Leeuwarden in de jaren zestig (III): Lange haren, lichtshows en bruine bonen 7 Walter Kromhout Vijftig jaar geleden was de start van een bijzonder decennium. In een drieluik een terugblik op die tijd, met een accent op de jeugdcultuur: op stap (1), opstand (2) en op zoek (3). In dit deel een schets van de zoektocht naar een jongerencentrum, muziekfestivals, alternatieve uitingen en Pow-Wow. Want als iets typerend was voor de jaren zestig in Nederland, dan waren het wel de Pow-Wow festivals van begin jaren zeventig in Leeuwarden! Onder invloed van de hippiebeweging in bijvoorbeeld San Francisco (Haight Ash- bury) en de undergroundstromingen in de VS en Engeland, begon ook in Nederland én in Leeuwarden het een en ander op gang te komen. Het Stedelijk Gymnasium in Leeuwarden was zo rond 1967/1968 een broedplaats hiervoor met leerlingen als Sjoerd Cuperus en Jan ten Brug en met docenten als De Wit en Pieron. Sjoerd Cuperus verkocht tegenover de Hema en in Syb's exemplaren van Hit week ('de bovengrondse weekcourant'; 'voor 38 centjes') en raakte geïnspireerd door de inhoud ervan. Jan ten Brug (zoon van toenmalig wethouder Joop ten Brug) ontplooide initiatieven voor oprichting van een vestzaktheater. Contacten met de scene rond Hitweek gaf een extra stimu lans om in Leeuwarden iets van de grond te krijgen. Publiek tijdens het First FUQ Festival in de Westerkerk, 1968 Foto: Piter Doele Fuq met een 'q' Op 14 september 1968 werd het First Fuq Festival gehouden, een groots popfestival met diverse (sub)culturele attracties. De organisatie was in handen van de Stich ting (in oprichting) Hippopotamus Unli mited, met Sjoerd Cuperus en de eerder genoemde docenten De Wit en Pieron. Oprichting van de stichting was van belang om eventuele financiële schade van het festival af te kunnen wentelen. De naam van de stichting klonk hip, terwijl de betekenis niet anders is als 'nijlpaard'. De naam van het festival was provo cerend bedoeld, maar met de q toch ook niet te opvallend. Locatie was de Wester kerk in de Bagijnestraat. De Leeuwarder Courant merkte daarover op dat de kerk waarschijnlijk nooit meer buitenkerke lijke jeugd binnen zijn muren heeft gehad als tijdens het festival. Men werd vriendelijk verzocht alles mee te brengen wat de feestvreugde kon verhogen: gitaren, fluiten, foto's, dia's, wierook, suikerzakjes enz. Voor 'de witte microfoon' kon iedereen zeggen wat hem of haar voor de mond kwam. Het festival bracht honderden jongeren op de been en verliep succesvol. Op de bin-

Historisch Centrum Leeuwarden

Leovardia, 2000-2018 | 2011 | | pagina 9