13
RA M 3T RAAT
:qnt
Uitsnede van de stadsplattegrond uit 1958. Uiterst links het Groningerplein, van welk punt het
Kalverdijkje in de jaren 30 in oostelijke richting liep, om uiterst rechts (tegenwoordig het gelijk
namige Sportcomplex) in noordelijke richting af te buigen. In het midden - ten zuiden van het
Oosterpark (nu Dr. Zamenhofpark) - de Linnaeusbuurt
De Schroeder van de Kolkstraat westzijde, rond 1952gezien in de richting van de Boerhaavestraat
gemeente met een voorstel tot de bouw van
102 beneden- en bovenwoningen aan de
Marathonstraat. Juist daar als vervolg op
de reeds in de oorlog ontwikkelde plannen
en omdat de benodigde bouwgrond reeds
in handen was van de gemeente. Uiter
lijk kwamen de woningen, ontworpen door
gemeentearchitect Zuidema, in hoofdzaak
overeen met de op dat moment in aanbouw
zijnde woningen aan het Cambuurplein.
Gezien de beperkt beschikbare voorberei
dingstijd werd door gemeentewerken het
ontwerp voor de woningen aan het Cam-
buurplein uit de la gehaald en hier en daar
iets ruimer opgezet, zodat meer woningen
doucheruimtes konden krijgen.
De woningen varieerden enigszins in
omvang, met een, twee of drie slaapkamers
en met in 80 woningen een doucheruimte.
Vijf verschillende typen in totaal, in hoofd
zaak zogenaamde 'drie-op-twee-wonin
gen'. Woningen van verschillende grootte,
geheel op de begane grond, of een boven
woning met verdieping of een woning met
drie etages. Laatstgenoemd type had één
slaapkamer op de begane grond en twee in
de kap, met woonkamer en keuken daar
tussenin. Dit type kwam alleen voor op de
koppen van de zeven blokken en werd toe
gepast om het terrein optimaal te kunnen
benutten en de grondkosten zodoende te
beperken. Onvermijdelijk bij de indeling
van de beneden- en bovenwoningen was
dat een slaapkamer op de begane grond
onder een woonkamer van de verdieping
was gesitueerd; een bron van overlast. De
totale bouwkosten kwamen ongeveer uit
op ƒ900.000,--, een gemiddelde van ƒ8670,-
per woning.
Evenals veel andere woningen die vlak na
de oorlog gebouwd werden, was de uitvoe
ring heel traditioneel en sober. Dragende
spouwmuren, pannendaken en houten
kozijnen en deuren. De woningen waren
onderhoudsgevoelig, onder andere door de
onbeschoten pannendaken en de aan weer
en wind blootgestelde dakkapellen.
De gemeente had de smaak te pakken.
Nog geen twee maanden later kwam er
een aanvullend voorstel, opnieuw gebruik
makend van de tijdelijke verruiming van
het volume, voor de bouw van nog eens
184 beneden- en bovenwoningen op het
aan de gemeente toebehorende bouwter
rein ten noorden van de Marathonstraat.
Daarbij het voorstel tot stratenaanleg ten
behoeve van de uitvoering van het bouw
plan. Voorgesteld werd een 15 meter brede
straat aan te leggen, evenwijdig aan en ten
noorden van de Marathonstraat: de Lin-
naeusstraat. Tevens drie straten van tien
meter breedte die de Marathonstraat met
die Linnaeusstraat zou verbinden. De stra
ten werden in 1948 vernoemd naar enkele
beroemde medici: F.C. Donders, (Carl) Lin
naeus, (Antonius) Mathijsen en (Jacobus)
Schroeder van der Kolk. Ook de daar te
bouwen woningen waren van een verge -
lijkbaar type als aan het Cambuurplein en
de Marathonstraat.
Publieke aanbesteding onmogelijk
De benutting van de tijdelijk extra toewij
zing bouwvolume was interessant, maar
ook bijzonder lastig. De Centrale Directie
van de Volkshuisvesting kwam pas in het
voorjaar van 1947 met de maatregel en
bepaalde ook nog eens dat de plannen voor
1 juli 1947 moesten worden ingediend,
sterker nog, zelfs de aanbesteding moest
voor die datum geregeld zijn. Een publieke
aanbesteding was daardoor onmogelijk;
