbeel den kwamen, volgens de in Leeuwarden wonende oud-strijder uit die oorlog de heer S. Baumann, volledig overeen met de werkelijkheid. Deze strijder was zelfs enkele avonden tijdens de voorstelling aanwezig om belangeloos aan het publiek alle gewenste informatie te geven. De vertoning was een succes en de recensent van de krant schreef ondermeer LeovtfLc2 ca»;

Historisch Centrum Leeuwarden

Leovardia, 2000-2018 | 2004 | | pagina 21