op
KoqK TioLL P
TVS- t WöSi)^
MBR-ZOCHT VO£T£Nl£ WH^%EN
FN fc>QHCiNB EzOfX/X£N
p)hN ~TE IT^éKKE.^
fl^Kbt£oKT^
VOOR ptRsorvCtf U)/F pèR Qtf£eL«K
ffliH 2#7f«2M£St
HeZBEN Pf/lf-Sr
SCHONF <koKKE>4
Lcovo-'in} LA.il
>--■ -i; 6 i\/t A/ j3 /i A/ Qj
rl n^WE 2.1
O.i, /Vrt Sn £75.^0 £(^/5 A/7-
^EtfEDSN AAN HFr £><*f
j)ênEJi w(Rfl/v£J
1
Portier Gerrit Hofman heette de danslustigen in Café De Nederlanden welkom
Collectie Henk de Jonge
Een kleine entree (75 cent) trok enkele malen
een volle zaal. De zaalhuur bestond uit een
derde van de entreegelden, dat was zo met de
caféhouder afgesproken. Moeilijkheden deden
zich echter voor toen geen officiële entree-
kaartjes werden gebruikt en dus geen afdracht
van 33% vermakelijkheidsbelasting aan de ge
meente kon plaatsvinden. Ook minderjarigen,
onder de 18, werden toegelaten en de plaatse
lijke overheid, met aan het hoofd de puri
teinse burgemeester Adrianus van der Meu-
len, alias de grasfreter, stond dat in een café
niet toe. Ook hadden diverse ouders, bezorgd
over het wel en wee van hun dochters, de poli
tie verzocht in te grijpen. Overigens was van
drankmisbruik geen sprake. Op de bovenzaal
was niets verkrijgbaar en dat vonden de mees
ten prima.
Dat ingrijpen gebeurde - ondergetekende
was er bij - toen op een zaterdagavond op last
van de politie zo'n gezellig dansavondje hal
verwege werd afgelast en van alle aanwezigen
de antecedenten werden genoteerd (verder
hoorden we er nooit meer iets van).
De volgende morgen al vond er een histori
sche bespreking plaats in De Nederlanden,
waarbij een aantal jongeren het initiatief nam
de dansavonden op een bonafide manier voort
te zetten. Informatie werd ingewonnen en het
bleek dat er een besloten club moest worden
opgericht met reglementen, statuten, bestuur
en leden. Het eerste bestuur was: Stephen
Postma, Joop van der Schel, Henk de Jonge,
Alle Eisma, Menno van Dijk en Henk Smidt:
De Nieuwe Leeuwarder Jazzclub.
Met wisselend succes werd de eerste maan
den doorgekomen. Alleen als de bovenzaal
van De Nederlanden vrij was. Financieel was
het moeilijk. Een derde deel van de entree was
dus voor de caféhouder, een derde deel verma
kelijkheidsbelasting. Wat bleef er over van een
gulden entree? Het aantrekken van levende
muziek, zoals dat heet, plunderde de kas. Bo
vendien mochten goede moderne amateurs,
zoals de band van Joop Verbeke, geen dansmu
ziek spelen als beroepsmusici nog zonder
werk waren. Het arbeidsbureau moest vergun
ning geven.
Ook was van regelmaat geen sprake. De bo
venzaal van De Nederlanden bleek ook op za
terdagavond vaak gereserveerd voor allerlei
andere doeleinden, de meest geschikte dag
voor ons.
Het schip strandde
In 1954 werd The Modern Music Club de op
volger en de touwtjes waren toen in handen
van Henk Smidt, Alle Eisma en ondergete
kende. Alle Eisma werd voor langere tijd ziek
