LeovAr^LA.^
'Arabella vields
22
Orkestleider Alex de Wind
Illustratie uit weekblad De Kunst van 5 mei 1917
van ƒ15.000,- aan staangeld en belasting die
de gemeente elk jaar weer inde.
Bovendien profiteerde, naast de horeca, ook
de overige middenstand van de toestroom van
vreemdelingen tijdens de kermisperiode. Ook
Carels mengde zich in de discussie en vroeg in
een ingezonden artikel 'uit naam van de Hol
landse artiesten en kermisreizigers' aan de ge
meenteraadsleden het voorstel niet aan te
nemen. Natuurlijk kon hij het niet nalaten
onder het pseudoniem Prulpoeët enkele vers
regels aan de leden van het comité te wijden.
Zo schreef hij aan de secretaris:
Kuiper met uw schrijversmanie,/In de bla
den keer op keer.
Vermaak is duivels in Uw ogen,/Nu doet het
de kermis weer.
Gedenk toch eens Uw jonge jaren,/Gij zijt
ook eens jong geweest.
Is waarlijk de kermis minder netter,/Dan
zoo menig zendingsfeest?
en richtte hij zich tot de voorzitter van het co
mité met:
Geachte mijnheer van der Meulen,/Direc-
teur der blauwe Vaan.
Kan een onthouder bij kermisvreugde,/
Soms niet de borrel laten staan?
De Café's verkopen Fosco,/melk, kwast en
chocolaad.
Of kunnen zij zich niet beheersen:/Wat
steekt er dan toch in voor kwaad?
En wat zal er moeten worden/Van uw mooie
blauwe tent?
Gij maakt zulke enorme zaken/Dat was ie
dereen bekend.
Kan de kermis U niet bekoren/Welnu blijft
U er dan vandaan
Gij moet dan ook niet door optochten op
Zondag/ De Christelijken ergeren gaan.
Het voorstel werd in de raadsvergadering
verworpen met negentien tegen zes stemmen,
waarbij de raad nog aantekende dat de kermis
als een vermaak kon worden beschouwd, dat
uit zichzelf wel zou verdwijnen omdat het,
door de komst van andere vormen van amuse
ment, verouderd was.
Een bloeiend cabaret
In het begin van 1917 was er nog regelmatig 's
avonds kegelbiljarten om fraaie prijzen en af
gewisseld met muziek en zang. Dat werd
meestal verzorgd door het echtpaar Carels,
daarbij vaak begeleid door hun in 1903 in Am
sterdam geboren zoon David, die een uitste
kende pianist bleek te zijn. Ook bood het Duo
Carels zich in die tijd aan voor het opluisteren
van ijsfeesten, waarbij ze met een pianist een
volledige avond konden verzorgen. 'We maken
zelfs een nummer op rolschaatsen', vermeldde
de advertentie. Dit laatste bleek natuurlijk niet
een echt rolschaatsnummer te zijn, maar ge
woon een voordracht waarbij het echtpaar op
rolschaatsen op het toneel stond.
Intussen was de concurrentie in Leeuwar
den toegenomen, met name door het vanaf
juli 1915 gestarte Leeuwarder Bioscoop Variété.
Daar traden elke week tussen de korte films
nieuwe artiesten op die er hun liedjes, dansen
of voordrachten op het toneel ten beste gaven.
Ook andere gelegenheden, zoals De Spiegel
zaal, boden soms in het weekend cabaret. Het
werd langzamerhand tijd voor Carels om voor
zijn zaak naar nieuwe interessante artiesten
op zoek te gaan. Bovendien werd duidelijk dat
hij over niet al te lange tijd naar een nieuw
pand zou moeten verhuizen, want het café in
het Maria Annastraatje, waarvan de huurperi-
ode in november 1917 afliep, was inmiddels
verkocht. De keuze van Carels viel op een win
kelpand aan de Korfmakersstraat dat boven
dien over een ruime bovenwoning met een
afzonderlijke opgang beschikte. Bovendien
had het pand, waarin een elektrotechnische
zaak gevestigd was, een tweede uitgang aan de
Tweebaksmarkt.
Vanaf augustus 1917 traden steeds vaker ar
tiesten op die als 'Nieuw voor Leeuwarden'
werden aangekondigd zoals het Rabels Origi
neel Schrammel Trio, dat uit twee dames en
een heer bestond. Met mandoline en viool
