Le Moulin Rouge, Montmartre aan het Schavernek?
Leovaï}
18
LA* ÉraJ
Aldert Toornstra In de herfst van 1932 opende op de hoek van de Westerplantage en het Klein
Schavernek de nieuwe uitgaansattractie Le Moulin Rouge haar deuren. Al snel
werd deze dancing een begrip in Leeuwarden en omgeving waarbij vaak aller
lei kleurrijke verhalen de ronde deden. Verhalen die voornamelijk hun oor
sprong vonden in het verleden, toen in het pand een bordeel gehuisvest was.
Voordat op 22 oktober de opening van Le
Moulin Rouge plaatsvond was het interi
eur rond de al aanwezige ruime dansvloer
opnieuw flink gerenoveerd. Wel werd ook
nu het cafégedeelte met het biljart gewoon
intact gelaten. Dit was ook gebeurd toen
de vorige uitbater, Van Hemmen, het
oorspronkelijke Hotel Café de Oldehove
steeds meer als cabaret en dancing ging
exploiteren. Jarenlang stonden er toen
iedere avond de soubrettes, de dansgroe
pen of de solodanseressen op het podium
en kon er naar hartelust worden gedanst.
Regelmatig kondigden advertenties de
nieuwe artiesten aan en zelfs op 3 novem
ber 1931 werd nog het optreden van 'vor-
tragskünstlerin Barones von Landanye'
aangekondigd. Het kwam daarom waar
schijnlijk als een grote verrassing toen
nog diezelfde maand beslag op de inboe
del werd gelegd om twee weken later bij
opbod te worden verkocht.
Eigenaar Tonnis Edens, die het pand al in
juni 1927 van de uit Groningen afkomstige
Hendrik van Hemmen had gekocht, had
zich inmiddels in Apeldoorn gevestigd.
Hij keerde nu naar Leeuwarden terug,
zette het etablissement in januari 1932
te huur of te koop en nam voorlopig zelf
de exploitatie ter hand. Vanaf 26 maart
1932 ging de zaak weer open in een meer
bescheiden opzet als Café Biljart Hotel De
Oldehove aangezien Edens verder vooral
als handelaar in alcoholhoudende dran
ken actief was. In de maanden die volgden
meldde zich al snel een nieuwe huurder,
die de zaak opnieuw als dancing wilde
exploiteren. Het was Klaas Huisman, die
echter nog geen half jaar daarvoor zijn
eigen zaak in de Grote Hoogstraat flink
had gemoderniseerd.
Interieur van de Shanghai Bar aan de Grote Hoogstraat 17 na de overname door Willem
van Cleefin oktober 1932. Klaas Huisman runde hier ruim een jaar lang een dancing.
De flinke vrouw achter de tapkast is Sophia Maria van Cleef-Nicoud
Collectie Mattanja Groffen-de Graaff
Moeilijke tijden
In het begin van de jaren dertig was het
niet altijd gemakkelijk om een uitgaans
gelegenheid rendabel te exploiteren. Wel
iswaar heerste nog steeds de zogenaamde
'danswoede' en was dus de belangstelling
voor het dansen erg groot, maar tegelij
kertijd was ook het aantal dansgelegen
heden in de stad gegroeid. Zo waren er
naast de bekende en grote cabaret-dan
cings zoals Spoorzicht, De Wintertuin en
De Oldehove tal van kleinere danszalen
geopend, waardoor de concurrentie sterk
was toegenomen. De meeste daarvan trok
ken al snel een eigen publiek, maar zowel
Dancing Benthem (aan de Voorstreek),
Danszaal of Volksdancing Jopie Dekens
(hoek Grote Kerkstraat en Pijlsteeg), Café
Centraal (Speelmansstraat), Café Metro-
pole (Ruiterskwartier) als Dancing Cen
traal (Oude Lombardsteeg) wisten zich
vaak maar moeizaam staande te houden.
