27 te bleek om deze allemaal boven de win kel te herbergen met de bijbehorende apparatuur van spoelbakken, drogers, ontwikkelaars enzovoorts. Schielijk ver huisde het gezin in 1953 naar een parti culiere woning. Toen kon geadverteerd worden met: 'foto's gereed in twee dagen'. Opticien personeel droeg witte stolj assen en de anderen gele; een standsverschil? Vanaf de jaren zestig verdrong de kleu renfilm zeer snel de zwart-witte voorgan ger en decimeerde tegelijkertijd de werk gelegenheid. Teneinde de grootste klap op te vangen opende Harry een filiaal in de Bilgaard passage. Laboratoria namen de taak van ontwikkelen en afdrukken over. De toenmalige witte flitslampjes, na één maal flitsen was het lampje verbruikt, voldeden lange tijd niet voor het maken van binnenopnames bij een kleurenfilm. De slechts mondjesmaat aangeleverde blauwe flitslampjes brachten Klaas Smit op het idee de witte te dompelen in een oplossing van aceton en aniline. Na dro ging deden deze hun werk binnenshuis naar behoren. Dit was wel de laatste gele genheid waarbij een buitenstaander kon ingrijpen in het technische proces van de foto- en filmwereld. Digitale revolutie Onderwijl was Joop Bleeker (1942) na zijn hbs de opleiding tot opticien gaan volgen om in de toekomst de derde generatie Bleeker in het vak te kunnen worden. De technische vooruitgang en vooral de miniaturisatie van de onderdelen voor het verwerkingsproces van foto en film, maakte het in de loop van de jaren weer mogelijk de foto's in eigen beheer te ont wikkelen en af te drukken. De grote, bijna winkelvullende, machines vergden zo vanaf eind jaren tachtig grote investerin gen van (kleine) middenstanders. Hier door kwamen de ketens en de franchisers op de markt, die adverteerden met '1 uur foto'. Joop, die zijn vader inmiddels was opgevolgd, besloot geen machine aan te schaffen, maar productietijd in te huren bij een collega fotograaf. Dat bleek een verstandige beslissing toen rond 1995 de digitale revolutie de gehele fotobranche aan het wankelen bracht. Middenstan ders en grote landelijke ontwikkelcentra les legden het loodje. Ook Leeuwarder fotozaken sneefden in deze strijd. Bleeker kon het hoofd boven water houden en was hierdoor ook in staat de klanten op te vangen van colle ga's die stopten. Wel sloot hij het filiaal in Bilgaard. 0jai| Bleeker optiek en fotografie aan de Peper straat 9 voor 1980 Collectie Joop Bleeker Ondanks een plaatsbepalende geschiede nis als fotovakhandelaar in Leeuwarden is, als u dit leest, de winkel opgeheven. Er is wederom een 'kleine' middenstander die zijn nering heeft gesloten en wellicht wordt opgevolgd door een landelijke keten of een grootwinkelbedrijf. Het kapitaal dat nodig is voor het kopen of huren van een pand, tezamen met de kosten voor een inrichting is niet meer op te brengen voor een particulier. Voor Joop Bleeker speelt ook het ontbreken van een opvolger mee. Zijn kinderen hebben, vrij als ze waren in hun keuze, voor andere beroepen gekozen. Al op een eerder tijdstip had hij de optiek afgestoten, mede door specialisatie, con currentie en de steeds duurder wordende optische apparatuur. Een projectontwikkelaar zal zich over de toekomst van het dubbele pand - in 1980 vergroot met de winkel van de toen gesloten hengelsportzaak van Riethorst - buigen. Het resultaat zal de veelvormig heid van aanbod in de binnenstad niet verhogen vrees ik. Harry Bleeker bezig met een oogmeting Collectie Joop Bleeker Lcovaë^tA.!€

Historisch Centrum Leeuwarden

Leovardia, 2000-2018 | 2008 | | pagina 29