Lcovo.'in} LA.il Groningerstraatweg 2-4 voor de afbraak kort na de 2e Wereldoorlog Collectie Familie Bij de Weg De boerderij Heechterp aan de zuidoostzijde van de Groningerstraatweg, april 1959 leraar was de heer Van Beijeren Bergen en Henegouwen, een erg aardige en deskundige man, die aan diverse scholen les gaf. Het bombardement Wat veel indruk heeft gemaakt op mijn vader waren de gebeurtenissen op 27 januari 1944. Een van zijn broers, Bertus, die in Rehburg, vlak bij Hannover, als botermaker werkte, was 's middags thuis gekomen met verlof. Hier was iedereen natuurlijk blij om. Bertus had het goed in Duitsland wat eten en drinken betreft en hij had er weinig last van de oorlog. Wel zag hij in de verte de bom bardementen op Hannover. Diezelfde avond in januari vloog er een vliegtuig laag over; het diepe brommende ge luid betekende dat er bommen aan boord waren. Het werd bijna zo licht als overdag, door de lichtkogels die afgeschoten werden. Daarna klonk een fluitend geluid, waarbij de hele familie op de vloer dook. Toen de bom gevallen, de rust weergekeerd en het zowel buiten als binnen donker gewor den was, krabbelde mijn vader overeind en ging naar buiten, over de tafel heen, die nu omgekeerd lag. In de ontstane verwarring liep hij achter de huizen langs. Van mevrouw Schröder op nummer 24 kreeg hij een jas van een van haar zonen, omdat het koud was. Mijn opa werd gewond op een bakfiets, speciaal voor zieken, naar het Diaconessenhuis ge bracht. Mijn vader ging eerst naar de EHBO en werd daarna alsnog met een auto van Peek en Cloppenburg naar het ziekenhuis gereden. Toen ze de volgende dag de schade gingen opnemen, bleek dat de bom op zo'n dertig tot veertig meter van het huis, in het land, was te rechtgekomen. Daar had hij een krater gesla gen, die volgens de buurman dertien meter in doorsnee was. Goffe Miedema, een Leeuwar der die in de oorlog een dagboek bijhield, schrijft zelfs, dat het gat een middellijn had van dertig meter en drie tot vier meter diep was. Hoe dan ook, het gat was zo groot, dat het hele huis erin zou passen. Het was overigens maar goed dat de bom in zachte grond was be land; wanneer hij op een harde ondergrond was geëxplodeerd, zou de schade nog veel gro-

Historisch Centrum Leeuwarden

Leovardia, 2000-2018 | 2015 | | pagina 22