Mien jonge(ns) jaren inne Oosjestraten (slot) 9 Jaap de Groot In de vorige aflevering nam ik u mee op mijn wandeling door de Nieuwe Ooster straat. Nu is de beurt aan de 'overkant', de Oude Oosterstraat. Komend vanaf de Peperstraat valt het oog op twee hoekpanden met parfumerieza ken. De winkel van de firma Kruiper valt meteen op, alhoewel die aan de Groente markt lag. Een elitaire winkel, evenals de weinig spraakzame eigenaar. Heel anders dan Anton Wanda die op de andere hoek een eenvoudiger winkel in reukwater dreef. Wanda was met hart en ziel lid van de winkeliersvereniging, iets wat je van Kruiper niet kon zeggen. Wanda dreef eerst een winkel (Toko Wanda) in textiel en hengelsportartikelen in de Oude Oosterstraat, waar hij naam maakte met de reclameslogan: 'Wanda bezocht, koopjes gekocht'. Later verkaste hij dus naar de hoek van de Berlikumer- markt. Parfumerie Wanda op de hoek van de Berlikumermarkt en de Oude Ooster straat in 1969 Alles met de ogen dicht De kantoorboekhandel van de heer De Vries is de eerste winkel die we tegenko men in de Oude Oosterstraat. Deze win kel oogde als een soort Auke Rauwerda, maar dan in ansichtkaarten en agenda's, schriften, papier etcetera. De oude heer De Vries was een vrijgezelle, wat zonder linge man. Hij had van dat rooie, piekeri ge wortelhaar en een dito snor en borstels van wenkbrauwen. Hij droeg altijd een suterig verfomfaaid hoedje. Maar net als bij de Rauwerda's: hij kon alles met de ogen dicht vinden. De winkel was redelijk diep en de handel stond weet hoe hoog op de toonbanken opgestapeld. Zeer bijzonder aan deze winkel was het feit dat het slechts door één klein peertje werd verlicht. En de energievoorziening deed de heer De Vries zelf. We weten niet hoe, maar hij was op dat gebied selfsup porting. Waarschijnlijk een overblijfsel uit de oorlogsjaren. Toen De Vries op enig moment dood werd aangetroffen in het smoezelige kamertje boven de winkel moest de cura tor er voor zorgen dat het pand ontruimd werd. Daartoe werden in de Ossekop een paar grote containers geplaatst die tot de nok toe volgeladen en afgevoerd wer den naar de Gemeentereiniging. Op een gegeven moment ging het als een lopend vuurtje door de buurt dat er wat te halen viel. De containers werden belaagd door liefhebbers van gratis spullen. Ik geloof dat sommige straatgenoten er wel voor vijfentwintig jaar ansichtkaarten uitge vist hebben. Hier tegenover, op de hoek van de Ossekop, had Sipke Jansma zijn handel in hengelsportartikelen, aquariumvissen en dierbenodigdheden. Hij kreeg op een bepaald moment een gigantisch probleem te verwerken omdat de houten vloer in de hele winkel geteisterd was door zwam. De vloer werd compleet gesloopt en de ruimte er onder volgestort met beton. Omdat het inhuren van een bouwbedrijf een dure aangelegenheid was, werd de klus geklaard met behulp van vrijwil ligers onder de winkeliers uit de straat. Ik weet nog dat mijn vader dagenlang als bouwvakker bij Sipke heeft 'gediend'. Na verloop van tijd verkaste Sipke naar het grotere pand van de 'visboksers' op de hoek van de Heerestraat. Nog weer later - na de overname door zoon Ruurd - ver plaatste men de winkel naar de Bleeklaan, hoek Cambuursterpad. Sipke verhuisde met zijn vrouw Gé naar zijn huisje op het platteland waar hij zijn leven verder sleet als verdienstelijk kunstschilder. Naast de boekhandel treffen we vervol gens Bloemsma's Reformhuis en Comesti bles. Omdat eigenaar Bloemsma meestal in een witte jas achter de toonbank stond werd hij in de straat gekscherend 'dokter Bloemsma' genoemd. Hij was, getuige het bordje op de buitenmuur, tevens Rayon hoofd van de B.B., de Bescherming Bevol king. Volgens mij kozen ze daarvoor nou niet direct de meest moedige figuren uit, want Bloemsma was (wat je in de huidige terminologie zou noemen) een 'watje'. Tegenover Bloemsma, op de hoek van de Ossekop (in het huis met de gladde gevel), zat in die jaren de automatiek van Edy Tieschnitsch, waarschijnlijk een van de eerste Poolse gastarbeiders in Leeu warden. Daarnaast kwam de tassenwinkel van Auke Haak, die later, na de restauratie en samenvoeging van de twee delen van het historische pand, de ingang naar de Ossekop verplaatste. Raspatat en nasi Hier tegenover, dus naast Bloemsma, zat eerst de horlogewinkel van Van der Weerd, maar vrij snel daarna werd het

Historisch Centrum Leeuwarden

Leovardia, 2000-2018 | 2010 | | pagina 11