11
Nieuwe Oosterstraat 4 rond 1952; in het dagwinkeltje rechts zat een kaasboer.
Let ook eens op het pand links: dat was toen nog een woonhuis
Collectie Jaap de Groot
We lopen de Oosjestraat zuidzijde in
Als kinderen van de winkeliers uit de
Oosterstraten speelden wij meestal op het
schoolplein van de Willem Lodewijkschool
op de Druifstreek. Wij 'sjotten' met elkaar
totdat we pimpelpaars aanliepen, maar
ook hielden wij zogenaamde 'kopcompeti-
ties'. In die tijd was voetballen op straat
niet toegestaan en het gebeurde dan ook
regelmatig dat politieagenten te fiets pro
beerden onze bal in te pikken. Zo gauw als
de agent op de Tweebaksmarkt gesigna
leerd werd, bijvoorbeeld doordat hij uit de
Korfmakersstraat kwam fietsen, werd er
groot alarm geslagen (PLISIEÜ) en werd
de bal keurig op het platte dak van het
gymlokaal van de school geschopt. Wij
maakten ons uit de voeten via de tuin van
het zusterhuis van het Stadsziekenhuis,
nu domicilie van Anker Anker aan de
Ossekop, om ons via de muur van het
gymlokaal naar het dak te hijsen. Ver
volgens wachtten we rustig totdat de fiet
sende agent verdwenen was om daarna de
strijd te hervatten.
Als ik de Nieuwe Oosterstraat van toen
inloop vanaf de Tweebaksmarkt dan tref
ik aan de zuidzijde eerst bloemenzaak
Corona van Wim Akkerman aan, een
prachtige grote zaak met een ingang aan
de Druifstreek voor het luxe bloemwerk
en een kleine ingang aan de Oosterstraat
voor het 'kleine bosje'. De familie Akker
man bestond uit vader, moeder, zoon
Marchienus, dochter Rola en nakomertje
Margootje. De familie was welgesteld en
dat stak ze ook niet onder stoelen of ban
ken. Dochter Rola emigreerde met haar
echtgenoot naar Amerika. Volgens moe
der Akkerman waren ze daar zo welva
rend 'dat ze wel vijf verschillende soorten
beleg op brood hadden'.
Vervolgens treffen we de kaaswinkel
aan van Jan van der Baan senior, die des
tijds de zaak over nam van z'n schoonvader
U. Romkema. Hier waren twee kinderen:
zoon Jan junior, die later een hengelsport
zaak opende in de Oude Oosterstraat en
dochter Jannie. 'Ouwe' Jan van der Baan
was op zaterdagmiddag meer op zijn plat
dak te vinden dan in de winkel, want hij
was een fanatieke postduivenhouder, dit
tot zeer groot ongenoegen van de buur
vrouwen.
Slager Tjeerd Velstra vervolgens, was een
vader met vijf zonen: Joop, Wim, Gauke,
Arie en Tjeerd. Joop trouwde met een
dochter van Smilde uit Heerenveen, Wim
werd later de opvolger en Tjeerd is nu
directeur van de Sligro-vestiging in Leeu
warden. De familie was goed kerkelijk:
op zondag mocht er door de kinderen niet
buiten worden gespeeld, maar moeders
was hing wel aan de niet zichtbare ach
terkant van het huis te drogen.
Nadat Wim de zaak van vader had over
genomen werd het pand van de kaaswin
kel bij de slagerij getrokken. Wim heeft
hier jarenlang goed geboerd, maar werd
ernstig ziek en moest noodgedwongen zijn
nering over doen aan zijn meesterknecht
Jacky, die de naam Slagerij Velstra heeft
laten voortbestaan.
Op nummer vier woonden wij; wij noem
den ons Muziekhuis De Groot en hadden
eerst alleen de beschikking over het groot
ste deel van het pand, maar het rechter
deel - met een aparte ingang - was ooit
een dagwinkeltje met kaas en vervolgens
met stropdassen van Klaas (Kayo) Post
mus. Later is dat pandje bij onze winkel
getrokken.
Mijn vader handelde in grammofoonpla
ten, muziekinstrumenten, radio's en televi
sies en de toen populaire muziekmeubelen,
combinaties van radio en platenwisselaar.
Ook was hij een van de eerste winkeliers
in Leeuwarden die televisies verhuurde,
de loodzware, maar oerdegelijke Ameri
kaanse Bell televisies. Zeer speciale klan
ten hadden we aan de Strafgevangenis en
het Huis van Bewaring; zij huurden regel
matig televisies, bijvoorbeeld voor bijzon
dere uitzendingen als voetbalinterlands.
Het was elke keer weer een beproeving
om de bajes en het Huis van Bewaring in,
maar ook weer uit te komen.
Tot 1968 heb ik bij mijn vader gewerkt;
toen werd het tijd om meer zekerheid te
zoeken. Die vond ik bij de Algemeene Frie-
sche, later AGO, nu AEGON. Mijn broer
ging het onderwijs in en vader deed de win
kel in 1978 definitief op slot. Tot zijn pen
sioenleeftijd heeft hij administratief werk
verricht op het kantoor van de Gemeente
lijke Sociale Dienst aan het Noordvliet.
Hansma en Jansma
Nieuwe Oosterstraat nummer zes was
één van de weinige panden dat nog als