LeOVdLT^ LA.il
-
A
I
De zuidoostzijde van de Groningerstraatweg met links de flatgebouwen aan de Eikenstraat, gezien naar de stad in maart 1968
de eerste flat vrijkwam werd aan haar gege
ven en zo keerde tante Alice in het prille
voorjaar van 1984 terug naar... naar huis. Ze
keerde terug naar huis, alleen lag dat huis nu
twee etages hoger en meer aan de rechterkant
van de flat. Dat ze vanuit deze woning de Ol-
dehove niet kon zien omdat de watertoren er
voor stond, deerde haar niet. Verder was alles
hetzelfde, haar 'nieuwe oude flatje' was niet
gespiegeld, maar net zo ingedeeld als haar
oude woning. De meubels vielen als puzzel
stukjes weer op hun plek. Een paar maanden
later werd mijn oma dement.
Krantenknipsels en werkstukken
Voortaan logeerde ik alleen bij tante Alice.
Het verstevigde onze band. Ze stuurde kran
tenknipsels over Leeuwarden naar mij op en
ik maakte werkstukken over de stad, ook wel
over Friesland, maar toch vooral heel veel
Leeuwarden. Ik begon nog meer van de flat te
houden, hier las ik 's ochtends boeken in de
huiskamer, terwijl mijn tante mij volstopte
met koeken en ander lekkers. Vanaf hier ging
ik 's middags de binnenstad verkennen, hier
stond ik 's avonds laat met mijn tante op het
balkon over de stad te kijken. Op dit balkon
dronk ik vanaf mijn veertiende met mijn
tante. Eerst fluisterde mijn moeder haar nog
in, dat ik niet meer dan twee borrels mocht
en kon ik kiezen uit een cola-tik, een beren
burg met 7-up, of een berenburg en jenever
op elkaar, dat gold bij haar ook als één
drankje.
De laatste keer dat ik bij haar logeerde, keek
ze mij net na middernacht diep aan en vroeg
mij onze avonden nooit te vergeten. Ik was
toen negentien en dacht nog jaren bij haar te
zullen blijven logeren. Een jaar later betrok ik
een eigen huis in Amsterdam, waar ik van
daan kom. Nog een jaar later ging Alice naar
een bejaardenhuis aan de Greuns, in een an
dere wijk in Leeuwarden. Het is sinds haar
vertrek uit de flat niet meer echt goed geko
men met haar. Ze was ontroostbaar, wilde al
leen maar in die hoge, eerste flat aan de
Eikenstraat wonen. Een paar jaar later over
leed ze, in Drachten. Ik wilde jaren niet naar
Leeuwarden komen. Leeuwarden zonder
tante Alice was als Parijs zonder Eifeltoren.
Toen ik wel weer naar Leeuwarden ging, deed
