9
lijk ontspanningsweken voor de jeugd die
in de grote vakantie niet op vakantie ging.
En daar hoorden wij ook bij. Daarvoor
moest trouwens wel worden gespaard.
Elke week kwam Luut Wieringa aan de
deur om de contributie op te halen. Hij was
om die reden in Leeuwarden dan ook een
bekend figuur.
De kinderen werden verdeeld in leef
tijdsgroepen en deden dan op de Wilhel-
minabaan of Sonnenborgh spelletjes of
sporten en ook kregen we poppenkastvoor
stellingen en goochelaars. Vrijdags gingen
we dan meestal naar de film in een van de
Leeuwarder bioscopen, waar we dan in lan
ge rijen naar toe liepen, luid het lied van
'Vakantie-ontspanning' zingend:
En hoort, en ziet,
wat Vakantieontspanning biedt.
Laat allen samenwerken,
opdat onze jeugd geniet.'
Een gênante ruil
Terwijl het begin van de Willem Spenger-
straat werd gedomineerd door het wit
bepleisterde vierkante gebouw van de dis
Buurjongens: de schrijver, Jacob Postma
en Sierk van Althuis Collectie J. Faber
Het gebouw van de Coöperatie Excelsior op de hoek van het Oldegalileën en de Groninger
straat in 1933
tilleerderij van (dikke) Tak, vond de straat
een afsluiting in het markante gebouw
van de Emmaschool.
Omdat wij het openbaar onderwijs
bezochten gingen wij naar school 7 aan de
Arendstuin en dus niet naar de christelij
ke Emmaschool, waar we des te meer
gebruik maakten van het prachtige
schoolplein, waar we konden leren fietsen
en waar, dankzij de blokfïguren van het
betegelde plein, allerlei jeugdige fanta
sieën konden worden uitgeleefd. Dat deed
ik vooral met mijn beide buurjongens
Sierk van Althuis (zijn vader was com
mies op het ontvangerskantoor van de
gemeente) en Jacob Postma, wiens vader
handelsreiziger was bij VS, het peper-
muntsjefabryk. Vooral Sierk, die later
purser is geworden op de grote vaart, had
grote fantasieën, waarmee we op het gro
te schoolplein goed uit de voeten konden.
We hadden natuurlijk nog meer plezie
rige dingen te doen. Een dezer dagen
kwam mijn kleinzoon bij mij om zijn voet
balplaatjes te laten zien, uitgegeven door
een handige supermarkt en dat bracht me
onmiddellijk weer terug naar mijn jon
gensjaren in de Willem Sprengerstraat.
Onze overbuurman was vertegenwoordi
ger bij Smits koffie (De goudbron voor de
huisvrouw!!) en ook Smit gaf voetbal
plaatjes uit, die je kon sparen in het
album Hollands Glorie. Wat deed je je
best om de serie compleet te krijgen. Er
ontbraken mij nog de plaatjes van Kick
Smit, Andriessen en Leen Vente en ook
toen was ruilen het middel. Zo verruilde
ik mijn bijbeltje van de schoolcatechisatie
tegen de ontbrekende plaatjes. Dit is voor
het eerst dat ik deze bekentenis afleg,
eigenlijk te gênant voor woorden, maar ja
Hollands Glorie betekende dan ook wel
wat!
Kanongebulder voor Irene
Het was een plezierige buurt om te
wonen, waar een beetje afwisseling altijd
welkom was. Die kwam er op 5 augustus
1939, toen een vreedzaam kanongebulder
de geboorte verkondigde van prinses
Irene. Dus allemaal de straat op. 'Wij heb
ben ook feest', vertelde buurvrouw Van
Leova.'c^tA.lt
