X-i
2J
f
5
Signalement Persoonsbetchrijiling
tontU*.
Profession
Beroep
Lieu et date dc n.tissance t
Plaats en datum van
geboorte
Domicile
Woonplaat*
Visage
Aangezicht
Ycux
Oogen
Chcvcux
Haar
sjrvtu**#
j
Signature du titulaire
'andtcckening va» den houder
Signes particutiers
Bijzondere kenteekem
Enfants Kinderen
accompagnant Ie titulaire die den houder vergezellen
Nömb™ MüWf A(« Otxir.-éQm 1 Stkc Geitoefct
AVIS IMPORTANT Le Gouvernement Beige
'interviendra pas dans les frais dc rapatriemeot des
ersonncs se rendant i 1'étranger.
BELANGRIJK BERICHT De Belgische Re
dering zal de kosten van repalrieering der personen
ie zich naar het buitenland begeven, niet helpen dragen.
Paspoort van Bertha Tuyaerts Collectie familie Tuyaerts
Naast hen woonde de familie Wynia, twee
bejaarde mensen met hun zoon Frans.
Mevrouw Wynia, al gauw tante Janke
genoemd, kwam vaak even langs. Zij 'leed
niet aan de overdreven zindelijkheid en
stijf burgerlijke netheid' waar de meeste
Friezen wel last van hadden, aldus Ber
tha. Tante Janke hielp hen op de raarste
momenten en ook voor Josiane had ze
altijd wel iets in haar 'doos van Pandora'
zoals Josiane dat noemde, als zij weer iets
voor school moest meenemen.
Toen het bevel kwam van de Arbeids
dienst in Duitsland om te gaan werken,
had Frans daar gehoor aan gegeven. Toen
hij na een paar weken terug kwam voor
verlof, wilde hij niet meer terug en ging
onderduiken. Waar zijn moeder hem ver
stopt had, heeft Bertje nooit geweten,
maar als er nieuws was, klopte Emile
Tuyaerts op de schutting die de beide
tuintjes scheidden en fluisterde hij het
bericht door, dat door de Wynia's, inclu
sief zoon Frans, werd opgevangen. Aan
de andere zijde woonde de familie Giezen
met hun twee dochters. Giezen had een
klein atelier waar hij prachtige zeilboten
maakte.
Blauwe knoop
Aan de andere kant van de straat woonde
de familie Van der Noort met twee zonen
en de heer en mevrouw Van Oostrum, die
beiden in het onderwijs zaten. Dat kon
men aan heel hun houding en manier van
doen al direct zien. Hun zoon Piet, die
steeds op zijn kamer zat te studeren, keek
ook wel eens met een verveeld gezicht door
het venster, wat hun 'daghitje' Truus deed
opmerken: 'kijk, toch eens, die jongen ver
veelt zich een apekop.' 'Hij studeert voor
dokter of voor dominee, dat zien we nog
wel,' had moeder Van Oostrum haar ver
teld. De Van Oostrums behoorden tot de
Vereeniging van Geheel Onthouders, of
zoals men zei, 'de Blauwe Knoop'. Wan
neer de feestdag van de Blauwe Knoop
werd gevierd, hing de blauwe vlag uit
hun raam. Op een keer toen de familie
even uit huis was, is Sippie Sevenster
met vrienden op hun dak geklommen en
ze plaatsten toen de blauwe vlag op het
dak van buurman Van der Noort, die wel
graag eens een glaasje lustte!
Daarnaast woonde de familie Meijer,
ook met een paar kinderen, waaronder
zoon Lolke, die tijdens de zomeravonden
op zijn gitaar melancholieke deuntjes zat
te tokkelen, de meeste uit Indië, zoals:
Tabé, tabé, jij mag niet mee. Op de hoek
met de Van Heemstrastraat was de krui
denierswinkel van Zelle, met hun drie
niet echt jonge zonen, waarvan de mid
delste Jan de winkel al gauw zou over
nemen en de oudste voor dominee leerde.
(Dat werd de bekende ds J.H. Zelle). Het
was mevrouw Tuyaerts eens verteld dat
de Zelles familie waren van Mata Hari.
En dan waren er de buren Seven
ster nog, op nummer 43. Dat werden
hun belangrijkste vrienden. Vader Siebe
Sevenster stond altijd paraat hen te hel
pen. Toen voor hen de kerst zo eenzaam
was, omdat ze gedurende de oorlogstijd
niet naar België mochten reizen, werden
ze prompt door de Sevensters uitgenodigd,
's Zomers gingen ze ook enkele dagen met
hen mee op vakantie, naar een tante in
Anjum bijvoorbeeld, zodat ze de Lauwers-
zee konden bewonderen.
Bertje Tuyaerts had groot respect voor
Sieb Sevenster; hij sprak in hun gezel
schap consequent Nederlands, maar toch
heeft zij van hem wel Fries geleerd, in
ieder geval leren verstaan. Zoon Harry
Tuyaerts en Hessel Sevenster werden
dikke kameraden. Er werd vooral door
Harry veel kattenkwaad uitgehaald. Hij
was altijd bij de sloot aan de Spoorstraat
te vinden. Polsstokspringen was één van
zijn grote liefhebberijen, maar ook visjes
vangen en appeltjes jatten. Op een dag
hadden ze jonge kikkers gevangen, ze
wisten vervolgens niet wat er mee te doen
en toen stopten ze de kikkers maar in de
brievenbus van de gevangenisbewaarder,
Ientema (zo gespeld door Bertje Tuy
aerts). Dit gezin was net een paar dagen
op verlof en toen ze weer thuis kwamen
en de voordeur open deden, vlogen vanaf
de trap de kikkers op hen af.
Nieuws uit Londen
Tedere avond', zo vervolgt mevrouw Tuy-