LiC0Vac^t^i»2 24 De timmerfabriek aan de Dokkumer Ee met links het woonhuis Collectie A.M. Kingma volle aandacht. Onze vestiging in Vollen- hove, welke later een belangrijke rol zou vervullen, werd gesticht. In die tijd werden echter reeds belangrijke contacten gelegd, er werd een kring van betrouwbare con tactpunten gevormd. We onderhielden een geregeld contact met onze joodse vrienden de familie De Jonge, destijds wonend op het Zaailand, en waren daardoor op de hoogte van hetgeen zich in joodse krin gen afspeelde. Omstreeks juni 1942 vonden wij de tijd aangebroken dat voor de familie De Jon ge, man, vrouw, twee zoons en een doch ter, een onderduikplaats gevonden moest worden. Begin juli maakte ik kennis met Krijn van den Helm, ook een vriend van de familie De Jonge. Het lukte ons een fami lie in Heerenveen te overreden de familie gedeeltelijk in huis te nemen, namelijk de ouders en de beide zoons. Dochter Ruth (Roetie) werd door Krijn opgenomen. Wij waren nog amateurs op dit terrein. Dat blijkt uit het volgende. Het 'gastechtpaar' vroeg een handgeld van ƒ5.000,- per per soon (totaal ƒ20.000,-) plus een kostgeld van ƒ15,- per persoon per week met alle distributiebescheiden. Na rijp beraad en in overleg met de familie De Jonge accepteer den wij die voorwaarden. Ik kom later op deze zaak terug. Dit was het begin en toen was er geen terug meer mogelijk. Krijn van den Helm, door zijn baas Jan Evenhuis van de Belas tingdienst vrijgesteld voor verzetswerk, was toen al betrokken bij allerlei illegale activiteiten. Wij hadden veel en goede contacten, we pasten elkaar. Al spoedig werd ons huis een knooppunt van activi teiten. De oogst van kraken werd bij ons binnengebracht en gedistribueerd. Slanke meisjes volgepakt met distributiebonnen en stamkaarten verdwenen weer als hoog zwangere vrouwen. Ons huis werd een doorgangshuis voor alles wat moest ver dwijnen. Hoeveel en wie we allemaal heb ben gehad, weet ik niet meer. Doordat wij ons arbeidsterrein inmid dels hadden uitgebreid met de Noordoost polder, waar we met de 'Directie' goede contacten onderhielden, waren wij in de gelegenheid veel onderduikers daar onder te brengen. Wij namen deze mensen, allen voorzien van een goede introductie, vrij dags op ons kantoor te Leeuwarden aan. Maandags konden ze beginnen. Ze hadden dan werk, inkomen, onderkomen, bonnen, een goede kost en verzorging en papieren. Bij ons aan huis werd het contact gelegd tussen de verzetsgroep Krijn van den Helm en de groep vertegenwoordigd door Douwe Witteveen, waar ik vanaf 1941 reeds con tact mee onderhield. Bij ons aan huis werd de overval 'Gerzon' voorbereid. Daarbij werden 'riskante' jaargangen inschrijvin gen van het Gewestelijk Arbeidsbureau, gebruikt voor de gedwongen tewerkstel ling van Nederlanders in Duitsland, onder de ogen van de Duisters weggehaald en vernietigd. In ons bedrijf in Leeuwarden werkten inmiddels al meer onderduikers dan legale arbeiders. 'vele spanningen werden doorleefd' Begin januari 1943 was er op een zondag middag telefoon uit Heerenveen. Onze joodse vrienden waren de vorige avond, bij nacht en ontij, door hun 'gastheer' op straat gezet. De oorlog duurde hen te lang. Zoon De Jonge herinnerde zich een 'goe de' Heerenveense relatie, betonfabrikant Wessel Sikma, waar ze die avond hadden aangeklopt en die hen direct had opge nomen. Het was dan ook de heer Sikma die mij zondagmiddag belde. Krijn was er niet dus gingen Jaap Oostwoud en ik naar Heerenveen. Een prettige ontvangst bij de familie Sikma, geen paniek. 'Wij ber gen ze wel'. Voorwaarden: alleen kostgeld ƒ7,- per week. Het bedrag van ƒ20.000,- plus achtergehouden dekens, is later door de jongens van de KP van de 'gastvrije' kwartiergevers teruggehaald. De familie De Jonge bleef tot augustus bij Sikma om daarna te worden gehuisvest bij mevrouw Nooitgedagt-Wiersma te IJlst, waar ze tot de bevrijding zijn gebleven. Tijdens de Meistaking van 1943 waren ons huis en onze telefoon een informatie centrum en werden vele spanningen door leefd. De telefoongesprekken gingen altijd over hout, spijkers, kozijnen en schroeven. Met mijn broer Marten had ik codes ont wikkeld waardoor we elkaar berichten door konden geven. Op 5 juli 1943 was er een razzia in Leeu warden. Een onzer medewerkers/onderdui kers (nu architect) Aris van den Berg werd gepakt, doch er weer uitgepraat. Daarna speelde zich bij ons veel af in verband met razzia's in Warga (7 juli) en in Leeuwarden (16 juli) en verschillende kraken. September/oktober, tragedie Van Dijk/ Vergonet: Frans Vergonet (schuilnaam Van Dijk) liet zich door Amsterdamse joden goed betalen in ruil voor een onder-

Historisch Centrum Leeuwarden

Leovardia, 2000-2018 | 2013 | | pagina 26