DANSINSTITUUT
A. R. EPEMA
LEEUWARDEN
20
gebied der danskunst'. En ter wille van
zijn omzet vertelde hij er ook nog bij, dat
er door hem ook lessen in de provincie
konden worden gegeven zonder verhoogd
tarief. Lettend op het reeds gememoreer
de elitaire karakter van de dansschool
van Leviet, zou de dansschool van Adema
een opening bieden voor de wat minder
elitaire Leeuwarders. En wellicht zou
deze kwalificatie ook van toepassing kun
nen zijn op De Jongs Dansschool, ook al
sinds de jaren dertig bezig de mensen in
Leeuwarden aan het dansen te krijgen.
Omdat in die jaren ook op dansgebied de
integratie nog niet erg gevorderd was,
werden zowel bij Adema als De Jong
afzonderlijke clublessen gegeven voor
rooms-katholieken! Want stel je voor.
Achter het hek
In de tweede helft van de jaren dertig was
ik als jongste van zeven kinderen en ook
wat leeftijd betreft, meer een 'opnemer'
dan een deelnemer in het gezin. En zo ont
ging het mij niet, dat mijn oudste broer
eens in de week zijn nette pak (compleet
met vlinderdasje) aantrok om met een
voor ons onbekende bestemming te ver
trekken. Pas later kwamen wij erachter
dat hij op dansles was. Niet bij Adema of
De Jong, maar bij Henk Craanen, een
nieuwkomer toen op dansgebied en een
man met vernieuwing, zoals hij werd aan
gekondigd. De lessen werden gegeven in
de bovenzaal van het restaurant in de
Prinsentuin (nu de Koperen Tuin) en dat
gaf toch ook direct wel een paar proble
men.
De vloer van de zaal was wat ruw en
vrij ongelijkmatig en daarom had de jonge
dansmeester er eigenhandig platen tri
plex op getimmerd en met paraffine inge
smeerd. Daarbij kwam nog eens dat de
Prinsentuin 's avonds voor het publiek
was gesloten en er stond toen nog een
flink hekwerk om de tuin. Craanen had de
sleutel van het hek en kon dus de groep
binnen laten, waarna het hek op slot ging.
Laatkomers moesten over het hek klim
men. En voor de te laat komende dames
was het te hopen dat zij vergezeld waren
van een galante ridder, die niet opzag
tegen een klimpartijtje om de sleutel op te
halen. Zo ervoer mijn oudste zuster het
ook, want zij ging het tweede jaar samen
met haar broer ook naar Henk Craanen.
- OPENING 2 SEPT. 1945
CÜTVt:Tt5I.-J
WESrEKFLftNTAGE Mo
'Huisodra.
WILlEM SFRENÜER5TRMT ta,
□AN S SEIZOEN
1945-1946
Tot an mat
gelegenheid int inschrijving voor.
q Lewihgwi
b. Vtrwlgujnvï Iwtnpi" Zmvirru-qiv
d Speciaal ft st CVibi.
F Gf-UWHMI
F SptcM» "urp^ó d.Lu, -BW VvKrnh r-q.
y. l'iivv-kiUHi na p'ai
AAHG ITTt DlMtfe-JlCïl 'i rn H fcnriLTMVI.134-rflH-Tl JtT
Iftdiraa ..W4*h 1.4 l*i
2 "jT T»l*l na» B-TM.
Affiche voor de opening van dansschool
Epema aan de Westerplantage in 1945
Thuis kregen we wel uitgebreid verslag
over de nieuwe dansen, zoals bijvoorbeeld
de Lambeth-walk, de Boomps-a-daisy en
de Chestnut-tree.
Het ultieme dansgevoel kreeg je toen
natuurlijk bij de muziek van Victor Sil
vester. Met name de slowfox was daarbij
erg populair en in het bijzonder de Penny
Serenade van de in Harlingen geboren
Melle Weersma, die met zijn compositie
wereldberoemd werd. Het tussen- of eind-
bal was een echte gebeurtenis. De dames,
gekleed in lange japonnen, versierd met
mooie corsages en de heren in hun beste
pak, keurig afgekleed met een sierlijke
das, lieten zich, als gold het een koninklijk
gezelschap, per taxi deftig naar de Breed-
straat vervoeren, waar in Zalen Schaaf de
bals meestal plaatsvonden.
Een andere broer belandde voor de
danskunst in het clubgebouw op de Nieu-
weburen, vlak naast het hoekpand met de
Monnikemuurstraat. Acuut vond hij daar
de liefde van zijn leven en ze lieten (even
eens acuut) samen het dansen voor wat
het was. En zo is het maatschappelijk nut
van het dansen in Nederland al weer
De ploeg van dansschool Epema in het Vosseparkje op zondag 19 maart 1947.
Staand vlnr: Jannie Jan de Vries, Ymkje Mendel, Johannes Faber, Hyke de Jong,
Sjoerd Greben en Alie Pot. Geknield vlnr: Annie Bouwense, Martha Visser, Lies Faber,
Anton Biegel en Folkje uit Teems) Collectie J. Faber
Leova.'c^tA.lt
