Lcovaië^t^
ATJE WALSTRA
HENDRIK NÜP
De reis van Tiesema
37
niet anders. In het vervolg speelden we
nog slechts Nederlands repertoire en
enige shownummers.
Begin 1942 kwamen de Duitsers met
een nieuwe verordening: alle verenigin
gen, orkesten en artiesten moesten zich
melden om verder te kunnen gaan. Wij
waren daar vierkant tegen en besloten te
stoppen. Het leverde bij ons veel verdriet
op. We hadden nog een slotbijeenkomst
bij Yge ten Berge thuis, maar er waren
toen al enkele bandleden ondergedoken.
We zijn optimistisch uit elkaar gegaan,
tot aan de Bevrijding. Toen speelden we
op de Lange Pijp. Dat het Klaas Posmus
Dansorkest in april en mei onder de
naam Syncope Dans- en Stemmingsor
kest speelde, is dan ook onjuist.
Ik zou nog veel meer kunnen vertellen,
maar ik vind het voor nu wel genoeg. In
het archief van de Leeuwarder Courant
zijn verslagjes van enkele optredens te
vinden. Zelf heb ik nog enige foto's in
mijn bezit.
Tot slot de bezetting van het Klaas
Posmus Dansorkest:
Klaas Posmus: viool, leider - Klaas Koop
mans: trompet - (leerling op het gym
nasium: trompet - Jack Fazzi: trombone
- Yge ten Berge: tenorsax - Freek Faber:
altsax - Rein Mollema: altsax - Auke van
der Wal: piano - Johan Schuil: bas - Jan
Rutgers: drums.
Auke van der Wal, Haaksbergen
Eala!
Nei oanlieding fan Fahner syn artikel oer
de oargelbouwende famylje Hillebrand
yn Leovardia 42, is it wol aardich te
witten, dat yn 1819 in Hillebrand oargel
foar ƒ3000,- pleatst is yn de herfoarmde
tsjerke fan Akkrum, no de Terptsjerke.
Ek yn Akkrum wienen der hiel wat klach
ten, sadat yn 1856 besletten waard om it
troch Van Oekelen ferfange te litten.
It Hillebrand oargel hat hjirnei in plak
krigen yn de tsjerke fan de Penitinsjêre
Ynrjochting te Feanhuzen. It moat dêr in
jier as wat lyn restaurearre wêze en sa
wer tsjinst dwaan nei hast 200 jier.
Jan Calsbeek, Akkrum
Hendrik Nijp
Met belangstelling in Leovardia 41 het
verhaal gelezen over Hendrik Nijp.
Daarin staat helemaal aan het eind dat
er geen sporen meer zijn van dit zwarte
schaap. Ik kan u melden dat Hendrik en
Atje Walstra begraven liggen in Lekkum.
(Zie www.graftombe.nl/Zoeken op Hen
drik Nijp). Voor de liefhebber kan op die
site ook een foto van de grafsteen worden
aangevraagd. De foto wordt als email-bij
lage gratis toegezonden.
Cor Seinstra, Leeuwarden
*281218 6St 5-6-1924
IBM^a4;i-2-12-19S2
Verhaal uit het 19de eeuwse
Snakkerburen
In het boek De reis van Tiesema ver
haalt Rients Faber over de opkomst en
ondergang tussen 1803 en 1875 van een
familie van smeden, die zoals zovele
smeden in Friesland, de naam Faber
droeg. De laatste smid uit deze familie
in Snakkerburen, Jan Douwes Faber
(1844-1930), werd in het leven genade
loos afgerekend op de valse start die hij
daar als smid maakte. De Snakkerbuur-
ster samenleving waar het gebruik van
sterke drank tot de gewoonste zaak van
de wereld behoorde, zorgde ervoor dat
Jan Douwes de greep op zijn leven ver
loor. Door alle tegenslagen in het nauw
gedreven, maakte de gelegenheid in 1880
een dief van hem. Hij pleegde een opzien
barende inbraak te Goutum bij de familie
van een der opkopers van zijn smederij.
Daarvoor had hij reeds door veelvuldig
drankgebruik het contact met vrouw
en kinderen verloren. Na een vijfjarige
gevangenisstraf verdween hij spoorloos
in 1887. Pogingen van zijn kinderen om
hem terug te vinden, mislukten. Anno
2012 kon zijn reis door het leven worden
gevolgd, dankzij internet en de digita
lisering van archieven. Zowel over het
leven van Jan Douwes als zijn vrouw
kwamen vele opzienbarende feiten en
gebeurtenissen uit de diepten van het
verleden te voorschijn. Deze biografische
novelle over dit stukje mini-geschiedenis
is beeldend geschreven en bevat mis
schien wel verborgen wijsheden waar wij
ook in onze huidige samenleving nog iets
van kunnen leren.
De Wylde Tulp
Rients Faber
